‘Geen stoel meer’, zegt iemand uit Veere,
‘maar al losjes pratend flaneren,
dan breekt het ook wat.
Best goed, vind ik, dat
ze weer eens wat nieuws gaan proberen.’

Een falende leerling uit Rekken
die liever z’n beurs wat zou spekken
zei, ietwat bedrukt:
‘Tomaten geplukt?
Nou nee, ik moest wortels gaan trekken…’

Gezien bij een slager in Made:
Een grote pan vol marinade
met ballen erin
en daarop de zin
‘Nieuw! Rib-uit-uw-lijf-karbonade!’

Een Havo-scholier uit Nieuw-Namen
belt boos naar het LAKS over ramen.
‘Die surveillant lacht
en zegt, joh, ik dacht,
ze zweten zo op hun examen!’

‘Wie geld’ zegt een man uit Almere,
‘in zeepbellen wil investeren
die zou ik toch echt,
ik meen het oprecht,
de aandelen Dreft adviseren.’

‘Best knap hoor’ zegt iemand uit Giessen
‘als zij Sybrand straks laat verliezen.
Zolang men haar dan
maar voor het elan
en niet om het toetje zal kiezen.’

Zo raakt men, een loffelijk streven,
in buikoperaties bedreven
al wordt wel gezegd:
‘Let op, op in het echt
heeft elke patiënt maar één leven!’

‘Toch zou ik’ zegt iemand uit Hegge,
‘ze eerst weleens uit willen leggen
dat kopen wel kan,
maar wel alleen dan,
wanneer ze de ‘r’ kunnen zeggen.’

Een sporthengelaar uit Bourtange
zal niet meer van ‘t leven verlangen
dan een keer een steur
zo groot als een deur.
‘Gelukt?’ ‘Nee, alweer bot gevangen…’

Een man in het buurtschap Hoog Kana
verwacht in de toekomst een drama:
’Wie, wordt al voorspeld,
de helpdesk straks belt
krijgt steeds weer te horen: Mañana.

Een goedige diender uit Kleve
had kleuters een standje gegeven.
'Geen rommel op straat!'
Hij meent het niet kwaad.
Had zelfs een bonbons uitgeschreven…

Een elektricien uit Stavoren,
gevraagd waarom microfoons storen:
‘Dat past volgens mij
bij deze partij,
geen helder geluid laten horen.’

‘Wat spannend!’ schreeuwt iemand uit Onnen,
‘Door wie wordt de eindsprint gewonnen?
Het is, ’t scheelt niet veel,
Hollande in ’t geel!
De Tour de François is begonnen!’

‘The Voice,’ zegt een man uit Terheijden,
‘een soap, in de trein, ze bestrijden
in shows zelfs elkaar…
Wie gaat, zeg het maar,
ons van Nick en Simon bevrijden?’

Een stevige tante in Boomen
had snel nog een koekje genomen
en zei: ’t Lijkt me vet
als Vogue dan ook met
een dubbeldik nummer gaat komen!

‘Ja kijk,’ zegt een diender uit Assen,
‘dat krijg je dus met zo’n impasse.
Opstelten hardleers,
dan wij met ‘verkeers-
ontregelaar’ op onze jassen.’

Zo ken ik een teefje in Loenen,
die heeft ‘em al jaren, een groene,
en vaak commentaar!
Het schijnt dat ze haar
de blablablablabrador noemen.

‘Let op,’ zegt een man uit Ameide.
‘dit heeft ook een andere zijde:
’t Begint bij een pot
maar ’t zou weleens tot
een gooi naar de troon kunnen leiden.’

‘Toch heerlijk?’ zegt iemand uit Scharmer.
‘Dan voel je de zon op je armen
en ook sympathie
voor Beatrix die
de harten weer weet te verwarmen.’

Een lid van GroenLinks met wat argwaan:
‘We moesten toch iets, dat mag vaststaan,
maar ben ik ook blij…
Ik hoop echt dat wij
de twaalfde september niet afghaan…’

Wie had dat toch ooit durven dromen?
Na wekenlang vruchteloos bomen
en heel veel stampei
lijkt er dus dankzij
De Jager weer schot in te komen.

Een anesthesiste uit Assen
vindt dat dus ook zeker niet passen
maar staat met, echt waar,
de handen in ’t haar.
‘O wacht… ‘k Ga ze eerst even wassen…’

‘Da’s logisch’ zegt iemand uit Giessen,
‘want Hollanders, Zeeuwen en Friezen,
dat lijkt me normaal,
die zullen massaal
in juni voor voetballen kiezen.’

‘Je schaduw,’ zegt iemand uit Ingen,
‘en daaroverheen moeten springen,
dat lijkt me vrij zwaar.
Dan zou ik me maar
met zwevende kiezers omringen.’

‘En dus’ zegt een herder uit Schinnen,
‘gaan mijn schapen altijd naar binnen.
Je hebt ieder jaar
weer dieven die daar
goed garen bij weten te spinnen.’

Een pientere peuter in Petten
die heel erg goed op zat te letten
bij nieuws uit Den Haag,
zei: ‘Ik ga vandaag
mijn schoen toch maar eventjes zetten…’

Een eend in het Zeeuwse Nieuw-Namen

die Donald en Mark daar zo samen
gezellig ziet staan,
pinkt even een traan.
‘Hans Waggel zou zich ervoor schamen…’

Een pizzakoerier was in Drachten
al uren aan ’t jagen en jachten,
maar stopte voor rood.
Hij schrok zich haast dood.
Z’n scootertje zei: ‘Effe wachten…’

Zegt Henk tegen Ingrid, in Kille:
‘In plaats van veel geld te verspillen
aan zo’n duur banket,
moet Beatrix met
die Gül eens een appeltje schillen!’

Een haas in een bos in Cadoelen
steekt niet onder banken of stoelen
wat hij ervan vindt:
‘Dan weet onze vrind
hoe opgejaagd wild zich kan voelen!’

Kort samengevat hoor ik het later
zo zeggen: Het was dus geen flater,
maar volgende keer,
dat is wel een leer,
graag blussen met iets minder water.

‘Twee euro!’ zegt iemand uit Vorden.
‘Nog even, en ’t staat op de borden.
Echt Hollands ook hoe
een heilige koe
een prachtige melkkoe kon worden.’

‘Ach ja’ zegt een man uit Almere,
‘zoals men wel zegt: ’t kan verkeren.
Waar donderdag nog
‘hosanna’ klonk (toch?)
klinkt nu overal ‘pek en veren!’

Een woedende loper uit Joppe
staat tegen een bord aan te schoppen.
Eerst blij als een kind
maar nu door het lint.
Het blijkt voor geen meter te kloppen!

‘De boel staat’ zegt iemand uit Elten,
‘nog niet wat ze noemen op stelten
hier boven op dek,
maar dat is niet gek.
Het ijs moet nog eventjes smelten.’