Een enthousiast skiër uit Aken
brengt dit nog maar even ter sprake:
‘Zeg, valt de sneeuw mee,
is ’t dan een idee
op ‘t dak ook een piste te maken?’

‘Ik stuur’ schreef een lezer uit Hegge,
‘vaak limericks in en die leggen
ze steeds weer terzij
als rijmelarij.
Ik dreig nu de krant op te zeggen!’

‘Best grappig’ zegt iemand in Veere,
‘je kunt door de tijd dus iets leren,
dat zie je maar weer.
Dan komt er een keer
een eind aan dat privatiseren.’

‘Het is’ zegt een man in Blesdijke,
‘dus nodig om iets te bereiken.
Dan ga je voorwaar
ook heel anders naar
’t gedoe bij dat Intertoys kijken.’

‘Je ziet het’ zegt iemand in Heure,
‘in kerken als deze gebeuren.
Dat geeft je toch moed?
Het is soms best goed
om buiten de lijntjes te kleuren.’

‘Vandaar dus!’ roept iemand in Drachten.
Hij boog al een uur in gedachten
zich over de vraag
waarom er vandaag
voor ’t zebrapad een stond te wachten.

Een boertje in Koufurderigge,
meesmuilend vanachter zijn biggen
bijeen in de schuur:
‘Dat ding is zó duur,
zelf zul je ook krom moeten liggen.’

‘O jongens,’ zucht iemand in Petten,
‘je zou er eens op moeten letten,
’t is elke keer bal.
Dat steeds overal
een boom over op willen zetten.’

‘Alvorens’ zegt iemand in Rhenen,
‘een schadeloosstelling te claimen,
’t gebied is wel grijs.
Misschien is het wijs
een goed advocaatje te nemen.’

‘Geweldig!’ Een bouwer uit Grathem
kan bijna niet stoppen met praten
zo mooi als hij ’t vindt.
Wel geeft hij de hint
het likken maar beter te laten.

‘Ja, lastig,’ zegt iemand in Ede,
‘het is voor veel Britten omstreden,
dat toont deze vrouw.
Zo’n Brexit, hoe zou
je dat nu in/aan moeten kleden?’

Een man in Surhuizumer Mieden
noemt dit ‘impulsief’ en ‘stupide’
en wacht op de dag
dat Straatsburgs gezag
de sidderaal zal gaan verbieden.

Een heel boze buurman in Boomen
gaf aan dat hij rustig wil wonen.
Dus wat je dan ziet,
ontheffing of niet,
vaak zal er toch herrie van komen.

‘Ik had ze,’ zegt iemand in Dalen,
‘als ik er geen geld meer kon halen,
gebeld en mishaagd
met grafstem gevraagd:
En hoe nu mijn uitvaart betalen?’

Een slimme passant uit Zuidzande
die zag hoe de truckchauffeur strandde
zo midden op straat,
gaf heel goede raad:
‘Laat even wat lucht uit je banden!’

‘Dat is’ zegt een vrouw in Nieuw-Vennep,
‘vervelend ja, moet ik bekennen.
Maar ’t is vaak zo leuk,
lig ik in een deuk.
Nou ja, ook een kwestie van wennen...’

Een pikkelateur uit Terlinden,
bij school heel vaak zakken verslindend
op ’t fietspad, is vrij.
‘Ja, mooi joh!’ lacht hij,
‘vandaag haast geen afval te vinden!’

‘Als ik’ zegt een man uit Terheijden,
‘er ook nog een vraag aan mag wijden
bij wijze van check:
Bedoelt Tusk een plek
waar Brexiteers rechts moeten rijden?’

Een man in het Utrechtse Rhenen,
bekend met die nullen en enen,
begrijpt het chagrijn.
‘Da’s echt zo’n geheim
om mee in de crypte te nemen.’

‘Verrassend,’ zegt iemand in Megen,
‘dit valt vast een hoop mensen tegen,
(wie had dat voorspeld?)
maar fijn dat hij wel
zijn vijanden lief heeft gekregen.’

Een zeug in het Friese Waadhoeke
besluit om een kaartje te boeken
want dat wil ze zien.
‘Wil iemand misschien
de krultang voor mij even zoeken?’

