‘Opvallend,’ zei iemand in Petten,
terwijl hij goed op zat te letten.
‘Daar gaat er weer één!’
Ik zie hem meteen
het volgende vinkje al zetten.

‘Dat merk je’ zegt iemand uit Leiden,
‘meteen hoor, da’s niet te vermijden.
Die natte t ja
en denk maar eens na,
dat zal op een brommert rondrijden.’

‘Kijk, hier,’ zei een tuinder in Tonden,
hij liet even zien waar ze stonden.
‘De aardbei is echt
nog koning, terecht,
maar ik heb de kroonprins gevonden!’

Een vrouw had hoofdschuddend gekeken
en zei: ‘Tja, ik wist dit al weken.
Die zijn nog niet klaar.
Maar ja, of ze daar
dan ook iets van op zullen steken...’

‘Ik treed’ zegt een oma in Strijen,
‘graag toe tot die dappere rijen,
maar wel vanuit huis,
want dan kan ik thuis
mooi truien voor Noorwegen breien!’

Een kattige koolmees in Joppe
die tegen een mannetje moppert:
‘Nou nee, ik bedank.
Je stinkt naar de drank.
Ga eerst maar met pimpelen stoppen.’

Een proevende man uit Abcoude,
benieuwd wat ze daar nu van brouwden
trok, ogen half dicht,
een heel vies gezicht.
‘Er wórdt je een worst voorgehouden…’

Een Boer zoekt vrouw-kijker uit Rheeze
die dit in de krant zat te lezen
(‘Niet spoorlopen!’) zei:
‘Dat moet volgens mij
een onbewaakt ogenblik wezen.’

‘Ach joh,’ zegt een man in Blesdijke,
‘dat mag dan misschien heel wat lijken,
maar ik ken er twee,
al heel lang gelee,
die konden door speeksel weer kijken!’

‘Heel gek,’ zegt er een uit Geneijgen
‘ik vroeg ze waarom. Na lang zwijgen
een ijskoude blik
en daarna dat ik,
verwarrend, de kleren kon krijgen!’

Een puber, hij woont in Kockengen,
zal daar echt geen tranen om plengen.
Verbod voor de fiets?
Dat doet hem dus niets.
‘Mam! Kan u me zo even brengen?’

‘Nou, lekker…’ zucht iemand uit Buren.
‘Staat iedereen buiten te gluren
hoe druk het daar wordt.
Zeg, zou u (‘Hup, vort!’)
de media weg willen sturen?’

‘Dat zal die’ zegt iemand in Emmen,
‘garnalen zelf ook wel ontstemmen.
Ik hoorde er een
die zei al meteen:
Nou, had ons dan maar laten zwemmen!’

‘Ik zei het!’ roept iemand uit Boomen.
‘Toen vaak in de maling genomen,
maar nu weer de held,
in ere hersteld.
De dag die je wist dat zou komen!’

Een woedende dame uit Lieren
stond tegen de jagers te tieren:
‘Hoe kún je zoiets!
Doet dit je dan niets?
’t Gaat over de ruggen van dieren!’

Een heel grote fan uit Terbregge
probeert zijn verdriet uit te leggen:
‘Een illusionist…
Ik voel me beslist
ontgoocheld, dat kan je wel zeggen.’

Een stoere agente uit Wiene
bewondert haar wel: ‘’t Is een kiene
en goedlachse vrouw.
Maar lastig, want blauw
en ether. Dat vergt discipline.’

‘En Segers,’ zegt iemand in Dalen,
‘hij zal het vandaag weer herhalen:
It’s all in the game,
omdat hij die claim
met rente terug liet betalen.’

‘Awww, kijk…’ zegt een vrouw uit Maarheeze.
‘Nee, stil maar, je hebt niks te vrezen,
ik doe je geen kwaad.’
Met wie ze nu praat?
Dat moet wel een muurbloempje wezen.

‘Klaas Dijkhoff’ zegt iemand uit Meppel,
‘draagt, denk ik, geen mijter of keppel.
Je hebt wel gemerkt,
hij blijkt van de kerk
echt geen hoge pet op te hebben.’

