Het is koud bitter koud, mijn klompjes knersen in de sneeuw!!!! Tjonge wat is het koud!! En dit jaar wil ik toch eigenlijk best wel eens een keertje op het ijs staan. Ik hoef niet persé te schaatsen, want daar ben ik niet zo handig in! Ik heb nog nooit van m’n lang zal ze leven op het ijs gestaan. Gisteren ging ik bij mama achterop de fiets richting zwembad ‘de Veur’ in Zoetermeer, voor mijn verplichte zwemles. Onderweg door de vrieskou, zagen we een hele familie zwanen op het ijs. Met grote verbazing keek ik naar het mooie tafereel.

Een stukje verder liep de familie waterkip, stomdronken over het ijs te glijden. Best zielig voor de vogels als de sloot dicht gevroren is! Ze kunnen niet drinken en niets uit de sloot eten! Ik vertelde tegen mama dat de kikkers nu diep in de sloot in de modder hun winterslaapje houden. Kikkers kunnen goed tegen de kou, want ze hebben daar geen kacheltje, ik zie in elk geval geen rookpluimpjes uit het ijs komen.

Ik ga trouwens met grote sprongen vooruit met zwemles. Ik zwem al in het ijsberenbad en kan daar dus echt niet meer staan. Mijn kleine beentjes moeten nu wel blijven bewegen, want anders zink ik echt naar de bodem. We krijgen geen bandjes of kurk om! Maar de juf, die natuurlijk op de kant staat, loopt wel met zo’n ‘happen naar Peijnenburghaak’ met mij mee. Ze heeft er helaas nog nooit een stuk koek aan gehangen. Mama zei al tegen mij: ‘Je moet aan de juf vragen waar de koek gebleven is!’ Mama denkt dat de juf die lekker zelf opgegeten heeft. Ze is namelijk nogal stevig. Ik durf er niet naar te vragen, want tegen de grote kinderen is de juf erg streng! Tegen mij gelukkig niet, dat komt denk doordat ik nog klein ben en nog maar net nieuw in haar bad.

Mama zou best weleens wat foto’s willen maken. Want u wil toch zeker ook wel weten hoe ik er in mijn zwembroek uitziet? Maar ja de camera is nog steeds stuk. Hij is nu al zes weken naar de cameradokter! Drie tot zes weken zou het duren. Dus mamaatje ongeduld, heeft gisteren eerst maar eens gebeld hoe het er met onze patiënt voorstaat. En ik kan u wel vertellen, de uitslag was niet best! De mevrouw zei doodleuk dat onze camera vernietigd is!!!! Dus dood! Want hij was niet meer te repareren. We hadden allang een overlijdensbericht per post binnen moeten krijgen…… Maar die is waarschijnlijk tussen alle kerstpost kwijtgeraakt. Gelukkig mag papa een nieuwe camera uit komen zoeken, gratis en voor niets! Tjonge, dat is weer een meevaller, dat heb ik toch maar mooi geregeld voor mijn papa. We hadden die andere camera al twee jaar en nu krijgen we gewoon een spiksplinternieuwe! Ik denk dat ik er met mijn grijpgrage vingertjes nu niet meer aan mag zitten! 

Na vandaag nog één dagje school en dan heb ik heerlijk vakantie. Daar ben ik echt aan toe! Morgenavond gaan we op het schoolplein met de hele school en ouders kerstfeest vieren. Er worden heel veel kaarsjes en vuurkorven aangestoken, want het zal wel heel erg koud zijn. Maar we gaan veel zingen en daar krijg ik altijd een warm hartje van. Zo ik heb weer van me laten horen! Helaas dus weer zonder zelfgemaakte foto’s, maar de volgende keer schieten we wel weer wat plaatjes.

Groetjes van Sam, sterkte met de kou en denk als u van uw goed belegde boterham eet, ook eens aan de arme vogels! Niet alleen uw kleedje kloppen! Maar ook zo'n heerlijke, donkerbruine, volkoren boterham, waar ik van griezel, gewoon een keer aan de vogels voeren. Een gewone vetbal mag natuurlijk ook. Of pelpinda's, alhoewel dat is weer zo'n werk voor die arme beestjes...