Een nieuwe werknemer uit Geffen
begon dat opeens te beseffen.
Al lachend zei hij:
Mijn vrouw thuis, hier zij,
wat kun je het soms toch ook treffen!’

‘Ja, leuk,’ zegt een man in Kapelle,
‘al kan dat soms ook weleens knellen.
Want werk in de bouw,
maar onder een vrouw,
ga dat in de kroeg eens vertellen…’

Een teckel in Drogteropslagen
die eerst steen en been liep te klagen
werd boos joh, niet mals.
Alsof hij zich als
een terriër wilde gedragen.

‘Benieuwd hoor,’ zegt iemand in Lisse,
‘wat kwekers daar zullen beslissen.
Ze worden al oud,
dus exit wit goud?
Die geur ’s morgens gaan ze vast missen.’

‘Ik wist al,’ zegt iemand in Meppel,
‘met voetbal zijn wij niet te neppen,
is heel Holland coach,
maar dat we nu ook
zo’n vijf miljoen bosbouwers hebben?’

‘Nou nee,’ zegt een man in Pesaken,
‘die twintig verschillende smaken
zoals je daar ziet,
dat hoeft voor mij niet.
Je moet er geen potje van maken.’

Daar hoef je een man in Woubrugge
niet nodeloos lang voor te pluggen.
Hij zet heel zijn tuin
vol water. Bazuint
vrouwlief in z’n oren ’s nachts: ‘Muggen!’

Het leidde bij iemand uit Schagen
toch wel tot de nodige vragen,
want waarom juist daar?
‘En later dit jaar,
weer over de blaadjes gaan klagen.’

Je graaft eerst een gat is het streven,
waarna de slip twee maand het leven
beproeft. Een goed plan,
al zul je er dan
wel een van katoen moeten geven.

‘De groente’ zegt iemand in Assen,
‘zelf kweken en minder verbrassen?
Dus iedereen dan
een volkstuintje? Man,
bij lange na gaat dat niet passen!’

Een dame in schoon Krabbendijke
is blij hoor, maar liet dat niet blijken.
‘Ja leuk, maar je zit’
zo had ze gevit,
‘wel tegen zo’n bord aan te kijken.’

Een molentochtfietser uit Laren
stond lang naar zo’n molen te staren
van drie eeuwen oud.
‘Dit beeld, zo vertrouwd,
maar maakten ze toen ook bezwaren?’

Een vrouw in het Limburgse Blenkert
had eventjes na zitten denken
maar zij heeft het door:
‘Gewoon altijd voor
precies 30 euro gaan tanken!’

Een treinconducteur in Hurwenen
voorziet alweer grote problemen
maar vrouwlief weet raad.
Zegt hem, kerks, kordaat,
een rol pepermunt mee te nemen.

‘Oké…’ fronst een vrouw in Nieuw-Heeten.
‘Er wordt niet met messen gesmeten?
En is dat niet duur?
Ik gok, zo’n figuur
zal ‘t liefst kogelbiefstukjes eten.’

‘En nu zijn’ zegt iemand in Ede,
‘die snorfietsers weer niet tevreden.
De weg op, wees blij!
Ze doen volgens mij
gewoon wat ze altijd al deden!’

Een zuchtende man uit Delburen,
met vrouw naar de stad, sjokt al uren
van winkel naar shop.
‘t Kan hem, merkt hij op,
(die crisis) niet lang genoeg duren.

‘De speaker’ zegt iemand in Loenen,
‘van ’t Lagerhuis, juist, die beroemde,
heeft ook een kat ja,
maar luisteren? Mwa.
Dus om hem nu Order! te noemen…

‘Alsof’ zegt een jager in Boomen,
‘de helpers nu toe zouden stromen.
Dat had je gedacht.
Nee, straks bij de jacht,
dan wél in ’t geweer willen komen.’

De zoon van een boer bij Almere
stond tegen zijn pa te beweren:
‘Insecten, pap, echt,
het gaat al zó slecht,
ze laten ze nu tatoeëren!’

