Donderdagavond tien voor zeven, onder aan de trap roep ik naar de kinderen: ‘Dag jongens, fijne avond….!’ Waarop uit verschillende slaapkamers klinkt: ‘Moet u weg dan? Waar moet u naar toe?’ Ik roep -gezien de tijd- wat ongeduldiger: ‘Naar de opvoedcursus!’ Ik loop de gang uit en hoor nog net van boven galmen: ‘Alweeeeer, is dat nodig dan?’ Ik denk bij mezelf, ja dat is nodig. Vanavond zal het gaan over ’liefde en geborgenheid’ de tweede avond van de opvoedcursus ‘Goed voorbeeld doet goed volgen’. Bij de Hoop in Dordrecht.

Liefde en geborgenheid, de meest essentiële dingen bij de opvoeding van je kind. Dit is toch vanzelfsprekend zou je denken. Geen mens kan zonder liefde leven, je schijnt zelfs zonder liefde niet goed te groeien. Vandaar al die groeiachterstanden bij ons in huis… Maar stel dat het nou niet vanzelfsprekend is? Stel, je hebt het zelf nooit mee gekregen in je eigen opvoeding? Je bent altijd afgewezen en kon toch niets goed doen?! Verschillende voorbeelden worden aangehaald uit de bijbel. Voorbeelden van ouders die alles voor hun kinderen over hebben en hemel en aarde bewegen om hun kind te redden. Dochtertje van Jaïrus, de vader die op de uitkijk staat en wacht op zijn verloren zoon, de moeders die hun kinderen bij Jezus brachten…. Allemaal stuk voor stuk prachtige voorbeelden waaruit liefde en geborgenheid spreekt.

Maar waar denken wij aan bij het liefhebben van je kind? Een arm om de schouder, samen eten, er zijn als hij/zij thuis komt, glaasje drinken, vertellen dat je van ze houdt, ach zo simpel allemaal… Maar kunnen wij van onze kinderen houden zoals God van ons en onze kinderen houdt? Zijn liefde is onvoorwaardelijk en die van ons? Onmogelijk! Nee, dat kunnen wij niet! Maar we mogen en moeten er wel naar streven. Onvoorwaardelijke liefde voor je kind, een liefde waar niets tegenover staat! Zo, houd God ook van ons! Houden van je kind met al zijn onhebbelijkheden, al zijn zeuren, plagen, neusgepeuter, ongehoorzaamheid en oneffenheden… houden van je kind zoals hij is met alles erop en er aan. Vertel het je kinderen bij al hun falen en fouten, polletje piek haar, sproeten dik of dun, boos of vrolijk…. Je mag er zijn zoals je bent! Voor mij is het niet belangrijk dat je de grootste, beste, knapste….. bent. Je bent waardevol zoals je bent. Ieder kind is tenslotte uniek!

Het geven van liefde, hoe doe je dat? In de bijbel staat Matth. 22 : 37 - 39: ‘Je zult God liefhebben met heel je hart, heel je ziel en heel je verstand en je naaste als jezelf.’ God wil een hartsrelatie met ons. Het is geen meerkeuzevraag. Er is maar één antwoord, God liefhebben! En doordat wij een relatie hebben met onze kinderen, leren zij hierdoor ook God kennen. Dit is niet vanzelfsprekend, liefde is een keuze. Joh. 13 : 34: 'Ik geef jullie een nieuw gebod; heb elkaar lief. Zoals ik jullie heb liefgehad, zo moeten jullie elkaar liefhebben.'
En dit gaat niet vanzelf, je kiest hiervoor, het kost jezelf, je geeft jezelf weg. Dus jezelf weggeven de ander dienen, jezelf weggeven aan de generatie die na je komt. Zo zet je je kind op de eerste plaats!

