Dinsdag 5 februari 2008

Ik moet met de billen bloot. Nee, niet letterlijk gelukkig, maar wel voor het oog van heel wat krantenlezers. Het Nederlands Dagblad heeft namelijk gevraagd of ik op zaterdag 9 februari a.s. de rubriek Vooruitblik in de zaterdagse bijlage ZOZ voor mijn rekening wil nemen. Daarin blikken mensen vooruit naar de komende week en geven ze aan wat ze allemaal gaan doen op de dagen die komen. En omdat het volgende week donderdag Valentijnsdag is leek het de redacteur wel leuk om iemand te vragen die iets met bloemen heeft. En dat ben ík dus geworden. Hoera...

Nu denkt u natuurlijk: 'Man zeur niet, als je dat nu zo moeilijk vindt, waarom begin je er dan aan?' U hebt gelijk. Ik had ook gewoon nee moeten zeggen. Want wat heb ik nu te vertellen? Ja, hier op de site zat natuurlijk. Maar meer over anderen dan over mezelf. Zo'n vooruitblik op de komende week is echter andere koek! Dan moet je van dag tot dag gaan aangeven welke reuze interessante activiteiten je voor de boeg hebt. Nou, dat wordt een lekker afwisselend verhaal. 'We begonnen met bloemen snijden en toen dat klaar was gingen we plantjes poten en toen was het plotseling half vijf en gingen we weer naar huis.' En dat vijf dagen achter elkaar. Nee, daar doe je je lezers echt een plezier mee!

Maar ja, 'nee zeggen' ligt ook niet echt in mijn aard. En bovendien, toen ik het thuis vertelde, wisten Ineke en Marjan tal van dingen op te noemen die ik ook nog wel een plaats kon geven. Ze verzonnen zelfs activiteiten die in die week helemaal niet aan de orde waren. Marjan leek het wel leuk om als gezin iets spannends te gaan doen en Ineke deed net alsof we elke Valentijnsdag gewend zijn om met z'n tweetjes uit eten te gaan. Maar daar trappen we natuurlijk niet in hè. Eerst maar eens kijken of de advertentieinkomsten van de GoogleAds een beetje willen oplopen.

Dus nu zit ik achter m'n pc. Of ervoor, het ligt er maar net aan van wat voor kant je het bekijkt. De deadline is gesteld op donderdag 7 februari a.s. Dan moet er een tekst van 650 woorden worden ingeleverd en een fotootje en wat persoonlijke gegevens. Ik ga dus maar een eind maken aan dit stukje. U ziet het wel zaterdag, wat het geworden is. Tenminste, als u het ND leest. En anders mist u waarschijnlijk toch niets.  De eerste zweetdruppeltjes beginnen al te parelen...