Wat een drukte was het afgelopen weekend bij ons in huis! Ja, ja dat gebeurt niet ieder weekend. We hadden twee dames te logeren! Twee hele kleine dametjes, nichtjes, waarvan de jongste, Linde, zo’n vijf á zes flesjes melk dronk op een dag! (Zou niets voor mij zijn!) En bovendien erg lui was, want ze lag meer in haar bedje dan dat ze er gezellig bij zat! Maar mama zegt dat ze daar van groeit… dus dat zal ik dan maar geloven. Ze plaste natuurlijk nog in een luier en luierde in de poep. Bah, wat vies was dat. Het andere dametje, Lieve, was drie jaar oud en bepaald niet op haar mondje gevallen. Ik vroeg haar waar haar papa en mama naar toe waren en weet u wat ze zei? ‘Papa en mama zijn naar Frankrijk een huisje voor mij kopen!’ Tjonge ik wou dat ik zulke ouders had!

Ze brachten natuurlijk ook allebei een koffertje met kleren mee, een boodschappentas vol flessen, melk en pap. Een buggy, campingbedje, wipstoeltje afijn een hele babyuitzet! En natuurlijk ook nog speelgoed, een serie barbiepoppen compleet met paarden. Want meidenspeelgoed dat hebben wij natuurlijk niet! Uiteindelijk vonden ze het natuurlijk wel leuk om alleen maar met ons jongensspeelgoed te spelen en zo gingen de dieren en Noach en zijn vrouw wel tien keer in en uit de ark en voeren ze de hele kamer rond. Ook de oude kassa die ik ooit kreeg en nooit naar om hebt gekeken werd van stal gehaald. En het winkeljuffie vroeg me of ik wilde chippen of pinnen. Ik wist eigenlijk zelf niet eens wat het was. Lodewijk en Victoria (u weet we onze poezen) die waren overigens niet zogesteld op de winkeljuf, ze vonden haar een beetje kattig...

Dus zo waren we het weekend ineens met z’n tienen en was ik eindelijk eens een keer niet de jongste in huis. Niet het ondergeschoven kindje en hoefde ik ook niet het eerst naar bed. Tjonge, wat voelde ik me groot met die hele kleine (pittige) zusjes. Ook voor Marjan was het een welkome versterking! En zij ontfermde zich als een soort van nanny over het kleine vrouwenvolkje. We aten speciaal voor onze gasten pannenkoeken en sprookjespasta. En dat was natuurlijk heerlijk, alhoewel het precies hetzelfde smaakte als macaroni, Bob de Bouwerpasta, Sponge Bobpasta en wat kan ik nog meer verzinnen. Maar ik geef toe, het schoof er wel lekker in. De kroontjes, paardjes, prinsessen en kasteeltjes werden één voor één bekeken en daarna heerlijk opgepeuzeld.

Natuurlijk brachten we ook een bezoekje aan de kinderboerderij en het zonnetje deed flink z’n best om het nog gezelliger te maken. Zondag mochten de kortjakjes mee naar de kerk, om daar een bezoekje te brengen aan de gezellige crèche. Ook daar vertelde ons kordate nichtje in geuren en kleuren dat papa en mama een huisje aan het halen waren in Frankrijk! Ze maakte trouwens ook nog een prachtige kleurplaat van de dromenkoning Jozef met zijn mooie jas!

Het slapen ging prima, Linde maakte ineens hele nachten! En Lieve is maar één keer uit haar bed gerold. Toen mama nog een Jip en Janneke verhaaltje voor het slapen gaan voor wilde lezen, weigerde ze subiet. Neenee, geen Jip en Janneke, lees maar een prinsessen verhaal! En toen mama zei: ‘Dag poes, dag vent, lekker slapen niet meer horen, tot morgen!’ zei Lieve: ‘Ik ben geen vent, ik ben een meisje!’ Ik vermaakte me prima met Lieve en Linde en zeurde mama ook om een zusje! Maar ik geloof dat dat er niet meer in zit, of moet ik zeggen uit komt? In elk geval waren Lieve en Linde echte schatjes..

Natuurlijk gingen ze mij vanmorgen vroeg ook nog naar school brengen en namen ze een kijkje in mijn klas. Lieve vond het zo gezellig, dat ze wel drie keer haar jasje uit trok om te blijven. Maar helaas ze moest nog even wachten, want ze moet tenslotte eerst een kleuter worden. Onderweg was het heel wat te bekijken. Zoals paarden (echt meisjesachtig) waar zij erg dol op is, of nee zij noemde ze pony’s. Eén had er een jas aan, maar volgens haar was het gewoon een kleed. Nee, je hield haar echt niet voor de gek!

Ze zag ook nog een grote reiger in de slootkant. Mama zei dat die een visje ging vangen, waarop zij vroeg: ‘Waar is dan z’n hengeltje?’ In de loop van de ochtend kwam mijn tante Lieve en Linde weer ophalen. En weet u wat Lieve vroeg? ‘En heb je uit Frankrijk een huisje voor mij meegebracht? Waar issie, zittie in de tas?’

En nu, nu is alles weer gewoon. Ik ben weer het kleine broertje en moet het eerst in bad en naar bed. Ik denk dat ik ook maar eens m'n koffers gaat pakken voor een logeerpartij! Waar de reis naartoe gaat? Naar het zojuist gekochte huisje in Frankrijk natuurlijk!!! Bonjour!