Maar niet door het weer deze weken,
men heeft ze gewoon lopen kweken
en vallen gezet.
Ga rustig naar bed,
want onderweg blijven ze steken.

Zo ook op een school in Almere.
Je kunt er je kont haast niet keren.
Dat komt, ’t is een feit,
door Ruttes beleid.
Ach ja, ’t is een vak hé, regeren.

Hallo zeg, je krijgt geen garantie,
maar Rutte, de beurs, al die actie.
De een op de wip,
de ander een dip.
Dat doe ik niet meer, op vakantie…

Een jengelend kind, drukke wegen
en ook op de camping (door regen
echt één grote plas)
een rij voor de was.
Wat zegt u: Ik kan er niet/weer tegen.

‘McDonald’s’ zegt iemand uit Meppen,
‘blijkt zelf met geen woord nog te reppen
van één groot bezwaar:
Dat kinderen daar
de buik snel van vol zullen hebben.’

‘Bij Schimmert?’ Een man uit Cadoelen
kwam zelf van de camping af spoelen
en vond het maar gek
dat wij van zo’n lek
in heel het land nattigheid voelen.

Wat waren ze trots eerst, die Noren.
Met Hagen en Hushovd hun sporen
verdiend in de Tour
als Vikingen, stoer.
Nu huilen ze, stil en verloren.

Ze willen de regen vergeten
en niets van kamperen meer weten.
Zij gaan naar de zon!
Is dit dan waarom
een vliegreis een vlucht is gaan heten?

Een pijplurkend heerschap dat weken
geleden daar neer was gestreken
zei: ‘Wat een verschil!
Wie uitblazen wil
zou hier echt eens op moeten steken!’

‘Welja joh,’ zegt iemand uit Roden,
‘het is volgens mij niet verboden
dus eet lekker door.
De afkorting voor
die eetclub is trouwens wel D.O.D.E...’

Ach ja joh, de Zeeman verfoeien
en liever geen woorden verknoeien
aan zoiets vulgairs,
maar nu, als experts,
bij Frank staan met hoofden als boeien.

Een renner, heel goed op het vlakke,
bleek zo naar de rustdag te snakken.
Hij zat met zijn maats
aan tafel in plaats
van weer op het asfalt te smakken.

Een Tourfan uit stil Rottevalle
ziet zo zijn plezier wel vergallen:
‘Eerst Hoogerland, dan
die Gesink, Ten Dam
en nu weer een zendmast gevallen!’

Je zou het toch liever vermijden,
een slang die je pot uit komt glijden.
Zo’n glibberig beest,
dat is echt geen feest.
Ze waren ontzet, daar in Leiden.

‘Echt waar?’ vraagt een drager uit Halle.
‘Ze willen met prijzen gaan knallen?
Nou, ik vind het best.
Van mij geen protest
zolang er geen doden bij vallen.’

Een campinggast die in Ten Have
zich stil aan de krant zit te laven
(‘dat rottige weer!’)
zucht nog eens een keer
en gaat maar een greppeltje graven.

Een Feyenoordfan uit Bourtange
had, zegt hij, de bui wel zien hangen,
want ja, beetje veel
om nu even heel
de spelersgroep nog te vervangen.

‘Ik zou’ zegt een kijker uit Hegge,
‘de vraag weleens neer willen leggen:
Mag Nagel dit steeds
van onze Mart Smeets
zo zeggen? Ja, híj mag dat zeggen.’

Een fan zat nog uren te beven:
‘Dat kostte hem bijna zijn leven!
Wat vind ik ervan?
Ze zouden die man
een Supermanshirt moeten geven!’

‘Het schijnt’ zegt een vrouw uit Schoonheeten,
‘dat dokters nu eindelijk weten
hoe eiwitaanmaak
het remt. Goede zaak.
’t Precieze, dat ben ik vergeten…’

Een schol had een baantje getrokken
maar was toch behoorlijk geschrokken.
‘Want wat komt nadien?
Een visboer misschien
die haringen op wil gaan hokken?’

