‘Mij zal’ zegt een man in Stavoren,
‘dat liedje echt nooit meer bekoren.
Toon Hermans. Die zee.
Mediterra… Nee.
Ik kan het gewoon niet meer horen.’

‘Let op,’ zegt een man uit Kapelle,
‘het moet al een beetje gaan knellen
als folders alleen,
en heel algemeen,
een zonnige toekomst voorspellen.’

De klant van een slager in Dijken
die ‘lamsvlees’ op ’t kaartje zag prijken
vroeg: ‘Is dit kalkoen?’
‘Meneer!!!’ klonk het toen.
Stond hij toch schaapachtig te kijken…

‘Wel fijn’ zegt een man uit Schoonheten,
heel laat voor tv, net verbeten,
‘dat bed, bad en brood
voor mensen in nood,
maar Wi-Fi wordt weer eens vergeten!’

Een man in het Zeeuwse Noordgouwe
kreeg vroeger thuis veel te verstouwen.
‘Vier zussen had ik.
Of ik hiervan schrik?
Welnee joh, mijn pa zei dan: ‘Vrouwen…’

‘Nou ja,’ zegt een man uit Margraten,
‘dan heb je ook niet in de gaten
hoe ’t werkt volgens mij.
Hoe kom je erbij!
Waar moet je die baard anders laten?’

‘Ze wil,’ zegt een vrouw uit Hoptille,
‘haar honger naar macht toch niet stillen?
Verwerking dan, daar,
in ’t White House? Echt raar.
Waarom zou je zoiets toch willen?’

Een treinmachinist uit Neerijnen
ziet relschoppers liefst snel verdwijnen.
‘Hoewel ik waardeer
dat zij, telkens weer,
met alle geweld willen treinen.’

Een oud-kaartjesknipper in Witten
die graag op het heden mag vitten
maakt dit weer niet blij.
‘Het gaatje’ bromt hij,
‘lijkt nu in het voorhoofd te zitten.’

‘Je moet er’ zegt iemand uit Petten,
‘vandaag maar eens even op letten.
Het is niet normaal.
Alsof ze massaal
hun benen in ’t zonnetje zetten!’

Een zwangere vrouw uit Stavoren,
haar man wil er echt niet van horen:
‘Kleinzerig, ik? Poe!
Als jij het moest doen
dan werd er geen kind meer geboren!’

Een Kamergriffier uit Rosmalen
die merkt hoe de topbankiers balen,
(‘Dan ben ik echt weg!’)
vraagt liefjes: ‘Ehm, zeg,
zal ik dan uw jas alvast halen?’

Een man en een vrouw uit Stavoren,
ze spitsen net beiden hun oren:
‘Voor 400 klaar?
Nee heus, is dat waar?’
Ze weten echt niet wat ze horen.

Herkenbaar? Een langgerekt hopen,
met deuren die dicht gaan, nooit open?
Steeds, wat je ook doet,
de sjaak zijn? Houd moed!
Het blijkt soms dus goed af te lopen!

Zo’n klap, kom je die nog te boven?
Het heilige vuur kon toch doven.
Ging over. Voorbij.
Nu stilte. Doodtij…
Maar morgen! Haast niet te geloven!

Ik hoorde een vrouw uit Slenaken
een kreet van verwondering slaken.
‘Nee echt, is het waar?
Een Eibergenaar
die dat op schaal na wil gaan maken?’

Een boer in de buurt van Almere
wil dolgraag meer melk produceren.
De vlag ging dus uit.
Eén koe loeide luid.
Die bleek al op vlaai te trakteren.

De opluchting is in Wolfheze
van alle gezichten te lezen.
Gejuich, keer op keer.
Dat herfstige weer
bleek een 1 aprilgrap te wezen!

‘Ik hoop’ zegt een kleuter uit Assen,
(ze kunnen je soms zo verrassen,
dat is echt niet mis)
‘dat manneke Pis
niet tegen de wind hoeft te plassen…’

‘Je zet,’ zegt een jongen in Rullen,
ik zie hoe zijn mondhoeken krullen,
‘je laptopje aan
om zo, zonder kraan,
’t verwarmingssysteem bij te vullen!’

‘Het lijkt,’ klaagt een meisje uit Petten,
‘wel herfst nu! Nee echt, korte metten.
Voortaan met zulk weer
de klokken een keer
niet voor maar juist achteruit zetten!’

Een oudere vrouw in Boerakker,
met slapen al jaren een stakker,
is een keer per jaar
zo blij joh, echt waar.
‘Dan lig ik een uur korter wakker!’

Een peuter in ’t buurtschapje Eelen
zat, desondanks, zich te vervelen
met tablet op straat.
‘Mijn mama zei kwaad:
Nu eerst maar een uur buiten spelen!’

‘Geweldig!’ Een man uit Stavoren
kan heel het idee wel bekoren.
‘Die man verdient geld
als water, de held!
Dat is een koud kunstje voor Noren!’

De Ford van een man in Dikbroeken
is eventjes niet meer te boeken.
‘Ik was al altijd
m’n sleuteltjes kwijt,
nu moest ik m’n auto óók zoeken!’

‘Ons kunnen’ zegt iemand uit Halle,
‘is groot, maar in zulke gevallen
blijkt iedere keer,
bij elke ramp weer,
hoe kwetsbaar we zijn met z’n allen.’

Een boertje van buut’n in Ruinen,
berucht om zijn smerige fluimen
en sap langs zijn kin,
trapt daar dus niet in.
‘En dan, ze zijn ook niet te pruimen.’

‘Kijk nou!’ zegt een man uit Bourtange
als hij heel die tas vol ziet hangen.
‘Die is, met gemak,
geschikt voor het vak!
Die jongen moet boeven gaan vangen!’

‘Stuit dit’ zegt een man uit Borgharen,
‘nu onverhoopt toch op bezwaren,
dan willen ze graag
een muur van Den Haag
naar Wassenaar, Blaricum, Laren.’

‘Ze weten’ zegt iemand uit Helle,
‘al jaren vooruit te vertellen
waar, hoe en wanneer,
maar als ze het weer
van morgen eens moeten voorspellen…’

Een bordspelfanaat uit Borgharen
is blij hoor, maar heeft ook bezwaren.
‘Tja, boerenbedrog…
Het hoofddoel is toch
dat Giethoorn er wel bij zal varen.’

‘Je moet straks’ zei iemand uit Hegge,
‘betalen zelfs, hoorde ik zeggen.
Ik sta echt versteld!
Dan kun je je geld
nog beter in sokken beleggen.’

‘Conclusie,’ zegt iemand uit Strijen,
‘na wekenlang flink bakkeleien:
Voor Rutte geen steun
maar eerder een dreun
en nergens meer grote partijen.’

‘Ah nee…’ zegt een fan uit Blesdijke.
‘Daar sta ik toch wel van te kijken.
K3 uit elkaar.
Die gaan, dat is naar,
als oma’s de top niet bereiken.’

Een heftig debat en ’t bizarre
was niet dat Geert Pechtold ging sarren,
(zo hoort dat nietwaar?)
maar Wilders, heel raar,
leek hem met Den Uyl te verwarren.