Een pientere kroegbaas in Boomen
was niet in de maling genomen.
Ze vroegen om bier,
maar hij zei: ‘Wacht hier,
dan laat ik twee uitsmijters komen.’

Zo’n afvaardiging, is dat buigen,
of moet je er steun aan betuigen?
En dus, lekker stel,
staat Rutte er wel
en Samsom er niet bij te juichen.

Bij wat we al wisten (elk pondje
gaat jammer genoeg door het mondje)
hoort dit evengoed:
Het spul houdt ons zoet.
Dat lijkt me zo klaar als een klontje.

Er schijnt zo’n Whatsappgroep te wezen,
daar waren wat vragen gerezen.
Want ’s nachts om twee uur,
klaarwakker de buurt!
Stond er: ‘Alles rustig’ te lezen…

Een vrouw in het Brabantse Gever,
met zorgen om manlief z’n lever,
vult daarom (succes…)
een vierkante fles
met water in plaats van jenever.

Een vrouw in het Zeeuwse Kapelle
zat even de koppen te snellen
en zei: ‘Nou, daar kan
mijn man ook wat van.
Wel tien keer hetzelfde vertellen…’

‘Ze gamen’ bromt iemand uit Dalen,
‘ze appen, ze liken verhalen,
met Paint wordt gekleurd
en typen in Word.
Ga dat dan maar eerst eens vertalen.’

Een kandidaat-raadslid uit Rekken
kreeg tijdens de wervingsgesprekken
een dik, stevig touw
en ook de vraag: ‘Nou,
hoe gaat u de lijst hiermee trekken?’

‘Hoe vaak’ zegt een man uit Stavoren,
‘ze in Abu Dhabi ook scoren,
ik zeg het met spijt,
het team heeft de strijd
in feite meteen al verloren.’

‘Niet fris’ zegt een man uit Ameide,
’wat acht fractievoorzitters zeiden.
Ik vond het erg bot.
Bij haar kan dat tot
emoties van wantrouwen leiden.’

Ze waren zó druk hè, die knapen,
soms zei hij: ‘De mens is geschapen,
de aarde, de zee,
maar dát stel? Nou nee.
Die stammen echt af van de apen…’

Een arts zonder grens uit Teroele
zou daar, zegt hij, ook wel voor voelen.
‘Een nummer zo lang
kost geld, ben ik bang.
Een ramp hoor, voor ’s lands goede doelen.’

Een kerkorganist uit Abcoude
die dit bericht echt niet vertrouwde
zei smalend: ‘Ja, dag…
Kom op jongens, Bach!
Als iemand goed maat wist te houden!’

‘Vaak heb je’ zegt iemand uit Sloten,
‘zo’n stereotype. Soms grote
als Zeeuwen zijn kerks
en zuunig. Hardwerks.
Maar nu kopen ze ook nog eens loten!’

De rommel van vuurwerk; in drommen
op weg, ook naar oma; gezwommen
in zee (‘Koud hé?’). Tja,
hoe kan het, rara...
Er is toch een nieuw jaar begonnen?

‘Ik weet’ zegt een vrouw uit Nimwegen,
‘niet of het u mee zat of tegen,
maar ik wens u Gods kracht
in het jaar dat ons wacht
een ander te zijn tot een zegen.’

Een puber stond niet echt te juichen.
Zo vallen zijn plannen in duigen
van ‘lol met elkaar’
aan ’t eind van het jaar.
Dat wordt slechts de kerstboom aftuigen…

'Echt waar?' blubt een brasem in Straten.
'En tweeten alleen of ook praten?
Ik vind het wel maf
al vraag ik me af,
waar moet je zo'n HaaiTC laten?'

‘Nou sorry,’ zegt iemand uit Joppe,
‘maar daar kun je beter mee stoppen.
Dat is toch geen werk?
Geleerd in de kerk?
Ga dan ’s zondags liever maar shoppen.’

Wanneer je niet twee meer kunt spraken
maar wel graag je hersens laat kraken
dan moet je toch iets.
Da’s beter dan niets.
Ik ga voortaan limericks maken!

Tien koeien op stal in Heerstaaien
staan blij met hun staarten te zwaaien.
Een topjaar gehad!
Het is me toch wat?
En dat is nog zonder de vlaaien!

Hij brak laatst zijn been, loopt op krukken.
Zij ging door haar rug, kan niet bukken,
maar toch blij gezind:
‘Het gaat om het Kind!
Met Hem zal je Kerst nooit mislukken!’

‘We stonden’ zegt iemand uit Londen,
‘versteld joh, echt waar. Open monden.
Die lui waren kien!
Geen kabels te zien!
Ze waren al draadloos verbonden!’

Een man, lammenadig, in Veere,
begint al te jeremiëren
bij przew… Juist, dat paard.
Hup, prop in de haard.
Hij laat zich door niemand dicteren.

‘Ja, pijnlijk.’ zegt iemand uit Loete,
‘Best kans dat hij daarvoor zal boeten.
Maar zien hoe het gaat.
Hoes zal voor de raad
nu ook met de billen bloot moeten.’

Voor allen die aldus beslisten:
Chapeau! Dit is niet te betwisten
het woord van het jaar.
Geen oog voor elkaar,
maar net wat we zijn. Egoïsten.

‘In plaats van’ zegt iemand uit Petten,
‘met kerst met z’n allen gourmetten
dus rijst als diner,
om Gordon daarmee
eens flink op zijn nummer te zetten!’

Hoe zit dat met Joppe? Slenaken?
En Koufurderigge? Pesaken?
Tilligte? Oké.
Stel voor zeg, ’t idee.
Ga dan maar eens limericks maken…

Een man uit het kerkdorp Neeritter
stemt zo'n bericht, zegt hij, heel bitter.
'We gaan eraan stuk,
de stress en zó druk,
we hebben niet eens tijd voor Twitter!'

Een heel toffe peer uit Hoptille
die hoort hoeveel Britten verspillen
vindt dat toch wel cru.
‘En dan de EU
de schuld? Ja, je moet ze dun schillen…’

Een uitzendkracht was in Terschuren
druk bezig met wandjes plamuren
en hij had gezegd:
‘Geloof me, wie echt
flexibel wil zijn blijft toch huren.’

‘Je ziet’ zegt een vrouw uit Oud-Zuilen,
‘zo'n zeehond zich bangig verschuilen.
Die kent, da’s een feit,
Geerts uitzetbeleid.
Je weet het, dat is om te huilen.’

‘Hoor nou joh!’ roept iemand uit Dieren.
‘Ard Schenk moest een reis financieren,
zo heeft hij gezegd.
Die bleek toen dus echt

In eremetaal te grossieren!’

'Neem mij.' zegt een meester in Petten.
'Als iemand niet op zit te letten
dan ben je dus zuur.
Je zou zo’n figuur
niet eens in de hoek kunnen zetten!'

‘Ik heb’ zegt een man uit Gerhegge,
‘Smeets zelf het zo uit horen leggen:
‘Dat joods-Amstelveens,
wat is er opeens!?
Ik vroeg hem nog: mag ik dat zeggen?’

‘Ik heb’ zegt een dokter in Drachten,
‘een taalpil of zo in gedachten.
Wat denk je daarvan?
Misschien kun je dan
een spraakmakend wonder verwachten.’

‘De man’ zegt een vrouw uit Ter Heijde,
‘die blank en zwart wilde bevrijden
van haat en geweld.
Voor velen een held.
Een leider die zelf wist van lijden.’