‘Ach ja,’ klaagt een moeder uit Hegge,
‘ik heb mijn zoon uit moeten leggen:
Zo’n smartphone is slim,
maar heus, lieve Wim,
dat kan ik van jou echt niet zeggen!’

‘Makaken’ zegt iemand uit Veere,
‘gezellig aan ’t fotograferen,
dat kan toch, of niet?
Natuurlijk, jij ziet
weer overal leeuwen en beren.’

Een slimme student uit Kathagen
gaat voortaan dit t-shirtje dragen:
‘Hoezo tien miljoen
jaar moeilijk gaan doen
terwijl het ook kan in zes dagen?’

‘Wanneer?’ vraagt een meisje nieuwsgierig.
‘Want gul is, lijkt mij, best plezierig.
O, voor een goed doel?
Dus voor het gevoel
van een Griek zijn wij nog wel gierig…’

Een lid van de eetclub in Boomen
die dit van Tom zelf had vernomen
vertelt steeds als mop:
‘Benieuwd wie er op
zijn afscheidsdiner mogen komen…’

Al kan het dan niet met elk type,
met sommige wel in principe,
zo wordt er gezegd.
Al klinkt ook terecht
de waarschuwing: Niet in het diepe!

Een klein Irakeesje uit Ingen
vertelt: ‘Toen wij hier naartoe gingen
zei papa steeds maar:
Zolang we het daar
maar eventjes uit kunnen zingen…’

‘Da’s lekker’ zegt iemand uit Rheeze.
Hij had van dat schroot zitten lezen.
‘Je stuurt nauwgezet
naar Mars een raket,
die dan naar de maan blijkt te wezen.’

Een zeer roomse man uit Boksheide
wil Twitter toch liever vermijden
want zou dit gedrag
niet ooit op een dag
tot Twurbi et Tworbi gaan leiden?

‘En Wilders,’ zegt iemand uit Helle,
‘zo heb ik me laten vertellen,
maakt echt geen bezwaar.
Dan moeten ze maar
geen sluierbewolking voorspellen...’

Een huisarts in Munnekens-Vinkel
laat zulk nieuws graag even bezinken.
‘Wat mij dan verbaast
is altijd de haast
waarmee we erin willen stinken.’

‘Welja,’ zegt een deejay uit Leiden,
(o wacht, ‘deejay’ moet ik vermijden,
een platendraaiman)
‘Ook daar weer van plan
oe-oe-oerendhard te gaan rijden?’

Een man, pacifist, uit Vianen
zag hoe alles in goede banen
verliep, koek en ei.
‘Ach waren’ zei hij,
‘het allemaal maar veteranen.’

‘Dat is dan’ zegt iemand uit Halle
die vroeger ook zelf liep te brallen,
‘de reden waardoor
een deel van het corps
na één jaar al af blijkt te vallen.’

Gezien op tv en in kranten:
U hebt binnenkort met verwanten
een slachtfeest? Bestel
ons Poldermodel.
Het snijdt, onverdoofd, aan twee kanten.

‘Fantastisch!’ zegt iemand uit Boomen.
‘Wie heeft daarvan ooit durven dromen?
Dat is me toch vet!
Nu hopen dat het
straks echt van de grond zal gaan komen.’

‘Kom op!’ roept een moeder uit Gieten.
Haar zoon van twaalf kan haar wel schieten.
‘Uit bed jongen! Mán,
je kunt vandaag van
de langste dag regen genieten!’

‘Hallo!’ zegt een diender uit Rheeze.
‘Wat is dit meneertje aan 't racen?
Geen borden gezien?
Dyslectisch misschien?
Er staat 130 te lezen!’

Dat brengt de politie in Schinnen
een prima ideetje te binnen:
Voor wie er niet deugt,
baldadige jeugd,
een soort Bureau Alt gaan beginnen.