Zo zijn er bepaalde atleten,
de hoogspringers ja, nou die weten
het zeker, het werkt.
'En of je dat merkt,
veel kangoeroebiefstukjes eten!'

‘Dat is,’ zegt een vrouw uit Ameide,
‘vermoed ik ook niet te bestrijden.
Je maakt goede sier.
Op deze manier
kan iemand zichzelf onderscheiden.’

Een boer in het dorp Bovenrijge
zag, zegt hij, de crisis al dreigen.
‘Pinokkioland
ontbeert de gigant
die neuzen een kant op kan krijgen.’

Een ‘Hollandse Slager’ uit Witten
die vaak op dat spul zat te vitten,
totaal van het pad:
‘Echt nooit gedacht dat
er vlees in die ballen zou zitten!’

Een filatelist in Slagharen
voorzag anders grote bezwaren.
‘Het is echt heel goed
wat PostNL doet,
want ik ga geen postbodes sparen.’

Er is nog eens goed naar gekeken
en ja hoor, wat is nu gebleken?
Heel duur. Hè, wat naar.
Nou, noem het dan maar
de Blok-aan-het-been-hypotheken.

Een LEGO-verkoopster uit Berkum
kan net aan de toeloop verwerken.
Maar, vroeg men de vrouw,
het is in de bouw
toch crisis? ‘Nou, niks van te merken!’

‘Men heeft’ zegt een man uit Stavoren,
‘het zo in de kiem kunnen smoren.
Want ja joh, kijk uit,
een heel dikke huid,
maar als je ze pest met hun oren…’

‘Met vragen’ zegt iemand uit Dalen,
‘om dopinggebruik te bepalen.
Ze schijnen, bijzonder,
het bloed daarmee onder
de nagels vandaan te gaan halen.’

Zo kon een patiënt uit Abshoven
zijn tandarts dus echt niet geloven.
Hij vroeg hem wanneer
die zwelling een keer
zou weggaan. Die van het verdoven…

Zo kreeg laatst een vrouw uit Hoptille
die grotere borsten zou willen
toiletpapier mee.
‘Flink vegen, oké?
Dat werkte ook goed bij uw billen.’

Een elektricien uit Almere
is bang dat het niet zal renderen.
Zijn vrouw valt hem bij.
‘Ze moeten’ zegt zij,
‘jouw windenergie eens proberen…’

‘Míjn bank!’ zegt een man uit Abcoude.
‘Geen graaiers, constructies of fraude,
maar net als die zaak,
IKEA. Heel vaak
blijk je zelfs iets over te houden.’

Een jongen van twaalf uit Slenaken
zal echter het slikken niet staken,
ondanks de stampei.
‘Ze zouden’ zegt hij,
‘zichzelf niet zo druk moeten maken.’

Zo liet een manege in Leiden
per ongeluk folders verspreiden
waarin werd gezegd:
‘Bij ons kunt u echt
de prachtigste paarden bereiden!’

Een dermatoloog uit Wolfheze
die dit in de krant zat te lezen,
beaamt dat het kan,
al schijn je er dan
nog best even zoet mee te wezen.

Zo ging bij een dame uit Vinkel
het belletje ook aan de rinkel.
Normaal hè, dan gaat
ze kalm over straat,
maar nu? Op een draf naar de winkel!

‘Heel slim’ zegt een man uit Pesaken.
‘om zo in balans te geraken.
Die koffers zijn zwaar,
dan is het niet raar
om reizigers lichter te maken.’

Een buikig majoortje uit Kleve
had kalm in zijn handen gewreven
en sprak toen vilein:
‘Commando-zijn, fijn,
maar weet je, laat mij ze maar geven…’

‘Het is’ zegt een man uit Huisvenne,
‘voor Pechtold vast ook even wennen,
CU, SGP.
Of zou hij die twee
met maskers op niet meer herkennen?’

