Woensdag 5 maart 2008

We hebben de draad weer opgepakt. De wekkers lopen 's morgens weer af. De stoelen staan te wachten op het ontbijt. Kleren netjes. Haren gekamd, of beter 'geplakt'. En de broodtrommels staan klaar in de koelkast. Met de bekers met drinken. Wie dat doet? Ja, wat dacht je? Ik zei de gek.

Ik heb ooit bedacht dat mijn bijdrage aan het wegwerken van de kinderen naar school het vullen van de bekers en de trommels moest zijn. Misschien wel uit een soort van schuldgevoel. Want omdat mijn werkdag iets eerder begint ben ik niet in de gelegenheid om aan het gezamenlijke ontbijt deel te nemen. Die zware last rust dus in zijn geheel op de schouders van mijn geliefde eega. En om dat te compenseren zorg ik dus voor de natjes en de droogjes op school.

Dat is bepaald geen sinecure. Want ga er maar aan staan: De een wil pindakaas op brood, de ander kaas zonder pinda's. Wel boter of niet. Een of twee of zelfs drie boterhammen. Hagelslag. Hó, dat kan dus niet, want de juffrouw heeft niet de beschikking over een stofzuiger in de klas. En zo is er voor elck wat wils.

Er is ook een dag geweest dat ik op het lumineuze idee kwam dat deze service van het huis zich slechts uitstrekte tot de tijd dat de basisschool werd verwisseld voor de middelbare. Een gouden greep, want anders had ik nu 's morgens zes trommels moeten vullen! En vergis je niet, er zijn er bij die gerust vier sneetjes bruin brood mee naar school nemen. Dan had ik mijn wekker gerust nog wel een kwartier eerder kunnen zetten.

Dat doet me denken aan mijn vader. Die zette zijn wekker 's avonds op vier uur om mijn broer Hans uit bed te halen. Dan zette hij koffie voor hem, maakte zijn brood klaar en zorgde ervoor dat hij om kwart voor vijf klaar stond om naar bloemenveiling Naaldwijk af te reizen. En dat vier ochtenden in de week! En zelf moest hij er dan weer om een uur of zes uit. Bewonderenswaardig!

Overigens, ik laat me niet in de maling nemen. We hebben het meegemaakt dat een student aangaf wel twee in plaats van een boterham wilde verorberen. Hij had anders zo'n vreselijke honger 's middags! Nou, wees eerlijk, dat wil je toch niet als ouder? Dus de volgende dag werd het rantsoen verdubbeld. Dat ging dan een paar dagen goed, totdat er opeens weer een boterham mee terug naar huis kwam. Daar zaten dan de eksters achter in de tuin zich te goed aan te doen. Maar daar kwam ik 's ochtends vroeg mijn bed niet voor uit! En dus werd er rigoreus ingekrompen: genoeg is genoeg.

Een andere doorn in mijn oog is het melkbeleid van de jongste drie. Er gaat haast geen dag voorbij of er komen een of twee volle melkbekers mee terug naar huis. Vooral Rik en Sam hebben er een handje van. Nu ben ik zelf zo van 'als ze het niet op drinken dan schenk ik het ook niet meer in'. Maar Ineke is onverbiddelijk. Er zál melk meegegeven worden! En dus doe ik elke avond braaf wat er van me gevraagd wordt.

Nu zou ik natuurlijk burgerlijk ongehoorzaam kunnen worden. Want wie controleert me? Dus of er nu water in zit of melk, wat maakt het uit? Wel ja, laat ik het gewoon eens gaan proberen. Melk is tenslotte duurder dan water, dus per saldo gaan we ook nog geld over houden. En als het nu toch weggegooid gaat worden. 't Betekent alleen wel dat ik de bekers aan het eind van de dag ook moet gaan leeggooien, anders komt Ineke erachter...