‘Het komt’ zegt een man in Vianen,
‘er nu dus op aan: de humane,
of keiharde lijn.
Wat willen we zijn?
Levieten? Of Samaritanen?’

Een puber van twaalf in Slenaken
zou ’s morgens best uit mogen slapen,
maar ’t lukt gewoon niet,
want tot zijn verdriet:
‘De herrie die vogeltjes maken!’

De man van een vrouw in Abcoude,
ze is nogal dik, heeft een gouden,
nee, platina tip.
Hij bijt op z’n lip.
‘Ja, tijdens het eten op houden…’

‘Natuurlijk,’ zegt iemand in Onnen,
‘Ik snap dat die landen nu brommen,
het is ook niet fijn,
maar dan had Piet Hein
die Zilvervloot ook nooit gewonnen.’

‘Een held!’ zegt een man in Roerdalen.
‘Geen kritische, boze verhalen
van ‘slecht en verkeerd
beleid’ maar beheerst
’t ic-beddenaantal opschalen.’

Een zo werd een vrouw in Ter Heijde
ook kapster, ’t was niet te vermijden.
Haar man op de kruk
zag ietwat bedrukt
hoe dit tot een scheiding ging leiden.

Een hoestende man in Rosmalen
(dat virus, helaas) zegt met stalen
gezicht: ‘Hij is fijn,
maar ‘k ga volgens mij
er niet ruimer adem door halen.’

Een man die zojuist in een winkel
weer flink naar de drank bleek te stinken
lalt: ‘Man, wat een dag!
Wa’k nou toch weer zag…
‘k Moet toch maar eens stoppen met drinken.’

Een sprinter, afkomstig uit Vorden,
gespecialiseerd op de horden,
zegt: ‘Nou, dat is pech!
De streep zo ver weg,
dat gaat wel een marathon worden.’

Een zuchtende man in IJmuiden,
doodmoe van steeds weer die geluiden
van lessen zus, zo,
zegt: ‘Kom maar, bravo,
want hoe gaan we dit nu weer duiden?’

‘Dit weekend’ zegt iemand in Petten,
‘daar moet je wel even op letten,
weer zomertijd! Vraag:
Wie zou de klok graag
ook maanden vooruit willen zetten?’

Een slaapkamer, ergens in Ede,
nu onlinekantoor. Hij tevreden,
collega’s ook: ‘Wauw!
Zeg, was dat jouw vrouw
die zich daar net aan stond te kleden?’

‘Verveling?’ vraagt iemand in Helle.
‘(2000) Nee, niet voor te stellen,
want kijk, nog een paar,
de muisjes zijn klaar!
Nu ga ik de hagelslag tellen!’

‘Ja klopt,’ zegt een tuinder in Petten,
‘’t strijdt met economische wetten,
want doordraai móet weg,
maar super dit zeg,
de zorg in de bloemetjes zetten!’

‘Het werkt!’ roept een man in Sint Annen.
‘Natuurlijk, het zal erom spannen,
maar wat mij wel boeit:
zo her en der groeit
de weerstand al tegen de plannen.’

'Je opa,' placht iemand in Witten
te zeggen als mensen soms vitten,
'moest toen naar het front.
Jij kan dit! Gezond
en wel op de bank blijven zitten!'

Een ouderling stond op ontploffen.
Net zei hij zijn vrouw nog: ‘We boffen
met Kerkdienst Gemist!’
Hij had zich vergist.
Pc door een virus getroffen…

Een boertje in Koufurderigge
heel droogjes vanachter z’n biggen:
‘WC-papier ja,
en brood, yoghurt, vla.
Het kerksnoep, dat laten ze liggen.’

Een heel boze man in Stavoren
leest telkens in plaats van donoren,
(dat zal het venijn
van kwaadheid wel zijn,
hij is niet dyslectisch) domoren.

Stel voor, als gezin niet voor even,
maar twee weken lang moeten leven,
besmet, in één huis…
Al zul je dan thuis
elkaar wel een hand kunnen geven.

