Een visser, afkomstig uit Demen,
voorzag, zei hij, weinig problemen,
vaak vang je wel íets,
maar nee hoor, echt niets!
Hoe vissen jou beet kunnen nemen…

Een dikkerd uit Boudewijnskerke
vertelt er nog niets van te merken.
Haar mond is vrij klein,
dan zal (‘dat doet pijn!’)
een pollepel beter gaan werken.

‘Wanneer er’ zegt iemand uit Witten,
‘echt paard in een burger zou zitten,
dan merk je dat snel.’
Nou, zie je nu wel?
Ze steigeren flink hoor, die Britten.

‘Die leraar’ zegt iemand uit Schinnen,
‘moest even iets anders verzinnen,
vertelde men net.
Normaal schijnt hij met
‘ik zit op de bank’ te beginnen.’

Een treinconducteur uit Terlinden,
hij wil er geen doekjes om winden
maar vindt het wel naar.
‘Hoe moeten ze daar
nu ooit een bestemming voor vinden…’

‘Ik ken zelf’ zegt iemand uit Rheden,
‘geen voorbeelden uit het verleden,
maar ’t is een idee.
Nee, ik doe niet mee.
Mij veels te lang laufen, elf steden…’

Een tuinvogelteller uit Petten
die heel erg goed op zat te letten
vertelt met een lach
aan ’t eind van de dag
dat hij dertig vinkjes kon zetten.

Een schaatser in ’t Zeeuwse Noordwelle
besluit toch de vraag maar te stellen,
totaal in de ban:
‘Maar zouden ze dan
ook ijstransplantaties meetellen?’

‘Ik snap wel’ zegt iemand uit Drachten,
‘hoe moeilijk het is om te wachten,
maar laten we toch
een week vooralsnog
een ijzige stilte betrachten.’

Een paprikakweker in Delen
komt centen tekort, als zovelen.
‘De winter is guur
en ‘t gas is erg duur,
dan ga ik maar ijsbloemen telen…’

‘Schei uit!’ roept een huismus uit Ede.
‘Man, wat een onzinnige reden!
Ze zijn toch niet wijs?
Dat noemt zich naar ijs,
dat ligt er en nóg niet tevreden!’

‘Hij zal er’ zegt iemand uit Buren,
‘bij haar wel op aan willen sturen
dat als je graag wint
en ’t fietsen begint,
dat eerlijk het langst zal gaan duren.’

Een ochtend met sneeuwwitte straten.
De sfeer is, in files, gelaten.
Verkeersaders dicht.
Infarct, dus ontwricht.
Zelfs omleidingen mogen niet baten.

De chef van een Super in Rucphen
weet best dat ze duurder zijn, stukken.
Maar ja, hij moet wat.
Of denkt u soms dat
kabouters die champignons plukken?

‘Wees wijs Tom,’ zegt iemand uit Schagen,
‘ga MKB-Brandstof nu vragen
te stoppen en snel,
want echt, ik voorspel,
je moet straks een harnas gaan dragen…’

‘Helaas’ zegt een vrouw uit Ameide,
‘blijkt soms dus dat kerkelijk leiden
de oorzaak kan zijn,
en dat is niet fijn,
dat anderen kerkelijk lijden.’

‘Het scheelt wel,’ zegt iemand uit Assen,
‘zo onder het douchen staan plassen.’
‘Wat nóg meer bespaart,’
vervolgt hij bedaard,
‘je in de wc-pot gaan wassen.’

Een huisarts in ziek Bovenrijge
ging eventjes uit zitten hijgen.
‘De griepgolf’ zei hij,
'is hier haast voorbij
maar nu is de schaatskoorts aan ’t stijgen.’

‘Nou, sterkte…’ zei iemand uit Rheeze
die dit in de krant zat te lezen.
‘Want stel dat zo’n man
of vrouw, denk ik dan,
een lastig portret blijkt te wezen…’

‘Harm wil’ zegt een priester uit Muiden,
‘door foto’s alleen maar beduiden
hoe erg leegloop is.
Is daar iets mee mis?
De noodklok mag hij niet meer luiden.’

