Vrijdag 3 oktober 2008

Ruzie is niet fijn. De een presenteert een tv-programma en is een fenomeen op zijn gebied, de ander was jarenlang hét gezicht van de Nederlandse radiopopmuziek. Matthijs van Nieuwkerk en Frits Spits. De laatste was dinsdag te gast in het programma van de eerste, De Wereld Draait Door. Hij kwam met een autobiografie, genaamd Zestig Strepen en zou daarover aan de tand worden gevoeld door Van Nieuwkerk. In het gesprek dat zich ontspon en waaraan ook deejay Giel Beelen mee deed kwam echter van alles aan de orde behalve het nieuwe boek. En dat deed zeer...

Ik had het programma zelf niet gezien, dus daarom op de site van DWDD maar even teruggekeken. Een alleszins vriendelijk gesprek met een herkenbare Matthijs die a la Andries Knevel regelmatig zijn gast in de rede viel, een bewonderende Giel die wel aangaf dat hij anders is in zijn manier van plaatjes aankondigen dan Frits en een Spits die beurtelings gestreeld en onzeker oogde. En die ook wat dingen zei over Giel Beelen waar de laatste niet helemaal happy mee leek.

Maar inderdaad, het boek van Frits kwam weinig aan bod en al helemaal niet in beeld. En als dat wel de afspraak was, dan is dat niet netjes. Maar toch kun je niet zeggen dat hij verder onheus werd bejegend. Zeker niet. Er werden lovende woorden over hem gesproken. Het enige wat misschien stak was dat Matthijs zei dat zijn echte verdiensten lagen in de jaren dat hij de Avondspits presenteerde. Die Van Nieuwkerk luistert zeker nooit naar Tijd voor Twee...

Tja, ik moet terug denken aan januari van dit jaar. Toen vierde Frits Spits zijn zestigste verjaardag en tegelijkertijd zijn 35 jaar in het radiovak. En als vaste deelnemers aan de tweespraak en actief op het Trefpunt hadden we een aantal verrassingen voor hem in petto. De pet was rondgegaan om een mooi cadeau voor hem te kopen, een grote bos bloemen, beschilderde bordjes, er was een felicitatie van Cruijff-imitator Ray van Zuijlen (bekend van Evers staat op) en een aantal Trefpunters toog onder aanvoering van AnnA de Boer naar de studio om dit alles aan te bieden tijdens de uitzending. Er was van tevoren contact geweest met de redactie en ze waren van harte welkom. Niet op de dag zelf, de 21ste, maar drie dagen later

De rest van de Trefpunters zat gekluisterd aan de radio, die 24ste januari. Maar de uren gingen voorbij. Geen felicitaties van de Tweesprakers. Teleurstelling alom. Onbegrip. Waar was AnnA met ons geld gebleven? Naar de Bahama's? Waar was nu die Cruijff-felicitatie waar we ons zo op verheugd hadden? En hoe lang had ik niet zitten broeden op een passende limerick?

's Avonds gaf AnnA tekst en uitleg. Ze waren er geweest maar hadden te horen gekregen van de redactie 'sorry hoor, dat kan niet, dan gaan mensen klagen dat zij ook wel een cadeautjes aan willen bieden.' Ze mochten plaatsnemen in een ander kamertje en toezien hoe de ene na de andere hotemetoot Frits kwam feliciteren. En maar hoopvol wachten in de tussentijd. En eindelijk, eindelijk had Frits dan toch nog wat tijd om buiten de uitzending de cadeaux aan en uit te pakken. Nog even de toespraak van de imitatie-Cruijff aangehoord en weg was-ie. De Trefpunters liet hij verbijsterd achter. Pleister op de wonde was nog dat hij later in een e-mail liet weten dat hij erg verguld was met z'n cadeaux.

Een grote teleurstelling dus, toen. En nu voor de meester zelf. Ik zou willen zeggen: Kop op Frits, jij kwam tenminste nog in de uitzending...