Zaterdag 3 mei 2008

Sissend glijden er twee eitjes in het hete vet. De koffie pruttelt. Ineke neemt met een zoen afscheid terwijl Rik, Bart en Sam naar buiten stuiven. Ze gaan op de fiets naar het voetbalveld, Bart speelt zijn laatste wedstrijd van dit seizoen. Het is iets over half negen op zaterdagochtend. Het huis is voor mij alleen. De dikke krant op de ontbijttafel lonkt. Nog even genieten van de rust. Heerlijk.

Ja, want met die rust is het straks weer gedaan. Job, Marjan en Klaas zijn al vanaf Koninginnedag met hun vereniging van de kerk op kamp in Noord Brabant en ik ga ze vanmorgen weer ophalen. Om half twaalf worden de ouders geacht hun kroost in Oirschot weer in te laden. Dat is geen straf hoor. Zo druk als ze op de heenweg zijn, zo rustig is het als ze weer naar huis gaan. Geen stemmen meer, vermoeid en een chronisch tekort aan slaap geven een zeer ontspannen sfeer zo leert de ervaring. Hun in de afgelopen dagen onbeslapen bedden zullen de komende dag en nacht overuren maken... En nu maar hopen dat ze er ook nog een voldaan gevoel aan hebben overgehouden. Maar daar ben ik niet bang voor. Hulde trouwens voor de leiders van het kamp! Kunnen we dit niet tweemaal per jaar doen?

Het zal ook een andere rit worden dan vorig jaar. Toen gingen Ineke en ik er samen naar toe. De boodschap dat ons neefje Nilo was overleden was te zwaar om door één persoon te laten overbrengen. Gek eigenlijk, dat we nu haast weer een jaar verder zijn. Dat de tijd snel gaat is dus niet alleen een cliché, het is ook nog gewoon waar.

Aan de jongste drie hebben we ook gemerkt dat hun oudere broers en zus er even niet waren. Even geen plagerijtjes van Job, niet bij Klaas op de pc, geen gemoeder van Marjan. Gewoon lekker met z'n drieën bezig zijn. 's Avonds nog een zak chips open trekken, cola drinken, lekker laat naar bed en op Hemelvaartsdag zelfs uit eten bij Binky Bear in Scheveningen. Hoe goed kun je het hebben!

Kijk, en dat zijn nu de voordelen van een wat groter gezin. Zijn er drie weg, blijven er nog drie over. En dan zeggen andere ouders van: Nou, dat is nog druk zat! Maar voor ons is het een wereld van verschil. Want echt hoor, je komt gewoon tot rust als de helft van je kinderen een paar dagen weg is. En je geniet dubbel als ze daarna gezond en wel weer thuis zijn. En het goed hebben gehad.

En zo verorber ik mijn uitsmijter. Laat me de koffie goed smaken. Vliegen mijn ogen over de krantenkoppen. Over een paar uur vullen de stemmen de ruimte weer. Maar nu nog even niet. Een moment van geluk. Stilte voor de storm. We kunnen er weer tegen...