Ik zou het zo uit willen drukken:
Al lig je ’s nachts heerlijk te tukken,
je gaat er tóch uit.
Da’s ‘t voordeel van fruit.
Je zult er straks vruchten van plukken.

´Ze willen´ zei iemand in Drouwen,
´er eerst nog eens even op kauwen,
zo luidt Wopke´s toon.
Maar ik zeg: Gewoon
als uitkeringstrekkers beschouwen!’

‘En als we’ vroeg iemand in Duiven,
‘het vee straks gedag moeten wuiven
want vlees, ongezond
en stikstof door stront,
dan gaan we zelf maïskolven kluiven?’

‘Pro-Rusland’ zei iemand in Hegge,
‘dat mocht je van Forum nooit zeggen
(‘Dat gaat véél te ver!’)
maar nu ze het er
zó dik bovenop willen leggen…’

‘Thuis dacht ik,’ zei iemand in Demen,
‘Koud water? Ach joh, geen problemen,
we zullen wel zien,
maar ‘k had toch misschien
mijn schaatsen nog mee moeten nemen.’

Een stel met zes kids in Zuidlaren
is blij want ja, zo’n grote schare
en dan dagjes weg…
‘Er zijn, wordt gezegd,
straks dierentuinkaartjes te sparen!’

Dat lijkt voor een jongen in Ruiten
het einde. Hij is altijd buiten
en ja joh, zo’n bos
vol eten! Met blos:
‘Of heb je ook bomen met spruiten?’

‘Echt waar,’ zei een vrouw in Almere,
‘ik kan dat bijzonder waarderen.
Daarmee kun je dan
de somberte van
een dreiging nog iets compenseren.’

‘O, beeldig!’ Een bruid in Stavoren
kan zoiets bijzonder bekoren.
‘Een prachtig model!
Alleen zit, dat wel,
die sluier wat strak bij m’n oren.’

De opties, we houden ze open,
al zullen vast veel mensen hopen
van wel. Ehm, tenzij
het zo is dat jij
nog even je huis wil verkopen…

‘Het zal’ zei een tuinder in Rekken,
‘zo hoopt men, nieuwsgierigheid wekken.
En bidden maar dat
die heel groene stad
voldoende bezoekers mag trekken.’

Een man en een vrouw in Kathagen
die zwijgend hun tuintje bezagen
vol onkruid en gras,
beseften nu pas
dat daaronder stoeptegels lagen.

‘En niet om’ zei iemand in Loenen,
‘de schoonheid ermee te verbloemen,
maar tegen ’t geweld.
Zo’n beeld ook voorspelt
waarom ze dit spookstad gaan noemen.’

Ze zag hoe haar man zat te denken
en eventjes later te wenken.
‘Schat,’ zei hij attent,
‘we zouden in Gent
een weekendje bij kunnen tanken.’

‘Ja kijk,’ zei een boer in Sint Annen,
‘ze willen de tractor verbannen,
want die is te zwaar.
Ik denk dat ze daar
slechts 1 pk in mochten spannen.’

Een barst in de grond bij Schoondijke.
Twee kopjes die aarzelend reiken.
Dan fluistert de een:
‘Pas op zo meteen,
wel goed om je heen blijven kijken!’

Een boertje in Koufurderigge
zei fronsend vanachter z’n biggen:
‘Politie erbij
dus iedereen blij.
Gelukkig, de zandstorm ging liggen.'

‘Jaja,’ zei een lid in Baburen,
‘mij leg je dus niet in de luren,
ze hadden mijn stem.
Ik zeg het met klem:
Je hoeft mij geen Tikkie te sturen!’

‘Het viel’ zei een kiezer in Megen,
‘de grote partijen vast tegen,
omdat ze massaal
in haast elk lokaal
een les in bescheidenheid kregen.’

Een schaapje dat vlakbij Wolfheze
dit nieuws in de krant zat te lezen,
blaat spottend en boos:
‘Dat ís grandioos?
Er ook nog verzekerd voor wezen!’

