Pfffffffffffffffffffff……. In mijn vorige weblog schreef ik al dat ik er aardig doorheen zat! De afgelopen week de allerlaatste loodjes……het één en ander afsluiten, doornemen, afronden, schoonmaken en afscheid nemen. U kent het wel! Het is net een soort ontslag wat je neemt. Dus nadat we gisteren met de hele school en ouders in de kerk een stichtelijke afsluiting hebben gevierd, is de vakantie nu dus echt begonnen. Met een grote tas vol werkjes, m’n plakboek en m’n luizenzak keerde ik zonder om te kijken richting huis. En dan ineens val je in een gat, een gigantisch gat! Ik zakte thuis op de bank neer…ik kon niet meer. M’n hoofd begon te bonken, m’n knieën te knikken en m’n wangen te gloeien als een stelletje kolen…. Pffffffff…..Hoofdpijn, keelpijn… het ging echt niet goed met mij. Het leek wel of alle ellende eruit kwam.

Zo heb ik de hele middag en avond op de bank gehangen. Toch nog wel op aanraden van mama het één en ander gegeten. Maar daar bleef het dan ook bij. Ik ben maar lekker naar mijn bedje gegaan, om mijn arme vege lijf rust te geven. Ik sliep best wel lekker, totdat ik om vier uur wakker werd van een soort knoop in mijn maag. Voorzichtig liep ik naar beneden en kroop bij mama in bed. Meestal helpt dat wel, maar toch, het duwde en rommelde in mijn buik en ineens…… moest ik er helemaal van spugen. Mama rende met mij richting toilet. Maar helaas, voor de slaapkamerdeur kwam met een boog het een en ander van mijn maaginhoud er al uit gevlogen. Op de vloerbedekking! Dat was dan ook het allereerste waar mama zich natuurlijk druk om maakte. We hebben namelijk boven vinyl op de vloer, voor het geval dat……… Helaas je denkt toch zeker niet dat ik die viezigheid tegen kan houden en laat staan weer door gaat slikken? Het restje kwam gelukkig nog wel in de pot van porselein terecht. U begrijpt wel hoe beroerd ik me voelde met die rommel bovendien nog in mijn neus. Ook mama voelde zich direct zwaar beroerd, haar maag was meteen een kwartslag gedraaid. Afijn na het incident zijn we toch maar weer naar bed gegaan.

Tja, wat moet je anders midden in de nacht. En nu, nu gaat het ietsje beter…. Ik moest vandaag nog één keer zwemmen en dat slaan we dus maar over. Maar helaas was het vandaag kijkdag en mocht mijn hele familie op de tribune komen kijken naar mijn zwemkunsten. Dit mag maar één keer in het jaar. Hoe is het mogelijk! Uitgerekend vandaag! Wat een ontzettende pech! Het valt niet mee om ziek te zijn. Ik voel me best wel zielig en wat is het ontzettend saai, alleen maar hangen op de bank! Ik hoop dat ik maar snel weer op ga kikkeren, want…… als klap op de vuurpijl heb ik morgen ook nog een verjaardagsfeestje van Sil uit mijn klas en dat wil ik natuurlik niet missen! Ik zei al tegen mama, dat ik anders morgen maar een kasparientje in moet nemen. Maar morgen is gelukkig nog ver weg, ik kijk er tenslotte al veertien dagen naar uit. We zullen maar van het positieve uitgaan. Dus vanavond vroeg naar bed en morgen gezond weer op…….?