| Wolkbreuk |
| vrijdag 27 januari 2006 | |
|
Hallokidoki, daar ben ik. Natuurlijk heb ik weer heel wat meegemaakt op school. Ik begin al aardig te wennen en heb eindelijk een zinvolle tijdsbesteding gevonden zegt mama. Ik kan u wel vertellen dat ik het prima naar mijn zin heb in de rode groep op school. Het gaat zo goed, dat ik donderdag zelfs al een heel dagje naar school mocht. Dus één beker drinken en een koekje voor de fruitpauze en één beker melk en een trommeltje met boterham. Ik mag er 's morgens wel wat eerder uitgaan om mijn tas in te pakken. Ik ben namelijk nog niet zo snel. Papa vroeg mij wat hij op mijn boterham moest doen, want hij verzorgt onze lunchpakketten. Papa houdt er een heel broodrooster op na, de één eet pindakaas op zijn brood zonder boter de ander pindakaas met boter en de rest dus ook maar pindakaas dat is lekker makkelijk. Plus dat je daar lekker sterk van wordt en wie is er niet groot mee geworden? Maar ik wil ontbijtspek op mijn boterham en of dat nou wel zo’n goed idee is? Afijn donderdag was dus voor mij een historische dag, want ik ging voor het eerst net zo als de grote jongens een hele dag naar school. Ik vind het toch nog wel heel moeilijk om mezelf aan de regels te houden en stak zo deze morgen mijn vinger op tijdens de bijbelvertelling en deed net of ik iets heel belangrijks te vertellen had. De juffrouw keek mij wat twijfelachtig aan en ik zag ze al verstoord denken, nou vooruit maar…..hij kent de regels nog niet zo goed. “Wat is er Sam?” Waarop ik plompverloren waarschijnlijk vergeten was wat ik ook alweer wilde zeggen. Dus zei ik maar: “poepie scheetje.” Klonk wel lekker stoer en ik dacht op deze manier lekker de bink uit te hangen voor mijn groepsgenoten. Nou ik kan u wel vertellen het was vet geslaagd want mijn maatjes barsten prompt in luid lachen uit. Maar de juf was niet zo blij en moest vervolgens moeite doen de groep weer stil te krijgen.Tussen de middag kwamen er twee overblijfmoeders in de klas om te kijken of wij wel netjes onze boterham op aten en braaf ons bekertje melk leeg dronken want dat is goed voor elk. Tja, toen kwam ik er al snel achter dat die spek toch niet zo’n goed idee was. Het viel niet mee om brood en spek tegelijk te eten. Ik zette stevig mijn tanden erin maar ach die spek was niet door te komen, dus u raad het al de spek werd opgegeten en boterham niet. Ik zocht nog naar een schaartje... Maar één zo’n oplettende rond loerende moeder kreeg me in de gaten ze kwam mij snel te hulp en scheurde mijn boterham dwars door midden. Ik moet u zeggen dat dit stukken beter ging en ik dacht die moeder heeft er kaas van gegeten! In de middag mochten we een filmpje kijken van Moffel en Piertje dat was kaasie, want dat doe ik graag. Maar toen voltrok zich een regelrechte ramp! Plotseling voelde ik dat ik een plas moest doen, m’n blaas liep bijna over. Ik stak m’n vinger op, ging al huppelend op mijn tenen staan en benauwd jongen dat ik het had….. Maar de juf zei “Sam blijf eens zitten, het is bijna afgelopen.” Tja, en toen gebeurde het, drup, drup en daar bleef het niet bij, u raadt het al een ware wolkbreuk voltrok zich, het kwaad was geschied. Mijn hele broek en stoel waren nat, want er ontstond een ware oceaan onder mijn stoel. Met o-benen liep ik naar de juf. Wat een flater, wat een afgang voor al mijn kameraden in de klas, ‘k ben direct een paar treden gedaald. Nee, dit was bepaald niet cool, maar wel lauw en klam zo’n natte spijkerbroek. Ik kan u wel vertellen het valt echt niet mee om groot te zijn en een hele dag naar school te gaan. Maandag geef ik zonder dat iemand het ziet de geleende broek en onderbroek weer aan de juf terug. Ik heb een hekel aan onvoorspelbare regenbuien. Ik hoop dat de weersvooruitzichten voor de volgende week beter zijn en denk maar zo, achter de wolken schijnt de zon! Groet en kusje Sam Krol. |
