Afgelopen weekend mocht Bloe de logeerpop van de klas bij mij logeren. Het was een tijd geleden en helaas de allerlaatste keer. Het volgende schreef ik in zijn dagboekje.

Lieve Bloe,
Bloe, Bloe hoelang was het geleden…dat jij bij mij logeerde? Ik heb even in je boekje gekeken, maar het was rond Rik z’n verjaardag, oktober 2007. Dat is lang geleden…Wat was ik daarom blij dat je nu met mij weer mee naar huis mocht! En nog wel een lekker lang weekend ook.

Want we hadden een soort junivakantie. Het waren prachtige dagen samen met jou. Het zonnetje deed ook zijn uiterste best en maakte er ook een feestje van. Lekker in mijn bedje met mijn nieuwe dekbedovertrek met schelpen, visjes en zeesterren droomden wij samen weg.

De eerste dagen moest ik nog even wennen dat jij er was en stikte je bijna in je rugzakje. Gelukkig kon je wel naar buiten kijken. Het was eigenlijk wel goed voor je, ook even uit te rusten van al die indrukken die jij op deed bij al die andere klasgenootjes bij mij in de groep. Het is me een stelletje boeven bij elkaar. Ik heb je mijn prachtige hut aan de rand van de oceaan laten zien, daar ben ik bijna elke dag te vinden, lekker zwemmen, varen op mijn vlotje en af en toe gooi ik mijn hengeltje uit. Ja, we hebben genoten!

Het was de allerlaatste keer dat je bij mij mocht logeren. Want na de zomervakantie ga ik naar groep drie en ben ik ineens groot geworden. Dat doet me best verdriet. Daarom heb ik uren zitten denken, wat ik je zou kunnen schenken. Miljoenen sterren aan de hemel, een stukje van de maan, samen op een eiland de zon zien ondergaan. Maar wat ik ook zou kiezen, welk groots of klein geschenk, weet dat jij de allerliefste voor mij bent.

Dag lieve Bloe, nog veel plezier bij alle andere kleuters.
Kusje Sam.