Het mannetje 34 (Liefdestalen) |
maandag 11 februari 2008 | |
Natuurlijk heeft het mannetje de boeken verslonden. Zijn vrouw hoefde niet eens veel druk uit te oefenen. Waarom het mannetje nu ineens hierover loopt na te denken? Nou, dat zit zo. Vanavond kwam de praktijk van het uitstralen van Jezus aan de orde. Hoe doe je dat op je werk, in je huwelijk en in je gezin? Hoe is daarin merkbaar dat Jezus Christus je heeft vrijgekocht van de zonde? Zeer boeiend om zo'n onderwerp met tien mannen bij de horens te vatten. En het zal u niet vreemd voorkomen dat vooral huwelijk en gezin breed besproken zijn in de groep. Hoe straal je Jezus uit in je huwelijk? Door jezelf in te leven in de ander, zei er een. Door vooral te geven in plaats van te nemen zei een ander. Waarop een derde zei dat je dan ook meer terug kunt verwachten. Maar ja, is dat wel zo? Want er zijn ook huwelijken, dat bleek wel weer tijdens het gesprek, waarin veel geven niet automatisch inhoudt dat er ook veel ontvangen wordt. En zie het dan maar eens vol te houden. Als je het gevoel hebt dat jij steeds maar liefde geeft en je man of vrouw laat andersom niet veel liefde blijken, wat dan? Waar haal je dan de energie en de kracht vandaan om door te gaan? En de praktijk bewijst ook dat veel huwelijken op zulke momenten in zwaar weer terecht komen. De opkomst van een Echtscheidingsbeurs op zaterdag j.l. is er een bewijs van. Zover kan het dus komen. De mannen werden het erover eens dat er eigenlijk maar een manier is om dan liefde te kunnen blijven geven. Je moet zelf leven vanuit de liefde van God in Christus. Als je jezelf geliefd weet door God, als je beseft dat Hij voor je zorgt als een Vader en je zelfs je zonden vergeeft omdat Zijn Zoon ervoor is gestorven, dan is het mogelijk om vol te houden als het moeilijk is in je leven. Er moet dus sprake zijn van een relatie met God, met Jezus. Net zoals een rank alleen vruchten kan voortbrengen als hij gebruik maakt van de sapstroom van de wijnstok, zo moet je als mens een levende verbinding met Jezus hebben. Op die wijze kun je volhouden in het liefhebben van de ander, ook als die geen liefde heeft (of misschien niet bij machte is om het te tonen) voor jou. Maar ja, dat is allemaal prachtige theorie op een bijbelstudieavond. De praktijk is vaak een stuk weerbarstiger. Want dan denk je niet altijd weloverwogen na over wat je gaat doen of zeggen. En dan heb je alweer gereageerd voor je het wist. En wat te denken van je wisselingen in stemming? Het ene moment vrolijk, maar er hoeft maar wat te gebeuren of het slaat om in neerslachtigheid. Een verwachting die de ander niet laat uitkomen, hup, foute boel. Relaties zijn gewoon ontzettend kwetsbaar. Dat wat het mooiste kan zijn in het leven, verandert zo maar in het tegendeel. En zo kwamen de mannetjes op de liefdestalen terecht. Hoe die een functie kunnen hebben in het gezin. Naar de kinderen toe, maar ook onderling als man en vrouw. Zeer verhelderend om zo even een rondje te maken welke taal de mannen zelf spraken! Waardering, tijd en aandacht en lichamelijke aanraking scoorden hoog. Het leverde de nodige hilariteit op. Sommige mannen namen zich voor om thuis te vertellen dat hun liefdestaal vooral het laatste was. Duidelijk werd wel dat in het omgaan met elkaar als man en vrouw vertrouwelijkheid een groot goed is. Ken je elkaar echt? Weet je wat de ander bezig houdt? Durf je je vrouw in je hart te laten kijken? Neem je de tijd ook om naar je vrouw te luisteren? |