‘Maar wijn’ zegt een Drentse in Ansen
‘behoeft toch, de goede, geen krans? En
nu is het dus slecht?
Heel raar mensen, echt.
Dat gaat er niet in bij die Fransen.’

’t Was zomaar een zondag in Buren.
Het kerkvolk kreeg veel te verduren,
alweer, dus een vrouw
zei zuchtend: ‘Nou nou…
Waar kan ik mijn preek naar toe sturen?’

‘Hou op zeg…’ Twee kosters in Strijen,
hij klussend, zij druk aan het breien.
‘De rotzooi, schei uit,’
zo klinkt haar stem luid,
‘die zakken met chips door de rijen!’

‘Bizar ja’ zegt iemand in Bakkum.
‘Bij mij gaat de moed dan al zakken.
Dan koop je een schaar
en heb je, heel raar,
een schaar nodig om uit te pakken!’

´Zo dop je´ lacht iemand in Heeten,
´gewoon eigen boontjes en eet je
de groenteboer arm.
Want wordt het te warm,
dan kun je de peentjes zelf zweten!´

‘Hoe krijgen’ zegt iemand in Ommen,
‘ze dat toch weer altijd verzonnen!
Bijzonder, wat heet.
Bananen, je weet,
zijn zelf heel gezond, da’s het kromme!’

Een heel trouwe stemmer uit Megen
is zeer met de zaken verlegen.
‘Baudet, moet je zien!
We moeten misschien
dat kiesrecht eens heroverwegen.’

Een man van net tachtig uit Sloten
dacht dat hij zijn kansen vergrootte
door slim in zijn brief
te schrijven, heel lief,
dat hij oude kaas kan promoten.

‘Ja, winst,’ zegt een man in Terstraten,
‘daar willen we graag over praten,
maar wordt het verlies,
dan volgt het geknies
en zijn we in echt alle staten.’

Een heel nuffig duifje in Wijchen
laat zich door dat geld niet bedriegen:
‘Want kleintjes van hem,’
zo koert ze ad rem,
‘hoe snel die al uit zullen vliegen!’

Een jongen van 12 in Schoondijke
die niet met zijn cijfers kon prijken
hield pa en ma voor
dat zij ‘t rapport door
hun oogharen moesten bekijken.

‘O nee,’ roept een vrouw in Pesaken,
‘geen pistache. Ik weet dat ze smaken
maar ‘k neem ze niet meer
omdat, keer op keer,
mijn kids er een bende van maken.’

‘Mislukt,’ zegt een man in Hoboken,
‘terwijl ze ’t zo voor wist te koken.
Alweer op de rem.
Ze heeft, hoor haar stem,
een heel zware pijp moeten roken.’

‘Oud brood’ vraagt een man in Hoptille,
‘en kliekjes, ze laten je rillen?
Ga dan, dacht ik net,
aan ’t biddaggebed
maar niet teveel woorden verspillen.’

‘Heel goed!’ hoor ik iemand uit Hegge
net vol overtuiging weer zeggen.
‘Mij lijkt het niet gek
de KFC, Mac,
dan ook maar aan ketens te leggen.’

‘Da’s niks’ zegt een man in Slenaken,
‘voor jou schat.’ Zij zit stil te haken.
‘Want stel je toch voor,’
gaat hij gewoon door,
‘om daar dan de weg kwijt te raken…’

‘Tampons’ zegt een man in Almere,
‘en luiers. Alsof we ‘t nooit leren.
Poep, plas en papier,
dat is de manier!
Het is toch ook niet te verteren…’

Een sportjournaliste uit Kleve
is daar nog een dagje gebleven.
Hoe voelt dit pak slaag?
‘Alsof ze vandaag
een zak- en aswoensdag beleven.’

Een zuchtende dame in Bakkum
heeft nu al de moed laten zakken.
Een straf hoor voor haar,
dat speelt ze nooit klaar.
‘En één keer een zoet wijntje pakken?’

‘Dus niet’ zegt een vrouw in Kapelle,
‘negeren of sarren of kwellen,
maar, dat is de tip,
elkaar vol begrip
genadig de waarheid vertellen.’