Tjonge, jonge, wat geniet ik van mijn nieuwe vriendjes. Het zijn echt schatjes, Victoria en Lodewijk. Van de week moesten ze voor hun eerste prikje naar de dierenarts. Ze kregen direct een ontwormingskuurtje en werden helemaal onderzocht. Het zijn twee kerngezonde beestjes, Lodewijk weegt 1100 gram en zijn zusje precies een kilo. En mama is direct weer heel wat lichter, want voordat ze het wist werden er voor de dame en heer ook een paspoort gemaakt. Dus als ze willen, kunnen ze met de kat van ome Willem op reis naar Frankrijk.

Ze vonden het niet echt leuk om naar het dierenconsultatiebureau te gaan. In het reiskoffertje op de achterbank werd er heel wat afgejankt. Ach ja ik vond het ook nooit leuk om naar het bureautje te gaan en zeker niet voor een prik! Sta je daar maar een beetje in je veels te grote hemd kou te lijden. En dan die nagels van die dokter, vuurrood gelakt en venijnig scherp. Als de dokter de kans kreeg ging ze ze ook nog zitten vijlen, hebben we echt een keer meegemaakt.

Gisteren mochten mijn nieuwe vriendjes bij mij in de klas een kijkje komen nemen. Iedereen was natuurlijk helemaal in katzwijm door die lieve leuke bekjes. Maar de kleuters maakten wel erg veel kabaal en wilden ze allemaal tegelijk vasthouden en aaien. Dat vonden ze niet zo'n goed idee. Maar ondanks dat, gedroegen ze zich voorbeeldig, Lodewijk heeft maar één meisje gruwelijk gekrabbeld. Maar dat zal wel nodig geweest zijn! Het leek erop dat het meisje nooit meer op kon houden met huilen. Ach, ja overdrijven is ook een vak, die meisjes ook altijd.

Verder komt er weer een oergezellige tijd aan. Gisteravond werden we ineens opgebeld door Sinterklaas, Bart nam de telefoon op! Hij wilde papa spreken en weten wie er allemaal bij het telefoonnummer hoorde dat hij had getoetst, het adres en onze leeftijden. Mama zat met haar grote mond te roepen dat ze een aanbouw wil hebben van Sinterklaas en Marjan vroeg om een computer. Je schaamt je toch wezenloos... Zulke dingen vraag je toch niet? Ik denk dat al onze verlanglijstjes straks regelrecht in de papierversnipperaar van Sint terechtkomen. En ik? Ik dan, ik krijg dan natuurlijk ook niets. Nou van die grote mensen moet je het maar hebben. Bedankt hoor!

Ik ben in elk geval wel een hele mooie boot aan het knutselen, die doe ik zaterdag in m'n schoen. Want als het goed is arriveert Sint morgen in Nederland. Als er natuurlijk niet weer het één en ander tegen zit. Nou ik kijk al naar hem uit! U ook? Fijn weekend Sam.