Een gynaecoloog uit Nimwegen
kwam ook van die roetdeeltjes tegen
en zei: ‘Zo, mevrouw,
wat dacht u? Nog gauw
maar even de schoorsteenpijp vegen?’

‘Nee echt hoor,’ zegt iemand uit Strype,
‘dat doe ik al niet uit principe.
Het doet mij geen fluit,
die smartphone gaat uit,
Ik ben niet zo’n stereotype.’

Een grijs VVD-lid uit Hegge
probeert het weer eens uit te leggen:
‘Thierry’s hart zit, echt waar,
op de goede plaats, klaar.’
Nou... Ligt op zijn tong, zou ik zeggen.

Een corpulent heerschap in Dalen
blijkt ook niet om kilo’s te malen.
Dat is dus funest,
want zelfbeeld legt best
behoorlijk gewicht in de schalen.

‘Heel leuk,’ zegt een fietser uit Oijen,
‘ik snap ook best alle pleidooien,
maar als ze maar niet
zoals je vaak ziet
hun afval erbij zullen gooien!’

‘Ja, ’t zal wel,’ zucht iemand uit Kleve.

‘Nou, deze niet!’ Dus leegt hij even

de zak op ’t tapijt.

Zijn wachtwoorden kwijt.

Had hij op een briefje geschreven…

‘Ik heb’ bromt een visser uit Witten,
‘geen tijd meer om even te pitten.
Da’s niet in de haak.’
Hij was, zoals vaak,
gewoon voor zijn rust daar gaan zitten.

‘Ach man,’ zegt een slager uit Onnen,
‘wat hebben ze nu weer verzonnen…
En lees ik het goed?
Op ’t voetbalveld moet
er iets van een proef zijn begonnen?

‘Nou schat,’ zegt een vrouw in Blesdijke,
‘ik zit op je Facebook te kijken,
opvallend hoezeer
‘t bij jou toch steeds meer
op veelwijverij is gaan lijken.’

‘Echt waar?’ riep een puber in Boomen.
Dat had hij dus nooit durven dromen.
‘Ze doen het daar nog?
Maar ‘k denk dat ze toch
vergrijzing niet zullen voorkomen…’

Een bange suppoost uit Brigdamme
besloot het pand goed uit te kammen
want echt jongens, brand…
Ze sloegen, frappant,
bij hem al haast uit ja, de vlammen.

‘Dan moet ik’ zegt iemand uit Roden,
‘weer denken aan Vreeswijk z’n ode
aan nozem en non,
maar dan andersom.
Ook dít gras, ten strengste verboden.’

Een vrouw in het Gelders Appen,
haar man ís chauffeur, staat te klappen.
‘Geweldig idee,
ze op de A2
een klein beetje mee laten trappen!’

‘Ik zou’ zegt een man in De Kraats, ‘een
klein balletje t’rug willen kaatsen:
Meer afstand, alleen,
gaat zo het probleem
zich niet naar de oprit verplaatsen?’

Een bouwplaats in Almere-Buiten.
Het meisje loopt langs, blote kuiten,
ziet mannen in ’t nieuw
en kan het (‘Pfie-pfieuw!’)
niet laten om even te fluiten.

‘Ha, mooi!’ riep een dame in Dokkum.
De uitgave leek haar te lokken
al staat hij dan scheef.
Zoals zij omschreef:
‘Een rechte slag met kromme stokken.’

Een autoverkoper in Limmen
snapt niet waar ze over beginnen.
‘Ach joh, houd toch op,
Ik vind het zo’n mop!
Wat wil je, een aap leren klimmen?’

Zo komt een studente uit Assen
terecht bij een dame met klasse
die, jongens gewend,
haar even inprent
om niet in de wasbak te plassen.

‘Maar jongens,’ zucht iemand in Vorden,
‘zoiets is toch niet aan de orde!
Geef, zeg ik met klem,
niet iedereen stem.
Een kakofonie gaat dat worden!’

‘Pardon?’ vroeg een vrouw in Hoogdalem.
Haar man had na eventjes dralen
gevraagd of zij ook
(‘Ben jij aan de coke?’)
een lijntje bananen kon halen.