Dinsdag 26 januari 2010

Het lijkt wel besmettelijk. In elke krant kom je ze tegen. Op nieuwssites. In vakbladen. Kerkbladen. Kerkelijke bladen. In gesproken vorm op de radio. Wellicht ook op tv? Ik weet het niet maar het zal best. Ik doe er zelf ook aan mee in het Vakblad voor de Bloemisterij. Ik heb het over columns. Een kort stukje proza waarin de auteur spits en uitdagend zijn mening ventileert. Aldus Wikipedia.

Soms denk ik dat het niet lang meer gaat duren of het verzadigingspunt is bereikt. Zoveel mensen die hun mening ten beste geven. Het kan niet anders of er komt een moment dat lezers er op uitgekeken zijn. Gaan ze op zoek naar bladen en sites waar ze niet steeds weer van die onvermijdelijke betweters tegen komen. Zo gaat het immers met elke hype? Opgaan, blinken en verzinken. De weg van alle vlees.

In het Nederlands Dagblad alleen al geven (of gaven) schrijvers als Adrian Verbree, Espentijn, Neel Frens, Willemke Wierenga hun beste krachten aan het schrijven van een column. En daar zijn het afgelopen jaar ook nog eens redacteuren bij gekomen die op de opiniepagina de actualiteit lichtvoetig van commentaar voorzien.

Op Nu.nl kun je dagelijks een column lezen. Op Nusport.nl van hetzelfde laken een pak. Waar je ook maar komt, de columns vliegen om je oren. En wie leest ze allemaal? U? Ik? Om het dichtbij te houden: er zijn er wel een paar die ik regelmatig bijhoud maar je moet toch keuzes maken anders kom je niet meer achter de pc vandaan!

Het zij gezegd, vaak is het ook best genieten. Een goede humoristische column is een weldaad voor het gemoed. Verrassende wendingen, absurde humor, milde spot, ik houd ervan. Laat me er ook graag door inspireren. Al hebben 'goede' columnisten helaas ook nog wel eens de neiging om grof te worden. Dat is dan weer minder.

Maar het verzadigingspunt komt een keer. Daar ben ik van overtuigd. En denk nu niet dat ik dit schrijf omdat ik zo nodig spits en uitdagend wil zijn...