Maar waarom die onvoorwaardelijke liefde? Doordat je je kinderen vertelt dat ze kostbaar zijn in jouw ogen, zoals ze zijn, vormen ze van zichzelf een positief zelfbeeld. Bemoedig ze, bevestig het, je bent waardevol! Een affectieve relatie zorgt er ook voor dat ze de genade van God de Vader willen aannemen en weten dat het ook voor hen is. Ze hebben veiligheid en zekerheid nodig in hun leven, door grenzen en regels te stellen kun je daar aan werken. Ook dit begint altijd bij onszelf. We moeten investeren in onze kinderen. Tijd, tijd en nog eens tijd voor je kinderen. Kijk ze aan, toon je interesse, vraag hoe het gaat, verdiep je in waar ze zich mee bezig houden…. Wij zijn altijd geneigd om ons te richten op de dingen die niet goed gaan en ze dan ook vooral te benoemen. Hoe vaak is opvoeden voor ons als ouders afleren...

Richt je vooral op de dingen die wel goed gaan. Stel je positief op en geef ze complimenten. Ook als iets niet helemaal ging zoals het had moeten gaan, zeg dan kom op, de volgende keer beter. Er natuurlijk van uitgaande dat het kind z’n best deed. Door zo met je kinderen om te gaan, ontwikkelen zij zelf hun sociale vaardigheden. Dus hoe meer liefde, hoe beter de sociale vaardigheden.

Er is zelfs bewezen dat als er in een gezin liefde heerst, de talenten en gaven harder groeien. Een kind ervaart ook liefde en geborgenheid als ze zien dat ouders van elkaar houden. Zeg elkaar liefdevol gedag als één van beide thuiskomt en weggaat, knuffel elkaar als ouders waar de kinderen bij zijn. Laat het ze zien, goed voorbeeld doet Go(e)d volgen! Doe eens gek met je kinderen, iets onverwachts en spontaans. Eet in de plaats van spruiten die op het menu staan, zomaar ineens patat . Laat aan je kinderen ook daadwerkelijk zien dat je van ze houdt. Sla een arm om ze heen, raak ze aan, knuffel ze. Bij een lieve kleine baby is dit niet moeilijk en zeggen we vaak je bent om op te eten. Zijn ze zestien dan denk je soms bij jezelf had ik het maar gedaan...

Zoek naar de juiste liefdestaal van je kind. Dit kan zijn, lichamelijke aanraking. Of positieve woorden, woorden zijn scheppend. Kraken wij onze kinderen af? Of bouwen we onze kinderen op! Welke boodschappen geven wij onze kinderen? Complimenten, bemoedigende woorden, richtinggevende woorden….? En tijd, aandacht en interesse kunnen ook een liefdestaal zijn. Liefde geven = tijd geven! Oogcontact is zo belangrijk, de ogen van de kinderen zijn de spiegels van hun ziel. Ga gezellig één op één wat met ze doen of hang lekker samen op de bank. Leer hun wereld kennen, weet wat ze boeit. Of cadeaus, kunnen ook een liefdestaal zijn. Niet als vervanging van, het wegkopen van schuldgevoel. Of als vervanging van persoonlijke betrokkenheid. Nee, liefde kun je niet kopen met cadeaus. Maar wel zomaar een kind verrassen met iets kleins. Een blijk van waardering en dat je aan ze denkt. En de vijfde taal van de liefde is, dienstbaarheid en liefdevolle zorg. Je eigen kinderen dienen. Van wie moeten zij het anders leren… Vriendelijk zijn en als je iets van je kind gedaan wil hebben, niet snauwend schreeuwen, als ze allemaal met een kat op schoot zitten aan de eettafel, 'gooi die katten op de grond’.

Zucht.... wat een brok informatie, de raderen draaien. En nu de toepassing nog! Gelukkig hoeven we het niet alleen te doen. Ook deze avond hebben we als een spons alle informatie in ons opgezogen. Natuurlijk was er nog tijd voor vragen. En daar werd door de ondertussen verontrust geraakte ouders gretig gebruik van gemaakt. Heel wat interessante vragen kwamen in de laatste tien minuten aan de orde. Van hoe verweer je je kinderen tegen verkeerde invloeden tot gevaarlijk badspeelgoed aan toe . Het was weer een geweldige avond, op naar het volgende thema: gehoorzaamheid, grenzen en communicatie! Maar eerst aan de slag met al die informatie en ons huiswerk: Op zoek naar de zes sleutels tot de harten van onze zes kinderen! Zoek je mee….?