‘Elk nadeel’ zei iemand in Oijen
die wijsheden rond liep te strooien,
‘zijn voordeel, dat kan.
Wellicht dat we dan
geen eten meer weg zullen gooien.’

‘Ik ken het,’ zei iemand in Veere.
‘Wat had ik het land aan studeren!
Jong, gruizig, sterk,
ik wilde aan ’t werk!
Daar hoefde je niets voor te leren.’

‘Ik zou’ zei een man in Kapelle,
‘je dit alvast willen voorspellen:
Nog even en dan
(met carnaval!) kan
je meters met theetjes bestellen!’

Een man uit het Limburgse Blenkert
zat net, in de rij, te bedenken
hoe ‘t wisselt, die prijs.
‘Ze zijn toch niet wijs?
Soms weet je ‘t pas tijdens het tanken!’

Een vrouw, aan de lijn, in Rosmalen
ging toch maar een sherrykuur halen,
want, had ze gezegd,
die prijzen! ´Ja echt,
zo´n brooddieet, niet te betalen!´

‘En gaan we dan ook naar Bourtange?’
Je hoort in zijn stem het verlangen.
‘Misschien op het lest?
Ik zou daar ook best
een dag of wat rond willen hangen.’

Verbaasd ziet een man uit Ameide
hoe mensen zich laten verleiden.
‘Waar moet dat toch heen?
Er was er zelfs een
die bleek al elektrisch te rijden!’

Een voorganger die in Opeinde
moest bidden voor Poetin chagrijnde:
‘Ik doe het, oké,
maar ‘k geef alvast mee,
dat wordt een gebed zonder einde.’

‘Zelensky’ zei iemand in Schagen,
‘en Poetin, je ziet deze dagen
het grote contrast.
De laatste een last,
de eerste op handen gedragen.’

Een man in het Groningse Meeden
die jaren de NAM had bestreden,
zegt nu, net zo fel:
‘Dan mogen wij wel
de opbrengst ervan zelf besteden!’

Zijn dochtertje kon het waarderen
en zei: ‘Pap, de zakkenmeneren
bij ons uit de kerk,
gaan die dan hun werk
op straat doen? Voor u collecteren?’

Een knap theoloog in Zuidlaren
zat naar dat berichtje te staren
en zei: ‘Geen idee.
Kijk, kwakkels, oké,
maar dit kan ik echt niet verklaren.’

Een nijvere helper uit Ingen
vertelt waar de schoen vaak kan wringen:
‘Te traag hè, zo’n pad.
Je ziet meestal dat
veel kikkers de dans wel ontspringen.’

Een zwangere vrouw in Margraten
zei: ‘Schat, ik wil eventjes praten.
Ik hou van jou, maar
dat schaap hè? Vandaar:
Zou jij me met rust kunnen laten?’

Een man in het Limburgse Linnen
die eerst zei: ‘Mars? Kom toch bij zinnen!’
veranderde weer.
‘Vertel eens, wanneer
gaat Musk met die reizen beginnen?’

‘Pandemic’ zei iemand in Lisse,
´is uitgespeeld bijna, nu Risken,
met ook, volgens mij
Stratego daarbij
en dat van Catan, Kolonisten.´

‘Ach ja,’ zei een kok in Nieuw Heeten,
‘wel fijn, maar je moet het zelf weten.
Kijk, ik zeg maar zo,
het grootste cadeau
is dat er met smaak wordt gegeten.’

‘Toch oorlog,’ zegt iemand in Zijpe.
‘Ik zat hem al weken te knijpen,
want Putin’s moraal
is net als zijn taal:
Ik zal er geen snars van begrijpen.’

Een man in het Hollandse Loete
kreeg zo dus al menige boete.
Bij hem is eczeem
niet echt een probleem.
Wel jeuk ja, van dingen die moeten.

‘Die Putin,’ zei iemand in Giessen,
‘is schaker genoeg. Een remise
biedt hij je niet aan.
Hij wil je verslaan.
Je offert, maar zal toch verliezen.’