Een harde rechtsback uit Slenaken,
gewend om zijn spits te bewaken,
wat denkt hij ervan?
‘Ik gok dat je dan,
mét auto, een sliding zult maken.’

‘Zoals’ zei een man in Terlinden,
‘die sprinkhanen oogsten verslinden,
joh, echt in een tel.
Dus zeg die boer snel
waar hij de delete-knop kan vinden.’

‘Ik vraag me’ zegt iemand uit Giessen,
‘dan af, heeft men daar in de smiezen
hoe ’t werkt. In die zin
dus dat je niet in
je (oei!) elleboogjes moet niezen…’

‘Er is’ zegt een vrouw in De Biezen,
‘behoefte aan goede adviezen
dus ja, een goed plan.
En mogen wij dan
die dokter des vaderlands kiezen?’

Een dame uit Winterswijk Miste
wil over die uitkomst niet twisten.
‘Ach joh, ’t is wel goed.
’t Geeft altijd een vloed.
Van water dan wel van toeristen.’

Een boertje uit Koufurderigge
zei droogjes vanachter z’n biggen:
‘Bedenk wel dat je
ook bidt straks dat ze
bij stormachtig weer blijven liggen.’

‘Ik zal u wat knoflook voorschrijven.
Vijf teentjes. Het virus verdrijven
lukt niet, maar al snel
blijkt iedereen wel
op veilige afstand te blijven.’

Een beurshandelaar in Maarheeze,
zo was in de kranten te lezen,
heeft zelf (‘Pfiewiewiet!)
dat virus dus niet,
maar blijkt er goed ziek van te wezen.

‘Kom op,’ zegt een man in Pesaken,
‘een stiltegebied! Ja, zo raak je
de vogels wel kwijt.
Zeg, kost het veel tijd
om één grote grindbak te maken?’

Een dominee (woont vlakbij Witten)
voert heel wat discussies, verhitte,
als hij dat hoort, ziet,
al wil hij er niet
in zak en in as voor gaan zitten.

‘Echt waar,’ zegt een man in Schoondijke,
‘daar gaat hij dus niks mee bereiken.
Eén ding dan misschien,
dat zal hij wel zien:
Dat Zeeuwen ook zuinigjes kijken.’

‘Kijk nou,’ zegt een man in Almere.
‘Wat of ze toch nu weer beweren?
Een dam, is het heus?
Toch best rigoureus
wanneer je het tij zo moet keren.’

Een futloze ficus in Naarden
die even het oordeel bewaarde
tot na een vol jaar,
zegt nu klip en klaar:
‘Nee sorry, ik kan hier niet aarden.’

Wanneer gaat die Paulusroom open?
Heel leuk om daar binnen te lopen!
Op zoek naar zijn jas
met onder het gras
meer addertjes nog, mag ik hopen?

Een redding, een engel, bijzonder.
Soms krijg je een ziekte eronder,
geen dokter weet hoe.
Het was een taboe,
maar ’t mag weer! Dat is toch een wonder?

Een wandelaar vindt het bezopen.
‘Joh, laat ze toch lekker verkopen!
Dit komt er straks van:
Dat veel mensen dan
een klein stukje om zullen lopen.’

Een maaltijdbezorger in Rekken
besluit zijn gezicht te bedekken
om kwart over zes.
Hij kent dit adres.
Die voordeur. Van belletje trekken.

Een koolmeesfamilie in Demen
begrijpt de tips. Zonder problemen
doen zij alles na.
Wel waarschuwt hun ma:
‘Het pimpelen níet overnemen!’

‘Heel goed hoor,’ zei iemand in Rekken,
‘maar graag ook op andere plekken
dan hier in ons land.
Gezien in de krant?
Die foto van scheermesjeshekken?’

‘Natuurlijk,’ zegt iemand in Heeten,
‘niet fijn wat daar kaal wordt gevreten,
dat is best extreem,
maar wat is’t probleem?
Die sprinkhanen kun je toch eten?’