Een man in het kustplaatsje Petten
zegt: ‘Lieverd, maar wat zou ons letten
de bungalowtent,
dat kost ons geen cent,
een maand in de voortuin te zetten?’

‘Echt heerlijk!’ zo stond pas in Loenen
een ober het water te roemen.
Een gast zei kortaf:
‘Ik zou zo’n karaf
maar ‘inkomstenbronwater’ noemen.’

‘Hè bah!’ zegt een baby uit Oeken.
‘Dan zullen dus mijn vieze broeken
daar ook wel van zijn!
Gaan jullie maar fijn
een andere proefpersoon zoeken…’

‘Geen wonder’ zegt iemand uit Assen,
‘dat men op dat geld zit te vlassen.
Er is een tekort.
Dan wordt het een sport
om daar weer een mouw aan te passen.’

‘Da’s goed’ zegt er een uit Abtswoude
die hier bij ons thuis wat verbouwde,
‘maar wel rustig aan.’
‘Ik wil’, hij ging staan,
‘m’n decolleté graag behouden.’

‘Dan vroeger,’ zegt iemand uit Swalmen,
‘toen vond, onder zeer blijde galmen,
de mus nog een huis,
de zwaluw een thuis.
Maar ja joh, toen zong men nog psalmen.’

Een slimme accountant uit Notter
zegt: ‘Tuurlijk, ’t is crisis tenslotte.
Dan is het juist goed.
Wat zeg ik? Het moet!
Wees blij met wat vlees op de botten!’

Een schaatsende Fries uit Stavoren,
zijn hart ooit aan Paping verloren,
een vrolijke guit:
‘Niet likken, kijk uit!
Dan zit straks je tong vastgevroren!’

Die nacht hè, die had zich gewroken.
Champagne, toen vuurwerk, gebroken
en laat kwam hij thuis.
Is hij, per abuis,
om twaalf uur z’n bed in gedoken.

Twee dikke vriendinnen uit Halle
die hoopvol de kurk laten knallen
beloven elkaar:
‘Dan moet het dit jaar
toch lukken om af te gaan vallen.’

‘Ik had ze’ zegt iemand uit Boomen,
‘altijd wel, maar weet je, ze komen
nooit uit dus laat maar.
‘k Sla over dit jaar,
zo heb ik mezelf voorgenomen.’

Heel boos zegt een moeder uit Demen:
‘Die jongen heeft echt nooit problemen
met spruitjes of sla!
Dus hoor je het ja?
Daar kun je een voorbeeld aan nemen!’

Een winterkampeerder uit Witten
had tegen zijn vrouw lopen vitten:
‘Die skottelbraai mee
was wel míjn idee!
Ga jij maar op dát stoeltje zitten!’

Hoe lang blijft dat open? Twee weken?
We bellen massaal, is gebleken.
’t Werkt goed volgens mij.
Zó goed dat ze bij
GroenLinks van een knalsucces spreken.

‘Heel mooi’ zegt een man uit Noordgouwe,
‘om daar samen aan te gaan bouwen,
maar kijk nu zo’n lek!
Ik vind het niet gek
dat mensen elkaar niet vertrouwen.’

Een grote kalkoen uit Almere
vindt, zegt hij net, al dat dineren
bepaald geen succes.
‘Ach man, wat een stress!
Ik was alweer vroeg uit de veren.’

‘Ik denk hè’ zegt iemand uit Kleve,
‘als dit in de krant was geschreven
een maandje daarvoor,
geloof me maar hoor,
dan zouden ze thuis zijn gebleven.’

Zojuist op een radiozender
reclame, eerst nog voor een blender,
maar dan één vol hoop:
‘Hij is weer te koop!
De gloednieuwe Mayakalender!’

Een jongen van tien zegt te hopen
dat zij er aan vast kunnen knopen.
Hij heeft al een plan.
‘Pap, kunnen we dan
meteen ook een Plee-station kopen?’

‘Nou, als ik’ zei iemand uit Kantens,
‘zo kijk naar mijn Lutherse tante,
dan niet hoor.’ Wat bleek?
Zij ging deze week
gewoon nog een appelboom planten.