Je vraagt: 'Denk je dat God van jou houdt?' Als antwoord volgt een langdurig stilzwijgen. En dan, schuchter: 'Nou, ja, ehm... Ik weet het eigenlijk niet. Er moet nog wel het een en ander in mijn leven veranderen hoor. Ik heb vaak dat ik aan het eind van een dag terugkijk en dan zie ik zoveel dingen waar God niet blij mee zal zijn. Ja, ik hoop wel dat God van me houdt, maar ik zie nog zoveel verkeerds... Ik bid te weinig, het bijbellezen schiet er nog weleens bij in en soms ga ik helemaal niet zo graag naar de kerk'.

Herkenbaar? Misschien heb je het iemand ook wel eens zo horen zeggen. Of wellicht is het je eigen antwoord. Die grote machtige God, of die van mij houdt? Oei. En je werpt eens een blik in je eigen hart. Je gaat je gedachten nog eens na. Je brengt je te binnen hoe je reageerde zonet op iemand die niet zo aardig tegen je deed... Nou, ik heb eerst nog even wat werk te doen hoor, voor God van mij kan gaan houden.

Best merkwaardig als je er dieper over nadenkt. Want denk alleen maar even aan de vraag wie er dan wél goed genoeg is voor de Here. Die man of die vrouw in de kerk waar je zo tegenop kijkt? Dat echtpaar dat zo'n voorbeeld voor je is? Oké. Stel dat het inderdaad bij zulke mensen niet alleen om de buitenkant gaat. Stel dat zij achter hun eigen mooie voordeur ook vroom en heilig voor de Here leven. Hebben ze dan een streepje voor op jou?

Anders gezegd: Is er in hun leven iets waarop ze kunnen wijzen tegenover God en dan zeggen: 'Kijk eens Vader, hebben wij dit niet goed gedaan? Leven wij niet netjes? Wij zorgen goed voor anderen, hebben onze vijanden lief, gaan altijd naar de kerk, betalen keurig onze VVB en elke deurcollecte krijgt een flinke gift. U zult wel veel van ons houden.'

Iedereen begrijpt dat het zo niet werkt. Juist mensen die toegewijd aan God willen leven zullen weten dat het in hun leven draait om genade. Er is niet zoveel waar we ons op kunnen beroemen. Een toegewijd christen weet van zichzelf dat er nog veel zonde en onheiligheid in zijn leven over is. En dus is het onzin om te denken dat God meer houdt van hen dan van jou.

Waarom God van jou zou houden? Misschien omdat Hij je zelf gemaakt heeft? En heeft Hij toen je gedoopt werd, er vanuit gaande dat je gedoopt bént, niet gezegd dat je Zijn kind was? Zou een Vader niet van zijn kind houden? Hield de Vader van die ene verloren zoon niet zijn beide handen uitgestoken toen Hij hem zag aankomen? En wat had die niet allemaal op zijn kerfstok! Maar zijn pa was blij dat hij hem zag! Dat hij tot inkeer was gekomen.

Daarom, elke keer dat je in je gebed terugkomt bij je Vader in de hemel mag je weten dat Hij met z'n armen wijd op je wacht. Niet omdat jij kan wijzen op zoveel goeds dat je hebt gedaan, maar omdat Hij je Vader is. Wijs jij maar op Jezus Christus. Wat jij te weinig deed, deed Hij volmaakt. Van genade leven, noem je dat. Je hoeft niet eerst zelf iets te presteren. Jezus stierf voor zondige mensen, niet voor volmaakte.

Wil je weten of God van jou ook houdt? Stel jezelf dan de vraag of je gelooft dat Jezus Christus voor jouw zonden is gestorven. Als je antwoord daarop 'ja' is, dan weet je genoeg. Jezus is de spiegel waarin Gods liefde zichtbaar wordt. Gefeliciteerd!

Het is weer Pinksteren geweest. Het feest van de uitstorting van de Heilige Geest. Hij zorgt ervoor dat mensen in Jezus verlossingswerk gaan geloven. En Hij verandert zulke mensen dan ook. Ze willen gaan leven zoals Jezus deed. Dat noem je de vruchten van de Heilige Geest. Die komen niet allemaal tegelijk. Eén voor één. Maak je niet druk. Als Jezus terugkomt, dán ben je pas volmaakt...