Vrijdag 10 april 2009

'Hoe gaat het eigenlijk in de bloemen?'
Ja, dat is waar ook... Tussen al het dichten van limericks en schrijven van weblogs door ben ik ook nog af en toe aan het werk. Je snapt gewoon niet dat ik er tijd voor vrij kan maken, maar toch.
Hoe het gaat? Tja, wat zal ik zeggen. Even kijken naar de statistieken: Ja, inderdaad, het is deze week precies de tweede keer dit jaar dat de opbrengstprijs in de buurt zit van de kostprijs. In de andere 13 weken zaten we er een flink eind onder. Dus ik kan met recht zeggen dat de Paasweek ons geen windeieren heeft gelegd...

Nee, zonder gekheid, het is niet best in de bloemen. Mijn buurman spreekt graag in superlatieven en hij noemt het daarom 'dramátisch'. En hij heeft recht van spreken want zijn teelt, grootbloemige orchideeën, brengt zeker 35% minder op dan vorig jaar. Nu was dat geloof ik best een goed jaar, maar dan nog. Een ook wijzelf hebben te maken met een vermindering van ruim 25%. Vorig jaar in het eerste kwartaal nog 25 cent per tak en nu moeten we het doen met goed 18 cent. Zoals wel wordt gezegd: Als je rekent dan moet je nog eens overrekenen.

Dat alles gevoegd bij de nog steeds behoorlijke energieprijzen en de verwachting lijkt gerechtvaardigd dat het dit jaar niet echt een topjaar zal worden. Eerder een tobjaar. En vooral voor bedrijven die de laatste jaren flink hebben geïnvesteerd zou dat een hard gelag kunnen zijn. Want het is de afgelopen jaren heel gewoon geworden om als glastuinder ook in het produceren van stroom te stappen door de aanschaf van een Warmte Kracht Koppeling (WKK), maar nu de energieprijzen flink zijn gedaald is zo'n generator ook niet direct meer rendabel. En dat terwijl rente en aflossing wél opgehoest moeten worden.

Als ik dit soort dingen vertel dan komt nog weleens de vraag terug of we wellicht denken aan een overstap naar een andere teelt. Vaak vraag ik dan of de vraagsteller misschien weet naar wélke teelt dan wel... Want noem me er maar een die nu rendabel is. Het zal niet meevallen ben ik bang. We zitten met z'n allen flink in te teren op ons eigen vermogen en te hopen dat binnenkort het tij keert.

Nee, we zullen er wat anders bij moeten gaan doen ben ik bang. En danzij deze website heb ik de eerste aanbieding al op zak! Ik kreeg vanmorgen namelijk een mailtje van het Vakblad voor de Bloemisterij of ik misschien op hun website columns wil gaan schrijven. Ik ben kort geleden door een redacteur geïnterviewd voor de rubriek 'Kasgenoten' en heb daar ook gemeld dat we als gezin een site verzorgen. Die schrijfsels schijnen nu zo in de smaak te vallen dat ze me benaderd hebben voor een regelmatige weblog over van alles en nog wat.

Ik heb dus iets om over na te denken. Wil ik dit? Wat schuift het?  En, ook niet onbelangrijk, blijft er dan nog wel tijd over om tuinder te zijn? Of vragen de mensen me straks: 'En Kees, hoe gaat het met de weblogs?'