Zondag 18 oktober 2009

'Nou? Zeker wel een mooie bos bloemen van Kees gekregen?'
'Ehh...'
'Nee? Vertel eens Kees, hoe zit dat?'
'Tja... Weet je dat ik er eigenlijk helemaal niet aan heb gedacht om een bos te kopen? En bovendien, als je zoveel jaar getrouwd bent, waarom moet ik dan een bos geven? We horen gewoon beiden cadeautjes te krijgen!'
Onbegrip was mijn deel...

Ja, dan kun je denken dat je best een lieve en betrokken echtgenoot bent, maar dat wordt dan toch zo maar in twijfel getrokken op een verjaardagsfeestje. Want géén bloemen geven aan je vrouw als je 18 jaar getrouwd bent, dat doe je toch niet? Hoe laat je als man dán je liefde blijken!

En gelijk had ze natuurlijk. Er zijn ook jaren geweest dat ik wel een bos rozen heb gekocht. Maar nu heb ik er helemaal niet bij stilgestaan om het te doen. Niet omdat ik was vergeten dat het dé dag was, we hadden immers al een programma gemaakt met bowlen en eten. En ook niet vanwege de financiën. 't Kan wat lijen sinds die column in het Vakblad...

Ik kan het nog sterker vertellen: Die bewuste zaterdag moest Bart al om kwart over acht op het voetbalveld staan. Maar ik heb die morgen heerlijk tot kwart over negen in bed gelegen. Ineke stelde voor dat zij een keer zou meegaan en daar heb ik gewoon onbeschaamd gebruik van gemaakt...

Gek eigenlijk dat Ineke zelf er helemaal geen probleem van maakte. Ze nam notabene zelf die ochtend een taart mee voor bij de koffie. Nee, het zijn anderen die zich erover verbazen. Of zou dat met liefdestalen te maken hebben? Nu ik het zo opschrijf, om nu te zeggen dat ze uit haar bol gaat van een bos bloemen... Nee, dus.

Ze heeft veel liever dat ik eindelijk ga behangen op Marjans kamer. Het is trouwens af, dat u het even weet. Of dat ik die lekke kraan repareer. Een paar plankjes ophang. Of eindelijk weer eens een dag en een nacht met haar een hotelletje op zoek. Weg uit de drukte van het gezin.

En laten we dat nu net gedaan hebben... Heerlijk was het. 's Middags even na twaalven de auto pakken, na een half uurtje lunchen en daarna doen waar je zin in hebt. Breda, wandelen, eten, een film bekijken, van elkaar genieten. Van goede gesprekken. Van hart tot hart. Alles weer eens op een rij zetten.

Kijk, daar kan zelfs een bos rozen niet tegenop.
Maar het blijft natuurlijk wel stom...