Vrijdag 13 maart 2009

Ze had haar man opgegeven om hem even een dag ander werk te laten doen. Want als ze in de auto onderweg waren dan had hij altijd wat aan te merken op zijn medeweggebruikers, op de verkeersregelaars, op de borden met pijlen en kruisen enzovoorts. De een reed niet door, een ander was weer te haastig en waarom ging die spitsstrook nu niet open! Dan kon het toch veel beter doorstromen? En die wegwerkzaamheden op de A2, dat moet toch allemaal beter en sneller kunnen? Nee, als het aan hem lag dan zouden de files een stuk korter zijn...

En zo mocht hij een dagje meedraaien bij Rijkswaterstaat. Om een dag later verslag uit te brengen aan presentator Sander de Heer en meeluisterend Nederland. Wat bleek? Hij had een snelle bekering doorgemaakt. Hem was veel duidelijk geworden. Dat het allemaal niet zo simpel was als hij zich had voorgesteld. Dat die extra rijstrook dichtbleef niet omdat er een medewerker van Rijkswaterstaat in zijn neus zat te peuteren, maar omdat na overleg was gebleken dat openstellen verderop weer tot problemen zou leiden. Nee, een volgende keer zou hij wel beter nadenken voor hij zijn mening gaf.

Inderdaad, lekker gemakkelijk praten als je gaat versimpelen. Als je niet verder kijkt dan je neus lang is. Dan is iedere allochtoon een dief en elke blonde vrouw dom. Dan zitten JP, Bos en Rouvoet maar te neuzelen in het Torentje en dan moeten alle bankiers een jaar op droog brood. Als je geen last hebt van kennis van zaken dan is er voor elk probleem een voor de hand liggende oplossing. 'Dat ze dat nu niet door hebben!' De borreltafels varen er wel bij.

En wie kent het niet? Dat je een uitgesproken mening ergens over hebt totdat je de achtergronden te weten komt? Je had jezelf een mening gevormd over iets of iemand op basis van een eerste indruk. Maar na een gesprek vallen de schellen van je ogen. Het zat toch iets anders dan je eerst dacht. En beschaamd houd je je grote mond.

Of je wist altijd precies wat je in bepaalde gevallen moest doen. Voor een ander. Totdat je zelf in een dergelijke situatie terechtkwam. Theorie werd opeens praktijk. Oei. Auw. Nu praat je niet zo makkelijk meer over 'dit staat in de Bijbel'. Snijden in eigen vlees doet toch meer pijn dan je dacht...

Het is als met een oppositiepartij in de politiek. Zolang je niet in de regering zit kun je lekker roepen wat je wilt. Dit is niet goed en dat klopt van geen kant. Knettergek zijn ze! Totdat je zelf een regering moet gaan vormen en erachter komt dat de praktijk weerbarstiger is dan gedacht. Dan zie je ze denken: Tjonge, vroeger hadden we lekker gemakkelijk praten...