‘Ze willen’ zegt iemand uit Leiden,
‘de rails voordat treinen gaan rijden
besproeien. Jaja.
Alsof dan daarna
de trein niet door smurrie gaat glijden…’

‘Het is’ zegt een man in Broekhoven,
‘toch eigenlijk niet te geloven?
En of ik het wist
als anesthesist…
Gewoon met een hamer verdoven.’

‘Geliefde gemeente in Rheeze,
zoals we zojuist konden lezen,
het staat er toch maar:
We zullen elkaar
tot tablet en toetsenbord wezen.’

‘Dan moet ik’ zegt iemand uit Schinnen,
‘toch eventjes snel iets verzinnen,
want ja joh, cash geld…
Geen mens heeft verteld
waar of ik die bitcoins kan pinnen.’

Een kleuter uit Koufurderigge
moet kiezen uit twee roze biggen.
‘Nee, niet allebei!’
Geen land, volgens mij,
waar vloeren van winkels zó liggen…

Een heer in ’t verkeer uit Broekzijde
moest ook, ’t was niet te vermijden.
Zijn kleinzoon van zes
vond dat geen succes.
‘Mijn opa gaat omafiets rijden...’

Zo nam daar een kerel uit Strijen,
gewend doordeweeks om te heien,
z’n trommel op schoot.
‘En, honing op brood?’
‘Nee, mannen als ik kauwen bijen.’

't Is nieuws dat een opvang in Assen,
zo blijkt wel, niet echt kan verrassen.
'We draaien wel quitte,
maar goed gaat het niet.
Ook wij zullen op moeten passen.’

Een treinconducteur zegt te hopen
dat meer mensen kaartjes gaat kopen.
Ik wens hem succes.
Hij lacht: ‘De NS...
Het zal best vertraging oplopen.’

Een kleuter van vijf in Bourtange
had ‘nee, u staat rood…’ opgevangen.
Hij snapte al gauw,
dat sloeg op een vrouw
die voor hen stond. Vuurrode wangen…

‘Ze schijnen,’ zegt iemand uit Dalen,
‘er iets voor parfum uit te halen.
Dan weet je meteen,
dat kunnen alleen
de heel rijke stinkerds betalen.’

Een heel slimme meid uit Almere
probeert het te relativeren,
maar maakt het wel bont:
‘In plaats van je kont
kan dan toch het vliegtuig wel keren?’

‘Hoewel we ons park openstellen
zijn tulpen helaas nog te tellen.
Maar komt u maar snel,
we kunnen het wel
in geuren en kleuren vertellen.’

Die jaarlijkse grappenherhaling,
als iemand aan Alva, die naarling,
dat toen had gezegd,
geloof me maar, echt…
‘Je neemt me toch niet in de maling?’

‘Maar ’t kan toch niet altijd zo blijven?’
Hij stond in zijn handen te wrijven.
‘Steek aan dat vuur man!
Misschien dat we dan
die kou een keer kunnen verdrijven!’

‘Het lijkt’ zegt een man uit Abshoven,
‘toch haast op een knipoog van Boven?
’t Verlossende Woord
dat klinkt en je hoort
acteurs die het zelf niet geloven.’

Politici die hem blameren,
zelf vaak wat verhullen, masseren:
Maak liever één front,
want meel in de mond
zal nimmer een crisis bezweren.

’t Is koud, ook in Drogteropslagen.
De snijdende wind komt bij vlagen
tot binnen in huis.
Het weer is abuis.
Men spreekt al van borstrokjesdagen.

Dat geeft op een Havo in Drenthe,
ondanks deze zeer koude lente,
een storm van protest.
‘We worden gepest!’
zo luidt het bezwaar. Van docenten.

‘Hallo!’ roept een klusser uit Schinnen,
‘Kan Praxis niks beters verzinnen?
Da’s echt niet gezond.
We zijn straks gewond
voordat we met klussen beginnen!’

‘Kom op joh,’ zegt iemand uit Dijken,
‘daar sta je toch niet van te kijken?
Die cellen, echt waar,
’t is nu zonneklaar,
ze gaan op hotelkamers lijken.’

Zo kreeg laatst een vrouw uit Nimwegen
niet één bon per post, maar wel negen!
Haar man was een poos
heel stil ja. En boos.
Had hij ‘s avonds hoofdpijn gekregen…

‘Succes hoor!’ zegt iemand uit Zoelen
die net even buiten ging voelen.
‘Wie eer je daarmee?
Ons koningshuis? Nee,
je zal Koning Winter bedoelen.’

Een echtpaar op leeftijd in Demen
komt daardoor in grote problemen.
‘Vandaar onze vraag:
Wie zou in Den Haag
het nu voor ons op willen nemen?’

Wanneer je straks niets meer kunt kopen
dan blijven de winkels toch open
en weet je waarom?
AH is niet dom.
Dan kunnen we extra hard lopen.

Een jongen, dyslectisch, uit Rheeze,
bleek flink in verwarring te wezen.
Want ja, NLdoet,
maar dit was niet goed!
Dat komt, hij had ‘blowt’ zitten lezen…

‘Naar Barneveld schatje, gesnopen?’
Het autoportier zwaaide open.
‘Nou, stap nu maar in
of heb je geen zin?’
‘Maar papa, wie gaan ze dan dopen?’

Voor wie dinsdag ook heeft gekeken
en kwaad van John Ewbank wil spreken:
‘t Is géén plagiaat!
Wat is dat voor praat!
Dan krijg je een keertje een teken…

Een jong advocaatje uit Petten
zou dit toch wel willen beletten.
‘Dat is toch geen vraag…
Nee, daar zou ik graag
m’n tanden eens in willen zetten.’

Alvorens er iets wordt besloten
bij stemming, (ze gaan toch niet loten?)
nog één goede raad:
Kies liefst, als dat gaat,
een herder. Geen schaap met vijf poten.

Een beller in koud Stompetoren
probeerde het ook, rode oren,
maar nee hoor, voor nop.
‘Je hoopt er wel op,
maar geen ingesprektoon te horen.’

‘Dat klopt.’ zegt een jongen uit Laren.
‘Eerst dacht ik, dit is iets voor jaren,
maar nee, niet voor mij.’
‘Ik kwam’ zo zegt hij,
‘mijn vader toen tegen in Haren.’

‘De crisis’ zegt iemand uit Veere,
‘kan blijkbaar de snoepbranche niet deren.
Een verkooprecord!
Straks zullen daardoor
de tandartsen ook profiteren.’

Zo werd laatst een oma uit Rande
gepakt voor een diefstal. ‘Een schande!’
zo riep iedereen.
Daar stond ze. Alleen.
Maar niet met een mondje vol tanden…

‘Hij gaf’ zegt een man uit Noordgouwe,
‘zijn land weer een beetje vertrouwen.
Voor velen een schat,
al zijn er ook zat
die niet om zijn dood zullen rouwen.’

‘Verzwijgen,’ zegt iemand uit Wijchen,
‘de waarheid verdraaien, bedriegen,
het zit in zijn bloed.
Bij ons net zo goed.
Ontken het maar niet. Dat is liegen.’

Zo werden kabouters in Halle,
keihard aan het werk met z’n allen,
naar huis toe gestuurd
omdat in de buurt
een elfenbank om was gevallen.

‘Kan best,’ zegt een man uit Stavoren,
‘maar is net je kindje geboren
en ligt daar je vrouw,
bezweet, moe en grauw,
dan wil zij dat, denk ik, niet horen…’

Een lachende tandarts in Twente
geniet elke dag van de lente
en weet u waarom?
De man is niet dom.
Hij trouwde met zijn assistente.