Een zuchtende man uit Rosmalen
liep urenlang zoekend te dwalen.
Tot slot riep hij luid:
‘Ik kom er niet uit!
Waar kan ik mijn kennis ophalen?’

Een archeoloog uit Veenwouden
die dit dus ook nooit echt vertrouwde
gaf slim commentaar:
Men had vroeger daar
het koppie er bij moeten houden.

Een postbode uit Bontemorgen,
zijn hoofd in z’n handen verborgen,
wist toch nog een mop:

‘Die lui aan de top
zijn goed in het koppijn bezorgen.’

Een ram die speciaal vanuit Empel
gekomen was blaatte: 'Warempel,
het is nog zo ook!'
En toen, van de kook:
'Van wie dragen jullie dat stempel?'

Een afkick-kliniekje in Assen
blijkt dit bericht niet te verrassen.
Er wordt daar gebromd
dat dit euvel komt
door coffeeshop-buitenterrassen…

Zo’n rage kan niemand verzinnen.
Ze staan voor miljoenen te pinnen.
Het weer is er goed
dus buiten loopt Knut.
De Zoo Berlin loopt lekker binnen.

Een wielerfanaat uit Nieuw-Heeten
ziet renners bergop niet meer zweten.
‘Toch logisch?’ zegt hij,
‘Je kunt volgens mij
de bolletjestrui wel vergeten.’

Een apenprofessor uit Rheeze
zegt angst in hun ogen te lezen.
‘En duurt dat nog lang
dan zou, ben ik bang,
de beer wel eens los kunnen wezen…’

Een schipper uit ’t Limburgse Veulen
scheet, plat gezegd, maandag al peulen.
‘Dit schiet zo niet op.
Het kost me de kop.
’t Gedonder begon al in Keulen!’

Een vrouw uit het nette Besoyen
hield bij al die wijken pleidooien
om Vogelaar niet
meteen al subiet
zo húp, in ’t Ondiepe te gooien.

Verbandgaasjes, tangen of haken
die artsen soms kwijt zouden raken?
In Groningen wist
een anesthesist
een hele patiënt weg te maken!

Een neuspeuteraar uit Milheze
schrok flink toen hij dit zat te lezen.
‘Al smaakt het naar meer,
ik doe het niet weer.
’t Zal geen natte vingerwerk wezen!’

Een leghen uit Vlaams Dendermonde
had ook snel een mailtje verzonden
en huppekee, beet!
Ze slaakte een kreet:
‘Yes, nu al een scharrel gevonden!’

'Misschien?', zei een man uit Abcoude.
'Wat koop ik daarvoor? Want ze zouden
met zo'n soort bericht
ons ook nog wellicht
een worst of zo voor kunnen houden.'

Er was zelfs een man vanuit Groede
die zei: 'Mensen, houd me ten goede,
maar heeft onze Geert
dit maal gecreëerd?'
Stel voor, Wilders kookte van woede...

Een opa, woonachtig in Gieten,
van plan om eens flink te genieten,
zegt nu achteraf:
‘Dit was toch een straf!
Twee weken mens-erger-je-nieten…’

Een man uit het Gelderse Linde
vertelde dat dit hem wel zinde.
Hij had een mobiel
die niet zo beviel:
‘Dat kreng is echt nergens te vinden!’

Een echtpaar uit Boesingheliede
bestelde, een beetje morbide,
wat tapas en wijn
maar kreeg, naar het schijnt,
een bord rode koolmonoxide…

Een bobo, afkomstig uit Dijken,
verwacht naast gewonden ook lijken:
‘Het hek van de dam.
Straks vlam in de pan
en wij staan schaapachtig te kijken!’

Een beursanalist uit Rosmalen
geloofde van deze verhalen,
zo zei hij, ‘geen drol’.
‘Daar moet John de Mol
een hele hoop geld voor betalen.’

Een boertje uit Koufurderigge,
omringd door wat varkens en biggen,
vertelde: 'Mijn heit
zei vroeger altijd:
’t Is slecht hout dat breekt door het liggen.

Een verfproducent in Zuidlaren
kon nu opeens alles verklaren.
Want weet je, dat spul,
‘t is geen flauwekul,
bezorgt hem dus echt grijze haren…

Een taxichauffeur uit Veenwouden,
zijn arm buitenboord en verkouden,
vertelde kortaf:
‘Ik vraag me dus af
hoe Spee hier de hand aan gaat houden.’

Een Turkse, woonachtig in Emmen,
ervoer zijn gedrag als beklemmend.
‘Hij discrimineert
want kijk, nu moet Geert
zo nodig weer blanco gaan stemmen.’

Een fan uit Zuidlimburgs Slenaken
kon Koeman een zucht horen slaken
toen Alex hem zei:
‘En trainer, nu blij?
Ik wou er een potje van maken.’

‘Zo is’, zei een man uit Stavoren,
‘de strijd al bij voorbaat verloren.’
Hij lachte zich slap.
Het ís ook een grap:
Daar sta je als Noor, zonder noren…

Een aardbei uit mooi Wijdemeren
kon dit beleid niet zo waarderen.
Want eerst je ontslag
en nu weer…: ‘Ja dag,
de pot op, ik zou hem echt smeren!’

Een vaandrig uit Munnekeburen
riep op tot een snel staakt-het-vuren
en gaf metterdaad
Van Middelkoop raad
die lui naar een brandhaard te sturen.

Een hernia-arts uit Bernheze
die dit in de krant zat te lezen
denkt dat nu vooral,
hij kent zo'n geval,
de ooievaars blij zullen wezen

Een taxichauffeuse uit Kleve
die van de trek flink zat te beven,
heeft der Polizei
uit voorzorg daarbij
een inhaalverbod moeten geven.

Twee klompen uit Fries Hindeloopen,
staan niet meer voor modeshows open.
‘Te druk’, zeggen zij,
‘Veel liever gaan wij

op ons dooie akkertje lopen.’

Milieufreaks afkomstig uit Gieten
zijn desondanks niet te genieten.
Men heeft het gevoel
dat dit straks zijn doel
elk rondje voorbij zal gaan schieten.

Pro-life diehards gingen in Gerven
de straat op om steun te verwerven.
‘Want ik hoop’, zei een vrouw,
'dat die moties straks gauw
een zachte dood zullen gaan sterven.’

Een dame uit Haarlemmerliede
was dit standpunt iets te morbide.
Zij zelf had een nicht,
gepiercet, géén gezicht!
Dat kun je dan ook wel verbieden...

En weer gaat J.P. het proberen.
Opnieuw op die loper poseren.
Niet blij volgens mij.
Veel liever had hij
de sleutel voor vier jaar regeren.

De jonge bestuurder uit Ede
die dwars door een pui kwam gereden
gaf heel creatief
de schuld aan zijn lief:
Híj had steeds een klapzoen vermeden.

Een ambtenaar liep nog te hopen
dat dit niet zo’n vaart zou gaan lopen.
‘Hij knijpt straks allicht
zijn oog wel eens dicht.
Doen wij er wat vaker één open.'

Zo'n lamp uit het Deense Odense,
kreeg niet slechts een hekel aan mensen
maar ook aan (o wee!)
een spaarlamp of twee.
Die zaten hem sterkte te wensen...

Een eenzame dame uit Schagen
riep ‘Ja!’… maar toen ging het haar dagen.
De knielende man
bleek echt niet van plan
op straat om haar hand te gaan vragen…