Dinsdag 15 december 2009

Het was best even schrikken. We hadden zaterdagavond beelden gezien van een vuurwerkongeluk in Vlaardingen. Een opstijgende traumahelikopter die was ingezet omdat er twee jongens zwaargewond waren geraakt door vuurwerk. Ze hadden het in een koperen pijp gedaan, probeerden de opening dicht te krijgen en toen was de boel ontploft. En op zondag hoorden we dat een van de jongens een klasgenoot is van Klaas. Dan komt het opeens een stuk dichterbij.

En dus heeft Ineke de knuppel maar weer eens in het hoenderhok gegooid. Wat haar betreft wordt er dit jaar geen vuurwerk gekocht! Veel te gevaarlijk, dat zie je maar weer. De ene jongen moet een oog missen, handen zijn gewond en verder aan het lichaam ook nog letsel. Het zal je toch gebeuren... Het zal jouw kind zijn...

En ik moet haar natuurlijk volkomen gelijk geven. Ik heb al eerder eens geschreven dat ik altijd weer blij ben als oud en nieuw achter de rug is. Als iedereen weer veilig in bed ligt met alles erop en eraan. En als ik terugdenk aan vorig jaar, voor hoeveel geld de jongens toen bij De Driesprong hadden besteld... Ik weet best hoe die recordomzetten elk jaar weer tot stand komen hoor. Die van ons hebben er een significant aandeel in.

Dat Inekes uitspraak grote beroering heeft gegeven mag ondertussen duidelijk zijn. Tot aan Sam toe waren de protesten niet van de lucht. Nee, bij hen zal zoiets niet gebeuren! Zij experimenteren niet met koperen buizen! Het zal waar zijn. Maar veilig afsteken doen ze ook niet. Ik bracht het nog maar weer even in herinnering. Een twintigtal babypijltjes op de grond leggen en dan een wondertol aansteken en erbij leggen zodat de lonten allemaal tegelijk vlam vatten. Tjongejonge, wat veilig.

Maar ja, aan de andere kant, ik ben zelf ook jong geweest. Ik ken de aantrekkingskracht van vuurwerk. Alsof het geld brandt in je zak. Je moet en je zult... En zo gaat het ook bij mijn eigen jongens. Maar ja, protesteert het stemmetje in mij, stel je voor dat het fout gaat... Levenslang zul je spijt hebben als er iets echt een keertje fout gaat. O, wat lastig.

Hoe dan ook, of er nu vuurwerk wordt gekocht of niet, ook het einde van dit jaar zal niet ongemerkt voorbij gaan. Want als Ineke haar zin krijgt dan zullen we eveneens de handen voor de oren moeten houden. Vanwege deuren die boos worden dichtgeknald. Een voorproefje hebben we al gehad...