Daar ben ik weer, met het verslag van mijn ‘Rare Kwasten feestje’! het was reuze gezellig, wel een beetje rommelig, maar ach dat mag bij een kunstenaar. We werden op school opgehaald en stortten ons toen we thuis kwamen in atelier ‘Sambrand Art’ op het pannenkoeken- en poffertjesbuffet. We besloten natuurlijk met een heerlijk Danoontje, zo’n toetje die je in één hap op kunt eten. Hierna was het natuurlijk de hoogste tijd om de pakjes die m’n kunstcollega’s hadden meegebracht uit te pakken en ik werd weer heerlijk toegezongen. Ik kan u wel vertellen dat ik echt verwend ben.

Hierna begon het echte werk, alle kunstenaars namen plaats om de grote tafel in de keuken. Esther van Rijn, Jesse van Gogh, Laura Vermeer, Thijs Appel, Xander Monet en ik, Sam Mondriaan. Ja, ja, we hadden een gekleurd gezelschap op visite, de echte meesters, vergis u niet! De schilderkleding werd aangetrokken. We spraken toch maar even af niet met de billen door de verf te glijden, maar kleurden allemaal stiekem wel even onze neus. Vóór ons op de tafel lag een echt spierwit doek op ons te wachten en kosten nog moeiten werden gespaard……Giraf Olaf stond voor ons model, helemaal uit Artis.

De techniek van het portretschilderen werd ons even tussen neus en lippen door verteld. Ook leerden we een toverspreuk:
Rood, groen, geel en blauw.
Verander deze kleuren een beetje gauw.
Verander de kleuren in wat ik wil.
Doe het snel en doe het stil.
Mama toverde zomaar een andere kleur op haar verfpalet. We spraken de spreuk na en het werkte warempel, we toverden de kleuren die we nodig hadden. Blauw en geel werd groen. Blauw en rood werd paars. Geel en rood werd oranje en ons atelier (de keuken) veranderde in een regenboog. We gingen allemaal zeer serieus te werk en werden er muisstil van. Ja, ja, uiterste concentratie, dat had u zeker niet verwacht! En al snel toverden we allemaal een vrolijk knipogende Olaf op het doek.

Achter op ons schilderij plakten we ook nog een heus echtheidscertificaat! Op de mijne stond: Sam Mondriaan, de kunstenaar en het schildersatelier Sambrand Art garanderen dat dit schilderij volgens de oude technieken is vervaardigd. En nog veel meer van die onzin. Zoals: Het portret van ‘Olaf’ maakt deel uit van een beperkte serie. Ja, ja en dit alles door ons zelf trots ondertekend. Wie weet komt het nog eens in het Rijksmuseum te hangen in Amsterdam en word ik stinkend rijk. We waren er moe van en genoten van een heerlijke borrel met een zoutje.

Eén van de schilders was zo verschrikkelijk vermoeid dat hij toch maar even zonder dat iemand het wist een tukje deed in het bed van papa en mama. Na enig speurwerk werd de jonge kunstenaar ontdekt en deed weer fris als een hoentje mee. Ach ja kunstenaars en schilders zijn een eigenaardig volkje! En ik, ik houd daar wel van. Het was een echt ‘Rare Kwasten feestje’, maar wel reuze gezellig! Lieve kunstvrienden leuk dat jullie op mijn feestje waren. Bedankt! 

Sam Mondriaan.