Er was bij ons de afspraak dat je onder de kerkdienst niet naar de wc mocht. De oudsten weten erover mee te praten. Storend voor iedereen dat geloop tijdens een preek en bovendien, als je thuis bent geweest dan kun je het best wel even ophouden.

De preek begint net op gang te komen als Sam me aanstoot. Ik kijk en zie dat hij zijn schriftje aan me voorhoudt. Welke tekening zal hij nu weer gemaakt hebben? Maar nee. Er staat in vierkante letters: Ik moet plasu. Nauwelijks merkbaar schud ik met m'n hoofd. Ik zie dat hij zijn pen pakt en even later herhaalt het ritueel zich. Egt waar! Ik pak zijn schrift en pen en schrijf eronder: Na de kerkdienst. Hij probeert het te lezen maar de boodschap dringt niet echt door. Dus fluister ik het ook nog maar een keer in z'n oor. En dan opeens lijkt de nood wel heel hoog geworden. Benen bij elkaar en met een benauwde blik in de ogen: Maar dat houd ik niet vól! Tja...

Er wás bij ons de afspraak dat je onder de kerkdienst niet naar de wc mocht...