Circus Belli Wien |
zaterdag 31 december 2005 | |
Zaterdag 31 december 2005 En zo kwam ik dan, 39 jaar oud, voor het eerst van mijn leven in een circus. Ineke heeft in de vakantie altijd de behoefte om met elkaar iets spectaculairs te gaan doen. We horen om ons heen mensen vertellen dat ze naar Disney on Ice gaan, of naar de musical Annie, of zelfs met de hele familie oud en nieuw vieren op een vakantiepark en dan steekt een Tweede Kerstdagwandeling op het Scheveningse strand wat mager daarbij af... De Siberische tijgers Rondom de piste stonden hekken, dus ik waande me bijna in een voetbalstadion. Ze kwamen wel van pas, want dezelfde tijgers die we buiten in een kooi zagen, bleken aan het begin van het programma hun kunsten te vertonen. Je moet het maar durven als dompteur... Ineke zei nog tegen me: stel je voor dat-ie nu zo voor onze ogen door die beesten wordt opgevreten! De paardenact Ronduit hilarisch was wat op een gegeven moment gebeurde met een paardenoptreden. Een van de circusartiesten had op een rondjes lopend paard allerlei acrobatische toeren verricht en twee mannen uit het publiek kregen de kans om honderd euro te verdienen. Daartoe moesten ze op de rug van het (ongezadelde) paard gaan staan en dat een rondje volhouden. Ze zaten met een touw vast aan een nokbalk dus er kon niets gebeuren. Zo gezegd zo .... niet dus. Op de knieën ging nog, staan ook, maar dan niet meer dan een paar meter. Vervolgens moest er ook een vrouw aan geloven. Ook zij vloog van het paard af, draaide een rondje door de lucht aan het touw en toen een circusknecht haar probeerde op te vangen kegelde ze die pardoes tegen de grond... Clown Peppi En zo gingen we na tweeëneenhalf uur (!) weer naar buiten. Daar wachtte de (niet meer zo verrassende)verrassing: Een witte wereld. Sneeuwjacht, gladheid, kou. Bij ons eigen dierentuintje was het rustig, de kippen hadden de beschutting opgezocht. Dit was het geld meer dan waard geweest. Goed gevoel om een keer hooggeëerd publiek te zijn. |