Wat een feest, ik ben nog nooit zo jarig geweest!!!! Het is ondertussen al weer wat dagen geleden. Maar mama had nog steeds geen tijd gevonden mijn stukje op de site te zetten. Maar vrijdag was het dus zover, de dag, de grote dag! Ik werd zes jaar! En dat was heel bijzonder, want zes jaar word je maar één keer in je leven. Ik kon de avond daarvoor de slaap maar niet vatten. Ik lag te denken en te malen, nog één nachtje en dan was het dan eindelijk zover…..

Ik stond om kwart over zeven klaar wakker naast m’n bed en kon het echt niet langer volhouden. Maar helaas dacht de rest van mijn familie er geheel anders over! Behalve oom Bob en tante Mien, die dachten net als ik. Ik denk dat die toen ook wel vroeg uit de veren waren. Ja, om de reis te gaan ondernemen, helemaal naar Bleiswijk speciaal voor mijn verjaardag. Afijn, na wat herrie te hebben gemaakt, kwam de één na de ander toch ook maar uit z’n bed. De kamer was prachtig versierd en de cadeaus stonden klaar. Wat kon er nog mis gaan, op een dag als deze. Ik was er helemaal klaar voor. 

Papa kwam samen met Klaas uit de tuin om voor mij te zingen en me te feliciteren. Samen riepen ze uit volle borst hiep, hiep, hoera! Ik kreeg een nieuwe beker en broodtrommel voor school. Dat vond ik toch wel een heel praktisch cadeau! Maar gelukkig kreeg ik ook nog een prachtig LEGO pakket ‘creator’ waar ik (uhm, mijn broers) verschillende villa’s van kan bouwen. En ook nog een oplegger met verschillende kleine auto’s. Ik was echt verrast! 

En zoals ik u al vertelde kwamen oom Bob en tante Mien de Bouwer ook op de koffie. Zij brachten ook een pakketje LEGO voor mij mee, een prachtige brandweerauto met aanhanger. Leuk toch, zulke weblog familie, die zomaar bij mij langs komen. Ik voelde me echt vereerd met hun bezoek. Natuurlijk bleven ze ook nog even een kop snert mee eten. Ook tante Adrie was van de partij en van haar kreeg ik natuurlijk ook een pakje. 

Tjonge en toen maar wachten tot de middagvisite zou komen. Wachten, wachten, wat duurt wachten toch altijd lang, lang, lang! En u zult het niet geloven, maar ik kreeg ’s middags een echt sprekende beer! Nee, geen papegaai, weet u wel die ik zo graag van de Sint had gekregen. Nee, een beer! Als je in z’n éne pootje knijpt en je praat tegen hem en je knijpt vervolgens in z’n andere pootje, dan spreekt hij je vlekkeloos na! Dit was echt een schot in de roos. Ik ga er mee naar bed en ik sta er mee op. Hij zegt me de gekste en raarste dingen na, wat mama natuurlijk niet altijd even leuk vind. Ik kreeg nog veel meer pakjes, ja ik ben echt verwend! Een elektrische tandenborstel, stralen joh, die tanden van mij! Een kistje met klei, ook erg fijn voor mama. Knex en een heleboel post…..

Als klap op de vuurpijl gingen we ook nog bij de Mac eten. Eigenlijk zouden we dat niet doen….. Want ik had al twee avonden helemaal niets gegeten. Dus hoefde ik zeker op mijn verjaardag, na alle taart en chips niet te eten! Maar beloofd was beloofd! En het was anders toch ook wel erg zielig voor mijn broers en zus, toch? Ja ik ben echt flink in het zonnetje gezet. Nu nog mijn feestje. Ik hoop woensdag een ‘Rare kwasten feestje’ met mijn dierbare vrienden te vieren. Natuurlijk laat ik u nog wel horen hoe het met al die kunstzinnige knaapjes, de Vermeertjes, Appeltjes, v. Goghjes, Mondriaantjes en Rembrandjes af zal lopen. Want misschien gaan we wel met onze billen door de verf glijden! Mama zegt dat dat hoort bij moderne kunst. Nou ik ben benieuwd, u ook?

Alvast een kunstzinnige groet van Sambrandje.