‘Heel fijn’ zei een vrouw in Hoptille,
‘voor hen die geen rimpeltjes willen,
maar wat ik ook zie:
een fabrikant die
zijn zakken er mooi mee kan fillen.’

‘Ik heb’ zegt een vrouw in Slenaken,
‘een zus die dat af zit te kraken,
de spelling napluist,
maar ik val dus juist
op mannen die taalfautjes maken.’

‘Kijk, vroeger,’ zei iemand in Stegen,
‘toen kwam je dit ook weleens tegen,
maar ’t stijgt nu gestaag.
Denk aan het pak slaag
dat Dortmund nu weer heeft gekregen.’

Een muis in het Gelderse Rome
is sterk, heeft geen hapje genomen,
maar bidt bij het aas
(een muizenval, kaas)
om niet in verleiding te komen.

Dat zet waar een vrouw in Almere
haar man weleens op kan trakteren
in heel ander licht.
‘Nee schat, geen gezicht.
Je moet je nu echt een keer scheren.’

Het borrelde daar en het gistte
bij hen die de zeeën bevisten,
maar nu is het klaar.
Dit wordt dus het jaar
van Londense/Kattukse twisten.

Een boertje in stil Bovenrijge
ziet zegt hij wel dit gevaar dreigen:
‘Zo snel ging het nooit.
Hoe maak je zo ooit
de taal van de Bijbel je eigen?’

‘Jij ook?’ leek zijn vader te schrikken.
Zijn moeder bleek zich te verslikken.
‘Je bent nog geen tien!
En wij je ontzien
door geen opvoedkundige tikken!’

‘Dus als u’ zegt iemand in Boomen,
‘die kast vandaag mee hebt genomen
en wordt er gemord
want schroefjes tekort,
het kan zijn dat die dan nog komen.’

‘Mijn opa’ zei iemand uit Rekken,
‘noemt ons vaak een stelletje gekken,
aan smartphones verslaafd.
Wat mij dan verbaast,
is dat hij van Drees denkt te trekken.’

Een oudere vrouw in Rosmalen
moest even haar pasje gaan halen
dan zou de agent
(‘echt zó’n nette vent!’)
de boete wel voor haar betalen.

Een heel nette moeder in Heeze
die dit in de krant zat te lezen:
‘Wat, vingerverf? Man,
ik denk dat ik dan
voor elk soort allergisch zou wezen.’

In Mesch roept een moeder: ‘Hó even,
waar zijn al mijn messen gebleven?’
Haar zoontje van 8,
heel zachtjes: ‘Ik dacht,
straks gaan ze die boete nog geven…’

Dat wordt weer een wedstrijd vol spanning,
sensatie en wellicht verrassing.
Want reken maar hoor,
die gaan er vol voor
met elfmaal een rots in de branding.

'Twee stellen, zei iemand in Megen,
'die beiden een jubelton kregen.
Stel één financieel,
 stel twee heel reëel:
Een ton bij het huis, voor de regen.'

‘Heel leuk’ zei een boertje uit Lisse,
‘die mieren, da’s best buitenissig.
Bijzonder menu,
maar ’t kuiltje met jus,
dat kan deze jongen niet missen.’

Een zwijnenfamilie die ’s morgens
al vroeg weer op pad ging had zorgen.
Geen eikels te zien.
‘Goed wroeten! Misschien
zijn dieper de truffels verborgen.’

‘Ik ben het’ roept iemand in Veere,
‘zo zat hier, ik wil emigreren!’
‘Succes,’ zegt zijn vrouw.
‘Ik niet, maar je zou
Australië eens moeten proberen.’

Eén kink in de internetkabel
en kijk, wat een mooie parabel:
Want Facebook, Whatsapp
en Insta, je hebt
daar zomaar je torens van Babel.

‘Juist hij zou’ zei iemand in Roeven,
‘die brievenbusfirma’s aftroeven
met wet en beleid.
Nou ja, ’t is een feit,
je vangt altijd boeven met boeven.’

