Woensdag 17 december 2008

'Geef jezelf een goed gevoel,
doe een jobhop voor het goede doel.'

Met deze slogan werft Sander de Heer in zijn ochtendprogramma op Radio 2 vrijwilligers voor een dagje klaverjassen, wafels bakken, kerstkaarten knutselen of sporten met ouderen, kinderen of gehandicapten. Speciaal omdat de Kerstdagen eraan komen. Het is een variant op het item dat de rest van het jaar onderdeel is van zijn programma. De jobhop. Dan kun je een dag lang even wat anders gaan doen. Die baan waar je van droomt maar die je nooit hebt gekregen. Een jobhop om het zelf een dag goed naar je zin te hebben. Maar nu dus jobhoppen voor een goed gevoel. Een soort van zingeving, zou je kunnen zeggen. Jobofferen.

We hadden het er juist tijdens een avond van onze gespreksgroep kort over gehad. Over hoe het zit met je motieven. Waarom doe of laat je iets? Het was al te laat om er heel diep op in te gaan maar het onderwerp boeit me wél. In het boek dat we bespraken wordt het voorbeeld gegeven van een oud vrouwtje dat over straat loopt. Een gemakkelijke prooi voor een sterke jonge overvaller. Wat zou hem tegen moeten houden? Misschien is hij bang dat de politie hem ziet en hij opgepakt wordt? Dan is zijn angst daarvoor een reden om niet te doen wat hij zou willen doen. Mooier is natuurlijk als hij bedenkt dat hij zelf dat oude vrouwtje zou zijn. Zou hij dan willen dat er een gemaskerde man opeens met een pistool kwam opdagen om hem zijn handtasje afhandig te maken?

Inlevingsvermogen dus. Als jij die ander zou zijn, hoe zou je dan behandeld willen worden? Opvallend vind ik dat de insteek van de jobhop voor het goede doel zo inspeelt op je eigen gevoel. Het gaat niet zozeer om het gegeven dat jouw hulp ánderen blij maakt, al zal dat ongetwijfeld zo zijn, nee, je houdt er zélf een goed gevoel aan over. In feite word je hulp dus ik-gericht. 'Laat je kerstmaal lekker smaken, kom, help ons een kerstkaart maken.' En daar gaan we met z'n allen naar een verzorgingshuis...

Zo werkt het dus vaak wel ja. Door egoïsme te voeden krijg je meer voor elkaar dan met alleen een oproep tot hulp. Het lijkt op de loterijen waarmee je in deze tijd van het jaar om de oren wordt geslagen. De postcodekanjers, de oudjaarknallers, de jackpot die op 25 miljoen staat en noem maar op. Iedereen doet mee voor het goede doel. Want daar gaat een deel van het geld toch naar toe? Dat je een goed doel ook kunt steunen door er gewoon geld naar over te maken is bij veel mensen niet bekend lijkt het.

Waarom doe je wat je doet? Nou, ik vind het ook niet gemakkelijk hoor. Onbaatzuchtig zijn bedoel ik. Iets voor een ander doen of laten 'gewoon' omdat je van die ander houdt? Volgens Ineke liggen er nog diverse grotere en kleinere klusjes in en rond het huis op me te wachten. O, wat doe ik dat graag... Is er misschien nog iemand die voor een dag of wat een jobhop zoekt?