Maandag 15 september 2008

Zaterdagavond zag ik samen met Ineke het programma Rondom 10. De drie oudsten waren naar de opening van het nieuwe verenigingsseizoen, de jongste twee lagen op bed en Rik pikte nog net het staartje van het programma mee. Het ging over 'infostress'. Over hoe wij tegenwoordig overal bereikbaar moeten of willen zijn. SMS, MSN, Hyves, mailen, bloggen en twitteren. Er zaten ook twee jonge meiden die wel vier dingen tegelijk konden doen: Huiswerk maken, muziek luisteren, msn-nen en dan ook tussendoor nog een sms'je versturen. Exponenten van de generatie Einstein. Of, zoals ik vandaag las in het ND, de generatie M (= Millennium, Multimedia en Multitasking).

Nu is van vrouwen al langer bekend dat ze twee dingen tegelijk kunnen doen. Dit in tegenstelling tot de heren van de schepping. Die schijnen daar veel meer moeite mee te hebben, al wil dit youtubefilmpje ons anders laten geloven.  Maar de jeugd van tegenwoordig doet het niet voor minder dan voor vier! En ondanks dat in Rondom 10 een automatiseringsdeskundige beweerde dat de dingen een voor een doen tijdwinst oplevert, bleven de meiden volhouden. Die komen er wel...

Feit blijft dat de wereld is veranderd door de toename van allerlei technologieën. We communiceren ons suf. En schrijver dezes doet er lustig aan mee. U trouwens ook, want anders had u dit niet gelezen.  Neem nu het twitteren. Wat bezielt iemand om zo maar op internet een verhaaltje te gaan lezen van een persoon die hij nauwelijks kent? Nieuwsgierigheid? Verveling? De kans lijkt me klein dat zo'n dagelijkse belevenis zó interessant is dat je het absoluut niet wil missen.

En dan hebben we het nog niet eens over het niveau van het doorsnee MSN-gesprek. Of de sms'jes waarin zelfs de taal vervormd wordt om in zo weinig mogelijk karakters niets te kunnen zeggen. En hoeveel mailtjes worden er gestuurd die echt zinvol zijn? Ik hoor het moeders zeggen als ze het over MSN hebben: Het gaat echt nérgens over!

En toch, en toch. Ik zou het niet willen missen. Want er zal 80 procent onzin tussen zitten misschien, de andere 20 procent kan goud waard zijn. Dat berichtje dat je kreeg op je mobiel waar je blij van werd. Die oude klasgenoot die je via Hyves kon opsporen en waar je nu zo'n goed contact mee hebt gekregen. Die mailwisseling waarbij je je hart kon uitstorten bij een luisterend oor (of eigenlijk meelezend oog). Nee, met MSN heb ik niet zoveel. En Hyves is leuk voor mensen die een eigen site teveel moeite vinden. Maar contact hebben met anderen, of het nu in real life is of virtueel, heeft ook veel goeds in zich.

Een paar weken geleden. Dochter Marjan zit in bad. De telefoon gaat. Ik neem op en noem mijn naam. Een vrouwenstem van KPN vertelt me dat er een sms-bericht is. Ik kijk bevreemd naar de hoorn in mijn hand. Op de vaste telefoon? Voor ik van de verbazing ben bekomen hoor ik een computerstem zeggen: 'Ik krijg de deur van de douche niet meer open.'

Ik bedoel maar....