‘Herkenbaar!’ Een man in Almere
die ’t zelf nog een beetje moet leren
begrijpt het subiet.
‘Míj lukt het al niet
de aantrekkingskracht te trotseren.’

‘Cadeautje’ vroeg iemand in Megen,
‘dat nieuwe ministers straks tegen
beloftes, te snel
gedaan, beschermt? Wel:
Een weegschaal om woorden te wegen.’

‘De nood is (een beer in Bourtange
zit zeventien zeugen te stangen)
zo hoog, echt heel raar,
dat varkens aldaar
massaal naar het slachthuis verlangen.’

‘Ach ja,’ sneerde iemand in Veere,
‘zei Brederoo niet: ’t kan verkeren?
Ze dronken een glas
en deden een plas
en Rutte mocht verder regeren.’

‘O nee hè…’ Een man in Schoonheten
had liever dit nieuws niet geweten.
‘Dat is onderzocht?
Dan kun je de Tocht
der Tochten dus ook wel vergeten.’

Een zanger uit Drogteropslagen
net tegen collega’s die klagen:
‘Ja, makkelijk hoor
wanneer je niet voor
’t beleid verantwoording hoeft dragen.’

‘Er wordt’ zegt een kapper in Makkum,
‘geen baard meer getrimd. De bakken-
baard ook vast niet meer,
maar wat dan wel weer
is toegestaan: handen afhakken.’

‘O ja,’ zei een man in Wolfheze
die dit in de krant zat te lezen,
‘september, da’s waar.
Dan schijnt er elk jaar
in Kampen een schooldag te wezen.’

‘Blij toe,’ zucht een vlinder in Wittem,
‘want achter het glas, in die hitte,
dat valt soms niet mee.
Kijk, vangen, oké,
maar altijd dat opgeprikt zitten…’

‘O o,’ zei een man in Abcoude,
‘wat is dit opeens weer een boude
bewering. Best cru.
En wie zegt haar nu
dat Mona d’r toetje moet houden?’

Een eeuwig student met het streven
de afschaffing nog te beleven,
is blij en zegt kloek:
‘Zo, nu nog op zoek
naar wie we de schuld kunnen geven!’

‘Verschil’ zegt een man in Bavinkel,
‘met mensen, naast dat wij dan klinken,
is denk ik toch wel
dat wij al vrij snel
elkáárs bloed weleens kunnen drinken.’

´Geprikt of gewetensbezwaarde,
bij ons is een ieder van waarde.
Geen paal en geen perk
maar ruimte. De kerk.
Een klein stukje hemel op aarde.´

Een doffer die ergens bij Bavel
een graantje meepikt op een kavel
is niet gemuteerd
en koert gepikeerd:
‘Mij is ooit geleerd: Houd je snavel!’

‘Je ziet nu’ zei iemand in Witten,
‘de gasmarkt behoorlijk verhitten.
Zo zorgt Russisch spel
dat Poetin, hij wel,
er heel warmpjes bij komt te zitten.

In Ooststellingwerf had verlegen
een zusje van vier eerst gezwegen,
maar toen toch heel stoer
verteld van haar broer.
‘Hij heeft een bekeurig gekregen!’

‘Geweldig!’ Een man uit Maarheeze
die dit in de krant zat te lezen
vindt zoiets heel knap.
‘Twee vliegen, één klap:
Én koopman, én dominee wezen!’

‘Benieuwd hoe’ zei iemand in Rullen,
‘ze dat straks weer oplossen zullen.
Want heb je geen pas
en moet je een plas…
Je glas in een hoekje weer vullen?’

‘Ik stoorde’ zei iemand in Drachten,
‘me altijd aan mensen die lachten
om Urkers, maar kijk,
ze hebben gelijk.
Ze lopen daar echt jaren achter.’

Een koe in een stal in De Honderd
gaf één kalfje in het bijzonder
een preek. ‘Kijk nou hier,
je lijkt wel een stier!
Je spettert de hele boel onder!’