‘Heel lekker!’ vindt iemand uit Lisse
die snel een stuk weg wist te grissen.
De vlaai maakt hem blij,
al zegt hij erbij
het kuiltje voor jus wel te missen.

‘Ik denk’ zegt een man in Rosmalen,
‘dat rijken er liever naar talen
dat wij hen (heel kien)
als weldoeners zien,
dan als ‘veel belastingbetalers.’’

‘De opbrengst’ zegt iemand in Rheeze,
‘was uien, zo zat ik te lezen.
’t Klimaat volgens mij.
Als zelfs vette klei
bij tijden te droog blijkt te wezen…’

Dat zei ook een jongen in Boomen.
Hij was bij zijn huisarts gekomen.
Zijn lippen, heel raar,
echt stijf op elkaar.
‘Ja, dom joh, de Prittstift genomen…’

‘O schat!’ riep een eega in Petten.
Zij kreeg net een van die boeketten.
‘Wat lief!’ Biecht hij op:
‘Ik was daar gestopt
omdat ik dacht, lekker, kroketten!’

‘Net goed?’ roept een man in Rosmalen.
‘Jij denkt dat ze nu zullen balen?
Welnee! Drie, vier jaar,
‘t is weer voor elkaar.
En wederom zonder betalen!’

Slecht nieuws voor een jongen uit Leiden.
‘Mijn pa kan geen snelwegen mijden
dus ons kost dat geld,’
aldus klinkt ontsteld
dit kind van de rekeningrijder.

‘Nou ja zeg…’ Een vrouw in Almere
kan dit initiatief niet waarderen.
‘Dat is toch te cru.
Of hopen ze nu
dat dit hert gaat ree-incarneren?’

Dat doodshoofd, het was echt zó sprekend,
maar nu het hem aan werd gerekend
(‘Nee, sorry, geen werk.’)
had hij het gemerkt:
Hij was voor het leven getekend.

Een kijker in Sebaldeburen
besluit een berichtje te sturen
met daarin als raad:
‘Niet doen, want zo gaat
’t reclameblok nóg langer duren!’

´Ha, fijn!’ roept een jongen in Veere
en gaat snel een boterham smeren.
Z’n ogen staan blij.
‘Ze kunnen’ zegt hij,
‘er mij niet genoeg exporteren.’

‘Ja doei!’ zegt een vrouw in Hengforden.
‘Bekijk het maar, niet aan de orde.’
Hij boos, geeft geen kik.
Zij: ‘Denk jij dat ik
kotsmisselijk wakker wil worden?’

‘Nou, fijn hoor…’ zeurt iemand uit Deelen.
‘Ik denk dat het snel gaat vervelen.
Waarschijnlijk (een geeuw)
zal daar of de sneeuw
of herfstblad een hoofdrol in spelen.’

‘Verdraaid!’ roept een man in Wolfheze.
‘Daar heb ik iets over gelezen!’
Hij wijst op zijn bord.
Z’n speklap is vort.
‘Dat moet van zo’n spookvarken wezen!’

‘Het knort,’ zegt een eega in Tronde,
ze wijst op de echt’lijke sponde,
‘het snurkt tot en met
en is moddervet.
Ik heb er hier eentje gevonden!’

‘En zo ging,’ sprak iemand uit Rhenen,
‘de offerdienst eindelijk henen.
Voorgoed is nu daar
met shag en sigaar,
het welriekend reukwerk verdwenen.’

Een aardewerkschilder in Makkum
laat daardoor de moed heus niet zakken.
‘Een bloedmooie maan,
de schaatsen straks aan…’
Snel gaat hij de blauwe verf pakken.

‘Heel mooi hoor,’ zegt iemand in Megen,
‘maar houdt dit de misdaad ook tegen
of trekt het juist aan?
Zó graag daarop staan
dat je er een moord voor wil plegen?’

De vrouw van zo’n Rembrandt, in Loete,
kust manlief. ‘En doe ze de groeten!’
roept zij met een lach.
‘Je zal op zo’n dag
vast heel rare kwasten ontmoeten.’