Woensdag 30 januari 2008

BNN gaat op herhaling. BNN, u weet wel, die omroep die zo graag huppelend en springend als een jonge hond van alles door elkaar wil gooien. Sex, drugs en rock and roll werden al uit de kast gehaald om de nog bestaande heilige huisjes te veranderen in rommelige zuipketen. Het programma Spuiten en Slikken trad regelmatig op als gastheer voor mensen die op zoek waren (geweest) naar de ultieme kick van het genot. Maar nu alle taboes zijn benoemd en besproken gaat de omroep op herhaling. Ze willen hun jonge kijkertjes graag meenemen naar het eerste begin van de pornofilm. En dat doen ze samen met de VPRO, de vrijzinnige linkse rakkers op leeftijd.

Het is opvallend dat na een tijd waarin de commerciële omroepen het ene na het andere erotisch getinte programma van de buis afhaalden, de publieke omroep seks opeens weer heeft ontdekt. Zelfs de EO doet mee met het programma 'Veertig dagen zonder seks'. De levensstijl van hedendaagse jongeren onder de loep van presentator Arie Boomsma en Nederland kijkt mee. Emotieteevee tot in het intiemste doorgezet zeg maar. Jongens en meiden, de pubertijd nog maar net ontgroeid, worden gevolgd in hun omgang met elkaar op het gebied van seksualiteit. De christelijke achterban van de EO kijkt huiverend toe: Gelukkig is dat mijn kind niet...

Ik vraag me af of Arie Slob, de fractievoorzitter van de ChristenUnie in de Tweede Kamer, er goed aan heeft gedaan om zoveel aandacht te besteden aan de plannen van BNN en de VPRO. Het doet me terugdenken aan de Donorshow van vorig jaar. Alle ophef van tevoren over dat programma heeft er voor een belangrijk deel aan bijgedragen dat het zo'n groot succes kon worden. Dagenlang ging het nergens anders over in de media. De voors en tegens buitelden over elkaar heen. En de verrassende ontknoping heeft er zelfs toe geleid dat het, samen met een ander programma, tot TV Moment van het jaar 2007 is gekozen.

Arie Slob zoals gezegd is in het geweer gekomen tegen het vertonen van deze film. Met als belangrijkste reden dat de vrouwelijke hoofdpersoon later heeft aangegeven dat ze indertijd is gedwongen om aan deze rolprent mee te werken. Een opmerking die hem in het programma Pauw en Witteman een schampere lach opleverde van Jeroen Pauw. 'Dat gedwongen worden moet wel wat gerelativeerd worden. Die Linda Lovelace was een labiele vrouw en dat is ze ook gebleven dus of het nu allemaal waar is wat zij zegt...' Ja hoor Jeroen, blijf maar gerust in het sprookje geloven dat vrouwen voor hun plezier meewerken aan pornofilms.

Opvallend is ook dat Arie Boomsma, dé man bij de EO als het over seks gaat, zo nuchter reageert. Het enige waar hij verbaasd over lijkt is het feit dat juist BNN deze gedateerde film wil uitzenden. De doelgroep van deze jongerenomroep zal waarschijnlijk veel explicitere beelden gewend zijn dan in deze film te zien zijn. Hij vertrouwt er op dat het programma Spuiten en Slikken voorafgaande aan de film een goede bijdrage zal leveren aan het debat. En verbieden, zoals de ChristenUnie en de SGP zouden willen, is bij hem al helemaal niet aan de orde. Aldus is te lezen op zijn weblog.

Een debat. Aha, dus het gaat weer net als met de genoemde donorshow? Met elkaar nu naar een pornofilm kijken en dan debatteren wat we er van kunnen leren? Dat het misschien wel meevalt met het vrouwonvriendelijke karakter bijvoorbeeld? Dat alle ophef in de Verenigde Staten indertijd zwaar overdreven was in vergelijking met wat er tegenwoordig op het internet is te zien? Dat een pornofilm ook een belangrijk instrument kan zijn om een taboe te doorbreken?

Op herhaling dus. We debatteren wat af zo. De woorden van Paulus dat we alle dingen moeten onderzoeken lijken in het Nederland van vandaag erin te gaan als drank in een tempelier. Het is alleen de vraag of het onderzoeken ook gebeurt met het doel om het goede te behouden. Vast en zeker, ook de mensen van BNN en de VPRO hebben hun grenzen. Daar ben ik van overtuigd. Maar het zijn de grenzen van het eigen ik, van het liberale 'ik maak zelf uit wat goed voor mij is'. En in zulke debatten krijgen christenen (immers volgelingen van Jezus Christus) al gauw een stigma opgedrukt. Stel je voor dat je een ander durft te beknotten in zijn 'mens-zijn'. In zijn vrijheid om keuzes te maken. Dat je gaat zeggen dat iets goed is of slecht. Ik lees in een weblog van Arie Boomsma over 'Veertig dagen zonder seks' dat het geen zin heeft om een ander jouw moraal op te leggen, ook al ben je nog zo overtuigd van je eigen gelijk. Je moet mensen alleen maar aan het denken willen zetten. En het risico durven lopen dat een ander andere conclusies trekt.

Ik snap nu ook opeens waarom ik na één aflevering van 'Veertig dagen zonder seks' geen behoefte meer had om te kijken. Was het niet Jona die naar Ninevé moest met de boodschap dat ze zich moesten bekeren omdat God anders na veertig (!) dagen de stad met de grond zou gelijk maken?