Er was eens een man in Hoogmade,
die groef een kanaal met een spade.
Zijn haar in een staart
en sterk als een paard.
En hoe dat zo kwam? Eén keer raden…

‘Zulk nieuws zal’ zegt iemand uit Dieren,
‘een deel van de kerk best plezieren,
maar om met elkaar,
dat is toch wat raar,
als zotten nu feest te gaan vieren…’

Dat was dus opnieuw even schrikk’n
bewijzen veel angstige blikk’n.
Ik vind het niet gek
dat men op zo’n plek
een lettergreep in staat te slikk’n…

‘Geweldig!’ zegt iemand uit Leiden,
‘Ik vind het heel leuk voor hen beiden.
’t Begon met een slang,
want Freek weet allang
hoe Eva’s zich laten verleiden.’

'Dat is' zegt een man uit Hooghalen,
'heel mooi missionair te vertalen.
Je vangt niet slechts op,
je zult er (non-stop!)
het Licht ook mee uit kunnen stralen.'

Een man kwam naar buiten gestoven
en riep: ‘Het is niet te geloven!
Nou, stop met elkaar
dat onderzoek maar,
de onderste steen is al boven!’

Pas ging er een af als een gheeter.
Hij zei: ‘Hai, my dopename is Peter.
Ik ben iets to late,
dat klopt inderdate,
maar please, give me not on my meter.’

‘Ja, leuk!’ bromt een mol die in Witten
zojuist nog een gang liep te spitten.
‘Da’s mooi theorie.
Ik heb potjandrie
het zand in m’n neusgaten zitten!’

Een man in het Gelderse Tonden
vertelde net ook, onomwonden,
dat hij dat soms doet.
Hij vindt het juist goed:
‘Dan heb je je droombaan gevonden!’

‘Ja, hoor eens,’ zegt iemand uit Loenen,
‘dat hoef je toch niet te verbloemen?
Als dit niet meer kan,
waarom zou je dan
zoiets nog een wed-strijd gaan noemen?’

Ze bijten hun nagels. Ze lijden
aan hoofdpijn of buikkramp. Of beide.
Ook slapen ze slecht.
Doodop zogezegd.
Echt ouders om even te mijden…

Er was bij een man in Hurwenen
(tja, iPhone) totaal niets verschenen.
Hij vond het absurd.
‘Zo’n NL-Alert
is afgaan maar zonder sirene!’

‘Je weet,’ zegt een teler uit Witten,
‘zo’n NMa zit niet te pitten.
Die zagen de prijs
omhoog gaan, onwijs.
Daar moest wel een luchtje aan zitten.’

‘Ontzettend,’ zegt iemand uit Hattem.
‘Ik kan het gewoon niet bevatten.
Kijk, dat je soms slaat,
pionnen, dat gaat.
Maar dit lijkt toch meer op schaakmatten.’

Een baasje, zijn hond zat te poepen,
hij zelf stond een appel te snoepen,
vat samen: ‘Kortom,
nu weet je waarom
wij hier altijd ‘boe’ staan te roepen.’

Een simpele ziel uit Maarheeze
die Nasrs gedicht zat te lezen
keek moeilijk en zei:
‘Da’s echt niks voor mij.
Daar moet je vast dichter voor wezen.’

‘Vaak klinkt er’ zegt iemand uit Deelen,
‘geschreeuw daar uit tientallen kelen,
de juf van de kook.
Dat was het dus ook…
Ze zaten té rustig te spelen…’

‘Ja doei!’ bromt een vrouw uit Ameide,
‘Nou echt hoor, dat wil ik bestrijden.
’t Is aanstellerij!'
‘Het punt is,’ zegt zij,
‘dat hij niet in stilte kan lijden.’

Een limerickdichter uit Straten
ziet overal, zonder hiaten,
de humor van in,
maar geen koningin…
Hij moet er een traantje om laten.

Het oogt met de dag desolater.
Je mist er het kindergeschater.
Te weinig vertier
maakt dood als een pier.
Dat staat als een paal boven water.