Een nette chauffeur uit Veenwouden
besloot deze raad te onthouden,
al zou hij een jaar
dat ene gebaar
nog achter de hand willen houden.

Groep zeven in Raalter Schoonheten,
de trui in een hoek neergesmeten,
zei puffend: 'Te laat!
Want, voel het klimaat,
we zitten echt nu al te zweten!'

Een man uit het Zeeuwse Noordgouwe
begreep ineens veel meer van vrouwen:
'Vandaar dat mijn schat
mij steeds in de stad
van winkel naar winkel laat sjouwen!'

Een strafadvocate uit Buren
schreef onderaan al haar facturen:
‘Wordt u graag snel rijk?
Bedenk dan gelijk
dat eerlijk het langst zal gaan duren.’

Toen, breedlachend, Maxime Verhagen
van ‘jongensdroom’ durfde gewagen
wist Guusje meteen:
Haar zou men alleen
op ‘nachtmerrie’ willen bevragen.

Soms klinkt in musea gegiechel.
Een vrouw die zegt: 'Wat een gepriegel.
Die rimpeltjes daar,
dat witgrijze haar.'
En manlief: 'Zeg schat, 't is een spiegel...'

Een Mechelse herder uit Aken

zou haast in extase geraken.

Dit leek hem het eind

want weet je, men schijnt

daar heel erg veel brokken te maken.

Een reisbureauhoudster uit Oeken
besloot het ‘online’ te gaan zoeken.
Haar site had als eis
dat wij er een reis
en zij flinke winst op kon boeken.

Twee schaatsfans afkomstig uit Petten,
die kon men op tijd nog beletten
om, net als (echt waar!)
dat Vikingschip daar,
de boel op zijn kop te gaan zetten.

Ik hoorde een Crooswijker roepen:
’De lucht is er vies en de stoepen.
Echt puur ongezond.
Daar zal ik mijn hond
voorlopig maar niet laten poepen!’

Er wordt daar, zoals u zult weten
en nooit of te nimmer vergeten,
op kleintjes gelet.
Nu, lees ik daarnet,
geeft hij ze dus ook nog te eten!

Een ingenieur uit Neerijnen
kon hier vrijwel niets aan verfijnen.
'Een prima systeem.
Wég fileprobleem,
dat weeralarm laat ze verdwijnen.'

Drie vijanden die zich verstoppen
en dan zich als vrienden ontpoppen.
De vonk kon ontstaan
door steeds maar weer slaan,
zei Wijffels, van spijkers met koppen.

Er moet daar nog heel wat gebeuren:
Plavuizen, tapijt, nieuwe deuren.
En ook moet het licht
nog toekomstgericht.
En verven. Geen vloekende kleuren…

Een krantenbezorger uit Aijen
die zei dat het over zou waaien
stond voor hij het wist
(hij had zich vergist)
met Dag in zijn handje te zwaaien.

De fracties, ze applaudiseren.
Na wekenlang flink debatteren
kreeg ieder zijn deel.
Maar is dat reëel?
De opluchting zal wel regeren...

Een oudere busconductrice
geeft desgevraagd dé analyse:
‘Een patstelling dreigt,
dus wat je dan krijgt:
We eindigen in een remise.’

Ik sprak net de Dikke van Dale.
Ook die was niet over te halen.
‘U hebt het gehoord,
we schrappen geen woord.
Ik zwijg verder in alle talen!’

De foto’s die toen zijn genomen,
ik zou er bij weg kunnen dromen.

Vooral die lakei!
Hoe snel zorgde hij
dat zij uit de verf konden komen…

Een vrouw in het Brabantse Demen
stond driftig haar ramen te zemen
en zei: ‘Zet dat stel
maar snel in de cel.
Ik zie ze de wijk straks nog nemen!’

In Bleiswijk, Ter Aar, Giessenlanden.
Van Groningen tot Kloosterzande.
Geen licht meer te zien
zodat er misschien
bij mensen een lampje gaat branden.

Zelfs Bartje, met hoogrode konen,
is blij om in Drenthe te wonen.

Al zegt hij: ‘Je ziet,
Vuelta of niet,
mij echt nog niet bidden voor Boonen.'

Sint Bernardhulp kunnen ze schrappen.
Die blaffen massaal ‘Woef, wij kappen!’
Compleet van de kook
want zij moeten ook
uit andere vaatjes gaan tappen.

Een leraar zei echt niet te snappen
waarom hij geen pilsje mocht happen:
‘Bij bobslee oké,
maar skiles, nou nee.
Zo kan ik de slalom wel schrappen!’

Een blondje hield vlakbij Stavoren,
de weg was er glad en bevroren,
een strooiauto aan
en zei toen ontdaan:
‘U hebt net uw lading verloren!’

De heer in ’t verkeer is een aso.
Zijn vrouw blijkt al jaren de maestro.
Dat vindt hij niet leuk
want nu zit die deuk
dus ook nog eens in zijn imago.

Een stevige slager uit Drachten,
juist bezig een varken te slachten,
keek eventjes op
en dacht toen hardop:
‘Dat was half om half te verwachten.’

U wilt op uw kaart als een koning?
In Hellevoetsluis slaagt uw poging!
Wat sapperdeflap,
dit noem ik geen grap
maar meer een clowneske vertoning.

Een criminologe uit Hijken
stond hier dus niet meer van te kijken.
Zij had al gezegd
dat bajessen echt
steeds meer op hotels gingen lijken.

Een oplichter zonder scrupules
verdiepte zich in de formules
en zei op de vraag
‘wat doe je?’ heel vaag:
‘Ik zoek de ontsnappingsclausules’.

Er is echt geen dag te verspillen.
Die man moet snel hulp dus ze willen
dat hij zichzelf meldt.
Ziet u hem, de held,
probeer dan zijn naam niet te gillen!

Zo’n lading trekt allemaal types
besmet met het strandjuttervirus.
Containers, akkoord,
die gaan overboord.
Maar waarom dan ook de principes?

De deur staat uitnodigend open,
als Hillary uitspreekt, te hopen
dat nu hun verblijf
eens zonder gekijf
en vlekkeloos mag gaan verlopen.

Een zachtaardig man uit Wolfheze
die dit in zijn krant zat te lezen
zei boos en ad rem
dat dit volgens hem
een hond van een vader moest wezen.

Een treinpassagier uit Margraten
werd boos, maar ook dat mocht niet baten.
Door stormwindgeweld
had ProRail, ontsteld,
het spoorboekje los moeten laten...

Een Lexusbezitter uit Leiden,

te laat om de file te mijden,

dacht even met spijt

terug aan de tijd

dat hij in een Eendje moest rijden...

De zwembaddirectie in Roden,

met spoed op het raadhuis ontboden,

verklaart op t.v.:

'Burkini's oké

maar bommetjes blijven verboden.'

Een caravan bij de bevrachter
zei: ‘Nee joh, echt, rijdt nu niet zachter.
Ze zien ons, van Kip,
het liefst in een slip,
dus laat maar geen remsporen achter.’