Woensdag 19 augustus 2009

Het is vakantie, maar 's morgens voor zevenen is het spitsuur in huize Van Egmond. Want vakantietijd betekent ook 'geld-verdien-tijd' voor de jongeren in huis. En zo zwermen Job, Marjan en Klaas en soms ook Rik al vroeg uit om hun respectievelijke werkgevers bij te staan. De pijp moet immers wel blijven roken.

Het heeft ook z'n nadelen hoor, dat werken van jongeren. Ze kunnen er zomaar hebberig van worden. Dan gaat het alleen nog maar om geld en het besteden daarvan. Ook voor de consumptiemaatschappij geldt het 'jong geleerd, oud gedaan'. Maar aan de andere kant, alleen maar thuis rondhangen, liggen en/of vervelen ben je ook snel zat. Want MSN-nen in je eentje is niet veel aan. Je digitale vrienden werken immers wél.

Elk voordeel heeft dus ook hier z'n nadeel. En daarom is het de kunst er goed mee om te gaan. Niet teveel gericht zijn op hoeveel je deze week weer gaat verdienen. Niet meteen al je zuurverdiende centen weer gaan uitgeven. Maar ja, als ouders richt je je vaak tot dovemansoren. En zeker als je zelf vroeger spaarzamer was (hé Ineke? ) moet je nog weleens iets inslikken. Om over goede doelen maar te zwijgen...

Een voordeel van werken is ook het contact met collega's. Er gaat soms een wereld voor je open. Marjan kan er van meepraten. Heel de dag zit ze tussen (vooral) Poolse vrouwen. En dus horen we over Kasja en Danka, over gebakverslindende collega's en over een barbecue waarbij de tequila ruimschoots vloeit. Afgewisseld met hoopjes zout op de rug van de hand. Smakelijke verhalen.

Zo is deze dagen Tariq Ramadan in het nieuws. Een islamoloog in dienst van de gemeente Rotterdam. Ontslagen omdat hij een tv-programma maakt voor een nieuwszender die door de Iraanse regering wordt gefinancierd. Ramadan. Vreemde naam vindt u niet? Komend weekend gaat de Ramadan weer beginnen voor de moslims.

Toen ik een bij ons werkende moslim vroeg of dit geen aparte naam is schudde hij zijn hoofd. Hij heeft zelf een dochtertje, Samira, die geboren is op de eerste dag van de Ramadan. Als zij een jongen was geweest dan had hij geen Samir geheten maar Ramadan. Waarschijnlijk is de vader of opa van Tariq ook op de eerste dag van de vastentijd geboren.

Dat mis je dus allemaal als je alleen maar thuis zit. En zulke ervaringen krijg je er zomaar bij terwijl je ondertussen je handen laat gaan en ongemerkt je bankrekening spekt of een nieuwe pc bij elkaar spaart. Een cursus omgaan met mensen zonder dat je jezelf ervoor hebt opgegeven. Kennismaken met andere culturen. Wat wil je nog meer?