‘Jaja,’ zegt een man uit Maarheze,
‘Zo blijkt nu dus ook in het racen
het oude patroon
zo vader, zo zoon
een prima formule te wezen!’

In plaats van de groente gaan kopen
een moestuintje en dan maar hopen.
Al is het het fijnst,
zo wordt wel gegrijnsd,
als ’t flink in de soep blijkt te lopen.

De Moestuinclub ‘Kom en verbazie’
heeft last van verstoorde relaties.
Want ja, wat is wijs?
Een teelt paradijs,
of dubbele predespinazie?

We wisten allang: ieder pondje
gaat hoe dan ook toch door het mondje,
maar dit is niet goed.
Ze houden ons zoet,
dat lijkt me zo klaar als een klontje.

Een grote chaoot uit Gemonde
spreekt niet van ‘vertrouwen geschonden’
maar zegt juist: ‘Wees blij!
Echt top, allebei!
Dat bonnetje is toch gevonden?’

‘Hoe zit dat?’ vraagt iemand uit Ede.
‘Het lag na zo’n week in de rede,
de bonnetjesflop,
maar stap je dan óp,
of zul je juist áf moeten treden?’

‘Nou ja,’ zegt een jager uit Leiden,
‘hoe kan men zich nu toch verblijden?
Haast elk geitje krijgt
de status ‘bedreigd’!
Nee, ik voorspel Grimmige tijden.’

‘Ontslagen?’ vraagt iemand uit Vorden.
‘Terecht, zoiets is niet in orde.
Want man, heel zo’n groep!
Kijk, nu is het snoep,
maar ’t zal straks een jodenkoek worden!’

‘Ik ken dat,’ zegt iemand uit Halle.
‘Zoiets kan je leven vergallen.
Dan zoek je je rot
maar zijn ze, heel zot,
net achter het laatje gevallen.’

Eén man in die Noorse enclave,
hij steelt, naar men zegt, als de raven,
krabt sip aan zijn wang.
‘Dat wordt, ben ik bang,
een heel lange tunnel straks graven…’

‘Kijk nou joh!’ Een balkende ezel
zag spanning in iedere vezel,
maar ook de chemie.
‘Hij vliegt gewoon! Wie
verzon ooit de term bange wezel?’

Een melkboer in ruste, uit Heeze,
die dit in zijn krant zat te lezen,
met grote sigaar:
‘Dan zal denk ik daar
het toezicht wel gatenkaas wezen.’

Een kalende koster in Veere
voorspelt dat het tij weer zal keren,
want hoor wat hij zegt:
‘Geloof me maar, echt,
de middagdienst gaat straks floreren.’

Een rennende man uit Almere
ging snel perron 7 proberen.
Zo’n dag als vandaag
zou hij, denk ik, graag
met hollen of stilstaan typeren.

‘O nee hè…’ zucht iemand in Loenen.
Hij mag zich er graag op beroemen
de eerste te zijn.
Die kans is nu klein.
Tja, Overbelastingdienst noemen?

‘Is goed!’ riep een man net in Hattem,
maar of hij de boodschap ook vatte?
Zijn vrouw had gezegd:
‘Geen tasjes, nee echt!
Dan neem je gewoon maar twee kratten.’

‘Dan loop je’ zegt iemand uit Rheeze,
‘een week die Romeinen te vrezen,
dat valt alles mee,
geen last, pais en vree,
dan krijg je opeens Angolezen!’

Een Zeeuw die de rust nu al miste
als hij op het strand soms wat viste,
heeft nu toch echt angst.
‘Wat maakt u het bangst?’
‘Een springvloed van Roompottoeristen…’

’Wie nu’ zegt een man uit Tilligte,
‘de juiste keus weet te verrichten
verdient alle lof:
’t Begrotingsgat of
de aardbevingsscheuren weer dichten.’

Een vogelliefhebber uit Aijen
raadt aan met de armen te zwaaien
zodra je hem ziet.
‘Probeer liever niet
zo’n oehoe de nek om te draaien.’

‘Nou nou,’ zegt een vrouw uit Huisvennen,
‘dat is toch nog best even wennen.
Dat lukt niet meteen.
Je zoekt er toch een
waarin je jezelf kunt herkennen.’

‘Ik zie’ zegt een man in Neerijnen.
‘heel graag een paar kilo verdwijnen,
maar wat ik wel mis
op deze site is
de mogelijkheid van onlijnen.’

Een moeder in Afrika drong er
bij haar thuis in tijden van kommer
en kwel soms op aan:
‘Nee, trék! Goed verstaan?
In Nederland hebben ze honger!’

‘Misschien’ zegt een kijker uit Ingen,
‘bevreesd voor nog meer binnendringers?
Hij deed dat zó leuk,
je lag in een deuk.
Ja, hij had het echt in de vingers.’

‘Haha’ lacht een vrouw uit Terlinden,
‘dus niet zomaar ramen met blinden,
maar vooraan in ‘ t schap
wat spullen, hapsnap?’
Ze blijkt het erg geestig te vinden.

Een pislinke vader in Veere
die zoonlief een les wilde leren
en riep: ‘Kijk me aan!’,
kreeg dit te verstaan:
‘Dan moet u eerst Skype installeren.’

Een Uberchauffeur uit Kockengen
besloot zich er ook in te mengen.
‘En, valt het je mee?
Verdient het?’ ‘Nou nee,
het blijft toch maar halen en brengen.’

‘Jaja’ sprak een Limburgse pater
zojuist tot een jonge confrater,
‘half Nederland griep,
Europa de Griek
en wij in het zuiden een kater.’

‘Nou, mooi toch?’ zegt iemand uit Drenthe.
‘Als zoiets bij klanten, agenten
en bankpersoneel
weer slachtoffers scheelt…
Eén nadeel, het kost een paar centen.’

Ook ik zou wel aan willen haken
maar, ’t schaamrood staat nu op mijn kaken,
wat mij steeds belet:
Eén dag gaat nog net,
maar veertig geen limericks maken…

‘Heel goed hoor’ zegt iemand uit Rekken,
‘om dat af en toe eens te checken.
Vertrouw die lui nooit!
Benieuwd wat ze ooit
bij kaassoufflés zullen ontdekken.’

Een brievenbesteller in Dussen
zei: ‘Zit er zo’n kaart voor u tussen
en wilt u misschien
uw dank laten zien?
Vandaag mag u postbodes kussen!’

‘Vergeet niet’ zegt iemand uit Loenen,
‘na ’t sturen je lippen te boenen.
Al is hij voor haar,
je vrouw kijkt toch raar.
‘Wie heb jij zo heftig staan zoenen?’

Een op en top dame uit Dijken
liet eventjes duidelijk blijken
hoe zij dat nu ziet:
‘Dat wil je toch niet,
geboeid naar zo’n film zitten kijken…’

Ze blijken inmiddels op zeven
verschillende sterktes te weven.
Men innoveert snel,
al schijnen er wel
bezwaren aan draadloos te kleven.