In de mode? |
dinsdag 24 november 2009 | |
Dinsdag 24 november 2009 Je wordt er toch niet goed van... Het lijkt wel alsof de hele wereld er mee besmet is! Of er geen betere termen voor te verzinnen zijn. De creativiteit lijkt op te zijn. Hebben ze weer iets bedacht, een verbetering, plakken ze dat ene woordje er weer voor! Alsof er een revolutie heeft plaatsgevonden! Het nieuwe dit, het nieuwe dat, het nieuwe zus, het nieuwe zo... Volgens mij is het begonnen met die Doeks uut Hasselt. Die kwamen er opeens achter dat hun rijstijl toch wel erg in de pecunia's ging lopen. Optrekken met gillende banden kostte zoveel brandstof dat met het rubber ook de inhoud van de portemonnee wegsleet. En daarom bedachten ze een manier om dat tegen te gaan. Nu rijden ze als slakken maar ze houden wel geld over. En dat noemden ze vanaf toen het nieuwe rijden. Dat er zondagsrijders waren die dit al jarenlang deden waren ze kennelijk even vergeten. En nu heeft men de mond weer vol van het nieuwe werken. Is er een gat in de markt ontdekt? Heeft men werk uitgevonden dat er voordien niet was? Welnee. Het werk is hetzelfde gebleven alleen de tijd waarop en de plaats waar je het doet kunnen verschillen. Het nieuwe werken is gewoon werken met meer flexibiliteit. En daar word je allemaal beter van. Zeggen ze. Minder in de file, thuis aan het werk, werken als het jezelf uitkomt, kortom: vrijheid, blijheid. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Tuinders ontdekken het nieuwe telen, filosofen het nieuwe denken, politieke dieren vonden het nieuwe stemmen uit en aannemers het nieuwe bouwen. Als er tenminste nog geld is te vinden om iets nieuws te bouwen want dat schijnt in deze tijd wel een klein probleempje te zijn. Het spreekt voor zich dat na de ontmaskering van de graaicultuur in de bankenwereld iets gaat ontstaan dat we het nieuwe graaien gaan noemen. Zo is er nu al het nieuwe bankieren. Dat is ook weer niet helemaal nieuw te noemen, want banken met een stoffig, saai imago zijn weer in op dit moment. Ik ken spaarders die hun bank vragen of ze niet wat minder rente kunnen krijgen voor hun spaargeld, bang als ze zijn dat er weer iets omvalt. Ook sonjabakkeren verdwijnt uit het dagelijks spraakgebruik om plaats te maken voor het nieuwe eten. Daaraan vast zit het nieuwe consumeren. Nee, dat is niet terug naar vroeger. Geen mislukte, zelfverbouwde snijbonen met je eigen geitenkaas in je zelfgebreide kriebeltrui en drinken uit je regenton. Wat het wel is? Duurzaam consumeren, daar gaat het om. Eerlijke prijzen voor eerlijke etenswaren die op eerlijke wijze verbouwd zijn. Zodat je de aarde recht in de ogen kunt blijven kijken. Vroeger was dat biologisch-dynamisch. Nu is dat nieuw. Zo hadden we vroeger de buitenlanders in ons land. Turken, Marokkanen en Surinamers. Ze waren al gepromoveerd tot medelanders. Maar ook dat is niet duidelijk genoeg. Nee, we hebben het nu over nieuwe Nederlanders. En om te integreren maken we ze bekend met het nieuwe leren, het nieuwe leven en het nieuwe winkelen. Je wordt er toch ziek van... Ik kijk al met angst en beven uit naar de laatste zaterdag vóór Pinksteren. Scheveningen. Vlaggetjesdag. Zul je zien dat die vissersboten er ook weer mee thuis komen. Verschrikkelijk. Ik zie de borden al voor me. 'Nieuwe nieuwe haring'. |