‘Sigaren’ zegt iemand uit Dongen,
‘verbieden ze niet. Kwade tongen
beweerden al snel:
Maar daarmee wordt wel
gerookt over andermans longen!’

Een zuinige spaarder in Drachten,
die na dit nieuws heel schamper lachte,
zei spottend: ‘Goed plan!
In bitcoins, o man,
dat zou je ook echt niet verwachten.’

‘Bij preken’ zegt iemand in Petten,
‘vol hel en verdoemenis letten
de kosters erop
dat ieder de knop
een graad of wat hoger zal zetten.’

‘Geloof me,’ zegt iemand uit Dieren,
‘in plaats van je leven verstieren
met geld en je trots,
zoek ‘t Koninkrijk Gods,
dan heb je echt goede papieren.’

‘Heel leuk’ zegt een man in Almere,
‘een klein beetje contamineren,
maar even een check,
doe niet al te gek.
’t Mag niet uit de hand escaleren.’

‘Nou, ‘k weet niet,’ zegt iemand uit Schagen,
‘om dat nou aan boeren te vragen…
’t Wordt zomaar een last.
Die lopen straks vast
weer over de stroomprijs te klagen.’

Een gastpredikant uit Terbregge,
met lekkere trek, hoor ik zeggen
als hij dat zo ziet:
‘Zeg, zou je ook niet
een bamischijf neer kunnen leggen?’

‘Mocht nu’ zegt een arts in Margraten,
‘het tellen van schaapjes niet baten,
kijk dan maar eens goed
wat deze paus doet:
Gewoon met de herder gaan praten.’

Dat komt bij een moeder in Deurne
vaak pas als het al staat te geuren
op tafel. ’t Zit zo.
Dan roep ze: ‘’t Staat klaar,’
naar boven, ‘we kunnen weer zeuren!’

Een meisje van zes in Wolfheze
die dit in de krant zat te lezen
werd helemaal blij,
totdat haar broer zei:
’Het kan Sinterklaas nog niet wezen.’

‘NS’ zegt een man in Gemonde,
‘zag blinden niet staan, geen gezonde
relatie nee, maar
ze hebben elkaar
(perrongeluk!) toch nog gevonden.’

‘Wanneer ze’ zegt iemand in Loenen,
‘zich deze week niet snel verzoenen,
dan is het gedaan.
Dan zal je ‘m voortaan
Carles Puigdeplaat kunnen noemen.'

‘Ik weet’ zegt een man in Abcoude,
‘daar best wel een truc voor, een oude,
gaat zelden verkeerd.
Nog niet geprobeerd
de mensen een worst voor te houden?´

‘O jongens,’ zegt iemand in Kleve.
‘Wat zullen we nu toch beleven?
Is niet het parool
voor iedere school
een stevige basis te geven?’

Twee hennetjes, blij daar te wonen,
druk kakelend, hoogrode konen:
‘Waar ’s Nel? In het hok?
O nee... Nog op stok?
Weer last zeker van d’r hormonen?’

‘Echt waar,’ zegt een vrouw in Almere,
‘daar kunnen we heel veel van leren.
Want geld en succes,
het geeft je maar stress.
Die man kon goed relativeren.’

‘Je kan’ zegt een man in Kapelle,
‘de koers op de beurs zelf voorspellen,
want, houd in het oog,
die gaat straks omhoog
naarmate jij meer gaat bestellen!’

‘Als kind’ zegt een man in Slenaken,
‘mocht ik het genoegen al smaken.
Ja, speelgoed hè, toen.
Dan moest je (vroem-vroem!)
’t geluid er ook zelf al bij maken.’

‘Ja schat,’ zegt een lolbroek in Loenen,
‘geen zwarte, geen grijze of groene,
maar blond, dus dat is
een vrouwtje, niet mis!
Die schijnt men flapuitje te noemen.’

‘Ik vind’ zegt een slager in Megen,
‘zo’n keurmerk voor varkens een zegen.
‘k Zei tegen m’n zoon:
dan proef je gewoon,
die heeft in de modder gelegen.’

‘Dus schat,’ vat een man in Westkerke
kort samen, ‘wij laten ‘t flink merken
en stellen ons aan
zeg jij, maar wij gaan
de volgende dag wel weer werken!’

Kom jij bij zo’n brug, staat-ie open.
Heb jij weer. Eerst sta je te hopen
de cartridge is op,
dan blijkt dat (o strop!)
de printer weer vast is gelopen!

Een Sanddman in Sebaldeburen
ziet ons straks dus briefpost versturen
die hij dan bestelt
voor heel weinig geld.
‘Ja, leuk hoor, maar ‘k voel het wel schuren…’

‘Ja echt,’ zei een man in Maarheeze
die dit in de krant zat te lezen.
‘Dat klopt als een bus.
En ’t ergst blijkt nu dus
het licht van de koelkast te wezen.’

Een heel verliefd stel uit Gerheggen
dat dolgraag hiermee wilde zeggen:
‘Ik blijf je steeds trouw’
vindt dat men maar gauw
weer slotgrachten aan moet gaan leggen.

Een ex-junk, woonachtig in Wijchen:
‘Het blijkt er soms niet om te liegen
hoe echt joh, zo’n trip,
want net als die kip
dacht ik dan ook dat ik kon vliegen.’

‘Het is’ zei een man in Veenwouden,
die graag in de keuken wat brouwde,
‘nu net alsof zij
(die kippen dus) mij
een spiegelei voor willen houden.’

‘Dus mensen,’ zegt iemand in Heure,
CU-lid, ‘nu niet langer zeuren!
Geloof niet te klein.
Want water bij wijn,
wie weet wat er nog gaat gebeuren.’

‘Wees blij,’ zegt een man uit Almere.
‘Ik weet wel, ’t was heel lang formeren,
maar niet zo naïef.
Het alternatief
is dat er dictators regeren.’

‘Het lijkt’ zegt een man in Abshoven,
‘m’n moeder wel, niet te geloven.
Dan kwamen we thuis
en waren in huis
de meubeltjes weer eens verschoven…’

‘Hij was,’ zegt een vrouw uit Abcoude,
‘zo bleek vaak, voor dit ambt een gouden,
aimabele man
en heel Amsterdam
heeft daarom ook van hem gehouden.’

’‘Wat eng!’’ riep een dame uit Borger.
Ik sprak haar toevallig vanmorgen.
’Hè bah, dat geschiet,
dat hoeft van mij niet.
Ik laat het voorlopig bezorgen.’’

‘Best lastig’ zegt iemand uit Drachten,
‘want reizigers jagen en jachten.
Je krijgt wel direct
de uitslag, perfect.
Daar hoef je dan niet op te wachten.’

‘Wie zelf ooit’ zegt iemand uit Zijpe,
‘gepuberd heeft zal het begrijpen.
Heb lief die pompoen!
Want weet je nog toen?
Je gêne, de spiegel, het knijpen?’

‘Je krijgt,’ zegt een boer in Tilligte,
‘wanneer ze ons niets meer verplichten,
meer aanbod dan vraag,
dus prijzen omlaag
en overal zure gezichten.’

‘Benieuwd wie’ zegt iemand in Veere,
‘dat Spaanse geweld gaat bezweren.
En juist deze week!
Men zal in de streek
rond Leiden ontzet reageren.’

‘Haha!’ lacht een dame in Schagen.
‘Natuurlijk, ook ik heb mijn vragen,
maar toen ik die dag
dit fotootje zag…
Ze hebben me weg moeten dragen!’