‘Da’s mooi,’ spint een kater uit Heeten.
Hij had ’s morgens vroeg nog ontbeten
met heerlijk vet spek
en (lekkere trek)
beschuitjes met muisjes gegeten.

´Het is’ zegt een man uit Heerstaaien,
‘qua zichtplek toch best wel een fraaie?
Je zit eersterangs.
Ik reed er pas langs
en toen leek het heel goed te draaien.’

Twee hennetjes die vanuit Megen
de duik waagden viel het vies tegen.
Tja, verentooi uit,
die wind op je huid,
niet vreemd dat ze kippenvel kregen.

‘De juf’ zegt een man uit Veenwouden,
‘die vroeger een pak openvouwde
met schriften erin.
Gloednieuw! Kreeg je zin
het schrift nu wél netjes te houden…’

‘Alsof’ zegt een vrouw uit Ameide,
‘ze anders een grens overschrijden.
Haar decolleté
zou naar mijn idee
juist mannen tot kijken verleiden.’

Wanneer je hem opkalefatert
klinkt daar straks weer kindergeschater.
Zo dood als een pier?
Er komt weer vertier!
Dat staat als een paal boven water.

Niet bang zijn, het ligt niet op hopen,
maar houd wel de ogen goed open.
Doe lekker kalm aan
en blijf op één baan,
dan zal het heus gladjes verlopen.

‘Hallo, ja de deur stond nog open,
dus ben ik naar binnen gelopen
om even te zien
of jullie misschien
een Stairway to Heaven verkopen…’

‘We zien’ zegt een weerman uit Boomen,
‘hoe warme lucht binnen komt stromen
met flink wind van zee.
White Christmas? Nou nee…
Daar kunt u alleen maar van dromen.’

Ze blijven voorlopig nog open
maar ’t gaat niet zo goed met verkopen.
Een superslecht jaar.
Ze hebben het zwaar.
Het blijkt voor geen meter te lopen.

Een cynische dokter uit Drachten,
gevraagd wat we moeten verwachten,
met schampere lach:
‘Nu Flappie niet mag
proberen ze Nijntje te slachten…’

‘Ze drinken,’ zegt iemand uit Dongen,
‘daar zijn ze heel goed van doordrongen,
zelf liever niet mee.
Alleen al ‘t idee
dat nonnen in dubbele tongen...’

Een bibliofiel zucht, in Joppe:
‘De neergang is niet meer te stoppen.
Er komt een paneel,
dus boeken teveel.
Hoe help je je land naar de knoppen...’

‘Heel goed,’ zei een man uit Veenwouden
die zelf echt maar één arts vertrouwde.
‘Dit ging ook te ver.
Stel, Bonnie St. Claire
die niet dokter Bernhard mag houden!’

"Ik denk" zegt een man uit Kapelle,
"dat zij al hun gasten vertellen:
Uw komst maakt ons blij
maar weet wel dat wij
op 'stukjes' geen prijs zullen stellen."

'Er komt' zegt een man uit Bourtange,
'vanzelf weer een tijd van verlangen
naar toen er frequent
in iedere tent
een aapje de clown uit mocht hangen.'

‘Heel leuk hoor,’ zegt iemand uit Petten,
‘maar toch iets om goed op te letten:
Men moet er voortaan,
zou echt niet misstaan,
een houdbaarheidsdatum bij zetten.’

Twee dakdekkers moeten in Oene,
het zijn voor mij echt kampioenen,
gewoon aan de gang.
’Zijn jullie niet bang?’
‘We doen het met lood in de schoenen.’

‘Probeer de essentie te raken.
Het gaat vaak om ernstige zaken,
dus houd het discreet.’
Ja, voor je het weet
staan mensen weer selfies te maken…

Aan ’t werk op kantoor, in fabrieken,
dus voordat de dag nog gaat krieken
staat iedereen klaar:
De maatschappij waar
een kind niet meer thuis uit kan zieken.

Het gaat er dus steeds meer op lijken,
zo zou uit een onderzoek blijken,
dat scholing niets zegt
maar schoonheid wel. Echt.
Wat zit je nu lelijk te kijken?

Ze vroeg het haar oma in Strijen,
maar die was druk bezig: ‘Wat zei je?
Och nee, lieve meid,
dat kost teveel tijd.
Ik kan echt geen sjaal voor je breien.’

‘Het voelt,’ zegt een Belg, ‘da’s de makke,
‘alsof ze de volksaard verlakken.
Wij, topland qua friet,
en leiders, ge ziet
ze keer op keer niets ervan bakken.’

‘Echt top’ zegt een man uit Kockengen,
‘dat Jumbo de Ster gaat verlengen!’
Die is in zijn sas.
Kan hij, naast een plas,
een heel grote boodschap wegbrengen.

Een treinmachinist uit Rosmalen
loopt na zo’n bericht echt te stralen
en dat is niet raar.
‘Toch mooi hoe men daar
’t OV uit het dal weet te halen?’

Ik hoor hoe een vader in Deelen,
die ’t pingelen flink gaat vervelen,
op licht barse toon
zich richt tot zijn zoon:
‘Zeg, kun jij niet buiten gaan spelen?’

Een postbode, bezig in Loenen,
loopt haast met zijn tong op z’n schoenen
zo druk als het is.
‘Nee echt, da’s niet mis!
Je kan het wel ‘pakjesweek’ noemen.’

Twee drinkende pubers uit Demen,
in vijf jaar, dus zonder problemen
de Havo gefikst:
‘Zo, dat is niet NIX!
Daar gaan we er eentje op nemen!’

‘Nou? Kijk!’ pokt een kip in Maarheeze.
‘Die trekvogels moeten we vrezen!’
’t Kwaad krijgt een gezicht
want nu blijkt wellicht
de smient een zigeuner te wezen.

Een kerklid, heel trouw, uit Terlinden
dat zich alweer op loopt te winden:
‘Met Kerst, ik voorspel,
lijkt ’t Bethlehem wel.
Er is weer geen plekje te vinden.’

Een drukke bezorger uit Petten
blijft zitten met flink wat pakketten.
‘Je zou, scheelt ook werk,
bij iedere kerk
zo’n automaat neer moeten zetten.’

‘Nou dat weer…’ Een man kan, in Loenen,
zijn ergernis haast niet verbloemen.
‘Dat meen je niet toch?
Wat? En dan ook nog
het Avondmaal Happy Meal noemen?’

Een uitvinder had in Borgharen
een uur naar dit nieuws zitten staren
en zei toen: ‘Geen nood,
de rolkofferboot!
Daar zal heel de stad wel bij varen.’

Een dame in Harenermolen,
vertelde haar zoon onverholen
dat nu dus alweer
(‘de zoveelste keer!’)
haar bovengebit was gestolen.

‘Misschien’ zegt een man uit Pesaken,
‘dat dít helpt in sommige zaken,
want advocatuur
en rechters zijn duur:
Een kort geding nóg korter maken.’