‘Graffiti?’ vraagt iemand uit Jonen.
‘Dan snap ik de boosheid volkomen.
Dit is de limiet,
dat doe je toch niet!
Kijk, had men nou modder genomen…’

Een stel uit het Gelderse Tonden,
gevraagd wat zij hier nu van vonden:
‘Dat snappen wij wel.
Het gaat vooral snel
bij mensen die bang zijn voor honden.’

‘Heel fijn!’ zei er eentje in Weite.
‘Daar liepen we lang voor te pleiten.’
Dan grijnst zijn gezel:
‘We hebben vaak wel
een houtje waarop je kunt bijten.’

'Geloof me' zei iemand in Schinnen,
'die hebben een lol joh, daar binnen!
Haha! Dat komt goed.
En weet je, dan moet
de après-ski straks nog beginnen!'

´Nou nou,´ zei een man in Blesdijke,
´dat virus weet echt van geen wijken.
Nog lang niet gestopt.
´t Begint steeds meer op
een Griekse tragedie te lijken.´

‘Je kan,’ zei een man in Huisvennen,
‘het is misschien eventjes wennen,
ook schuiven met sport
en kerk toch? Dat wordt
gewoon op de dag alles plannen.’

‘Ik heb net’ zei iemand in Onnen,
‘de oplossing even verzonnen:
Alleen ’s avonds laat.
Na twaalven dat kwaad,
dan is er al heel veel gewonnen.’

Een ree in de buurt van Rosmalen
stond langs de weg even te dralen
(hard dat men daar reed!)
want zeker, zij weet
wie hiervoor de prijs moet betalen.

‘Wat dom!’ Een biljarter in Weite
het nieuws lezend bij het ontbijten.
‘Wat is er met jou?’
vraagt fronsend zijn vrouw.
‘Ja, kijk dan! Vergeten te krijten!’

‘Die ene,’ zei iemand in Heeten,
‘oranje, had ik wel geweten.
De partjes, dat groen,
dat is wel te doen:
Een plek om je fruit op te eten.’

‘Dat zal’ zegt een man in Terlinden,
‘voornamelijk ouderen binden.
Er is in de kast
van audiciens vast
geen hoorapparaat meer te vinden.’

Een steur in de buurt van Margraten
die hoort dat ze hierover praten
(‘Bacteriën, echt!’)
bromt: ‘Nu je het zegt,
ik zwem ook steeds windjes te laten.’

Zes pendelaar wormen, heel dikke,
zijn best enthousiast en ze knikken:
‘De grond was hier arm,
maar nu lekker warm.
Eén nadeel is wel nog dat prikken.’

‘Och och,’ zucht een man in Noordgouwe,
‘het liep er weer flink uit de klauwen.
‘t Is altijd wat daar.
Zijn nooit een keer klaar.
Ze blijven daar continu bouwen.’

Gorilla’s die hoesten en hijgen
en leeuwen die hangerig zwijgen,
het is me toch wat?
Nou, hopen maar dat
giraffes geen keelpijn gaan krijgen.

‘Ik hoop’ zegt een leraar in Drachten,
geschiedenis geeft hij, ‘op zachte
maar wel strenge hand.
Er zit nu geen land
op tachtig jaar oorlog te wachten.’

'Welnee joh,' zegt iemand in Kleve,
'want vuurwerk, dat hoort bij het leven!
Ik houd er wel van.
En ach, denk ik dan,
je mag toch geen handen meer geven.'

'Een ramp,' zei een man in Maarheeze
die dit in de krant zat te lezen.
'En ook er naar toe
zou, wat een gedoe,
vaak één grote omleiding wezen.'

Een hoofdconducteur uit Neerijnen
loopt deze herfst flink te chagrijnen.
‘Eerst blaadjes op ’t spoor,
maar heb je het door?
Ze liggen nu zelfs ín de treinen!’

‘Het is’ zong een merel in Meeren,
‘gelukt om het virus te keren!
’t Viel vijf jaar niet mee,
maar niks geen 2G
of testen of zelfs vaccineren!’

