Vrijdag 9 oktober 2009

Ik ben natuurlijk een beetje een radiojunk. Ik geef het toe. Waar anderen genieten van de stilte en het ontbreken van allerlei prikkels, daar vind ik het heerlijk om op de hoogte te blijven van wat er speelt in de wereld. En dat dan het liefst afgewisseld met muziek. Radio 2 dus. Dat begint 's morgens vroeg al om zeven uur. Als bij veel mensen de wekker nog moet gaan zijn wij al in de kas te vinden. En de eerste twee uur worden we daarbij begeleid door Sander de Heer. Niet mijn meest favoriete presentator, maar je kunt ook niet alles hebben.

Sinds een paar maanden heeft hij in zijn show het onderdeel Elk nadeel heb z'n voordeel. Er wordt een actualiteit uitgelicht met een negatieve impact en de kunst is om daar een voordeel bij te verzinnen. Met dank aan Johan Cruijff zeg maar.

Als ik eerlijk ben: het komt vaak niet goed uit de verf. Blijft hangen in flauwigheden. Echt grappig is het maar zelden. Ik vind het zelf ook moeilijk om een humoristisch of spetterend voordeel te noemen. Je kunt er niet zoveel kanten mee op, zo lijkt het. Het kan daarom ook niet tippen aan de Tweespraak van Frits Spits.

Tot anderhalve maand geleden. Het ging over de traagheid van internet in Afrika. Dat de postduif er nog sneller zou zijn dan een bericht via de elektronische snelweg. En dus smste ik als voordeel door 'dan kun je met Valentijnsdag je stille liefde een tortelduif sturen.' Het werd gewaardeerd met een t-shirt. Heb dank.

En zo ging het vandaag over De Telegraaf. Ze stoppen met de zondagskrant. Alleen dat feit op zich is natuurlijk al reden om dankbaar een keur aan voordelen op te sommen. Maar weer bleef het hangen in 'dan word je niet meer wakker van de hond of van het brommertje van de bezorger'. Tja... Dus zocht ik m'n toevlucht maar weer in een woordgrapje. 'Het voordeel is dat de bezorger dan ook een keer kan genieten van een onbezorgde ochtend.' En opnieuw levert het een t-shirt op.

Ik Ineke gebeld. Zoals het een toegewijde echtgenote betaamt vindt ze het natuurlijk fantastisch. Wat een bijzondere man heeft ze toch! Op mijn vraag waar dat vorige t-shirt is valt ze even stil. 'Ehm, ik denk dat ik dat heb meegegeven aan de laatste kledingactie...' Mijn wereld stort in. Dá-ag foto van ons gezin met allemaal hetzelfde ENHZV-t-shirt...

Het is januari 2010. We kijken naar tv en horen de voice-over de laatste zinnen spreken voordat de aftiteling het overneemt. We waren hier in een van de armste landen van Afrika. Dat kon u wel zien aan de kleding die de mensen droegen. Maar het goede nieuws is dat ook dit gebied tegenwoordig wordt bereikt door hulptransporten. En daarom hebben deze mensen meer te eten dan vroeger, is er veel betere medische hulp voorhanden en zien we ondanks alle ellende weer lachende gezichten.

In het beeld verschijnt een vrolijke donkere man. Op zijn zwarte shirt staat te lezen: Ach joh... Dansend draait hij zich om voor de camera en daar gaat de zin verder: ... elk nadeel heb z'n voordeel.