Woensdag 18 februari 2009

Zijn gezicht spreekt boekdelen. Het staat somber. De mondhoeken hangen. Ogen die zorgelijk kijken. Zijn schouders zijn al haast niet meer zichtbaar, zo hangen ze naar beneden. Je zult maar premier zijn van een land dat niet in een recessie maar in een depressie lijkt aanbeland. Balkenende staat voor een zware taak. En met hem Bos en Rouvoet. Nu zal moeten blijken wat ze waard zijn. Drie calvinisten? Zuinig aan dus. Al is dat voor iemand uit het Zeeuwse Biezelinge niets vreemds...

Ja, de recessie grijpt om zich heen. Ook in bloemenland. Ik schreef een paar weken geleden al over de tegenvallende opbrengsten voor de Matricaria en ik moet zeggen, er is nog niets veranderd. Of eigenlijk weer wel, want de prijzen zijn alleen maar lager geworden. Zelfs Valentijn bracht geen kentering. En omdat we de afgelopen drie winters werden verwend met sky-hoge prijzen valt het nu dubbel tegen. Maar ja, als je geschoren wordt moet je stil blijven zitten, dus dat doen we dan ook maar.

De presentatoren op Radio 2 proberen de moed erin te houden. Als ze een luisteraar aan de telefoon hebben is de standaardvraag of die iets merken van de huidige neergang. Vaak luidt het antwoord ontkennend. Zolang men aan het werk blijft verandert er in de regel niet zoveel. Maar als de inkomstenstroom opdroogt wordt het anders. Steevast klinkt dan het 'laten we de moed er maar inhouden' door de ether. Het had een carnavalshit kunnen zijn... En ook onze vaste gast op de tuin, Peet Steentjes, neemt woorden als schuifkaas en trekham in de mond. Jaja, het houdt ons bezig.

In het voorjaar van 2008 liepen we nog rond met het plan om het gaas waar de bloemen in groeien te gaan vervangen. Kosten zo rond de tienduizend euro voor beide kassen. Na verloop van een tiental jaren beginnen er zo hier en daar wat rollen slecht te worden door roest en slijtage. Vooral de voor- en achterkanten moeten het ontgelden. Maar, zei ik tegen de vertegenwoordiger van Horticoop, we wachten nog even af hoe het prijsverloop is de komende maanden. Welnu, dat ging zoals bekend alleen maar bergafwaarts, dus er werd niet één rol aangeschaft. En dus ben ik bezig met het aanbreien van nieuwe stukken gaas. Nieuw leer op oude wijnzakken...

Het is geen vervelend werk hoor. En ik heb de tijd ervoor in deze maanden. Maar het symboliseert wel een beetje het beeld van de komende jaren als ik de berichten van het Centraal Plan Bureau goed interpreteer. We zullen de eindjes aan elkaar moeten knopen...