‘Ik wist’ zei een man in Stavoren,
‘al eerder, die strijd is verloren.
Ik vond op het strand
een schelp in het zand,
daar kon ik de Theems al in horen.’

'O nee,' zei een haan in Schoonheeten
die niks van vaccins wilde weten.
Een hen, ei gelegd:
'Dan kun je dus echt
het scharrelen even vergeten.'

‘Gedag,’ zei een man net in Vorden,
‘we scheppen geen gras op de borden!
Ze zijn niet goed snik.
Die denken dat ik
een Nebukadnezar wil worden!’

‘Hallo buuf!’ Er stond in Heerstaaien
een buurman nieuwsgierig te zwaaien.
‘Je man, is-tie ziek?’
‘Nee nee, geen paniek,
al weken aan ’t snoeien en maaien.’

‘Het is om’ zei iemand in Kelpen,
‘die hoge besmetting te stelpen.
Straks word je nog ziek!
Je hebt wel kritiek,
maar wij willen jou gewoon helpen.’

‘Zo’n vent hè,’ zei iemand in Heeten,
‘raak niet teveel van hem bezeten.
En krijg je spijt, ooit,
zeg asjeblieft nooit:
Dat schelden, hoe kon ik dat weten?’

‘Je zou,’ zei een vrouw in Tilligte,
‘dus iedereen moeten verplichten
naar buiten te gaan.
Die boeren zien staan
met lachende, blije gezichten?’

‘Verdrietig,’ sipt iemand in Schinnen.
‘Zo’n tijding komt wel even binnen,
al dacht ik wel nog,
wij kunnen dan toch
alvast met de vasten beginnen?’

Teleurgesteld klinkt het, heel open:
‘Te duur om een nieuwe te kopen.
Ja, ook als we dan
(met zo’n achterban)
de oude Kuip zelf zouden slopen.’

‘Terecht,’ kleppert net in Damwoude
een uiver die daar niet om rouwde
van hoog uit zijn nest.
‘Ik heb ooit, niet best,
flink nekklachten overgehouden.’

‘Kom schat!’ zegt een eekhoorn in Limmen
terwijl ze een ceder beklimmen.
‘We zijn al zo laat
en voor je 't weet gaat
de hamsterweek ook weer beginnen!’

Zo wil men des zondags in Ede
een Qerkcode zien. ‘Vanaf heden
verplicht!’ Goed idee,
want Covid, nou nee,
dat wil je niet onder de leden.

‘Best moeilijk’ zei iemand in Aijen.
‘Het is ze niet aan komen waaien,
men was even zoet.
Kijk, links ging wel goed,
maar dit moest ook rechts kunnen draaien.’

‘Ach joh,’ kon een man uit Pesaken
niet laten zijn toespraak te kraken,
‘da’s mooipraten toch?
Dan loopt hij ook nog
reclame voor Action te maken!’

‘Wat leuk!’ zei een meisje uit Ingen
toen mensen het water in gingen.
Ze riep luid: ‘Bravo!
Hoort vast bij de show!’
’t Viel tegen. Ze konden niet springen.

‘Ze zullen’ zei iemand in Eelen,
‘best handig zijn, kan me niet schelen,
maar sta-in-de-weg
op stoep en langs heg.
Een ergernis die velen delen.’

Ik hoorde nabij Beutenaken
een bobo een luide kreet slaken:
‘Gevonden! Ja echt!
Hij heeft me gezegd
dat hij zelfs raketijs kan maken!’

Een oud-Leienaar in Hurwenen,
(een glibber, hij nam ooit de benen)
vindt dit niet zo dom.
‘Kijk ook eens waarom
de r uit de stad is verdwenen.’

‘Hatsjoe!’ proest een hoender in Giessen.
Zij krijgt het ook flink voor de kiezen.
‘Ik ben echt doodmoe.
Man, wat een gedoe
met vleugels, dat elleboogniezen.’

Een edelhert dat nu al weken
in ‘t bos in het rond had gekeken,
(want lag het nou hier?)
vindt dit geen manier.
‘En ik daar m’n hoofd over breken!’