Maandag 8 februari 2010

Vrijdagmiddag. Het miezert. Ik besluit de berg hout buiten nog maar even te lijf te gaan. Kloven. Het hout is afkomstig van een 22 jaar oude conifeer. Die heeft de jaren benut om er een stam met een doorsnee van ruim een halve meter van te maken. Met af en toe een flinke knoest erin een hele peuk werk.

Als het zweet zich vermengt met regendruppels en de armspieren protesteren loop ik even de schuur in. Vanuit een ooghoek zie ik een auto het erf op rijden. Een vrouw van middelbare leeftijd stapt uit en kijkt zoekend rond. Ik vraag haar of ik kan helpen. Ze wil graag rozen kopen.

Indachtig een eerdere column in het Vakblad wijs ik haar de weg naar een collegatuinder. Langs mij heen kijkend ontwaart ze echter twee karren met Matricaria. 'En dat dan?' vraagt ze. 'Wat hebt u voor bloemen? Of verkoopt u niet aan particulieren...' Ik vertel haar waar wij ons brood mee plachten te verdienen en meteen is ze een en al oor. De rozen lijken vergeten, zeker als ik haar zeg dat we ook gele bloemen hebben.

Het is een dame die van wanten weet want ze wil van allebei wel een flinke bos hebben. Wel vijftig stelen in totaal. Ze hoort me waarschijnlijk zuchten en vraagt: 'Of kan dat niet?' 'Ja hoor' doe ik zo opgewekt mogelijk, 'maar dan moet ik wel even naar de andere tuin lopen om die gele voor u te halen.' En dan ook weer de kas in om zowel de witte als de gele die ik nu uit de emmer trek aan te vullen denk ik er niet zo opgewekt achteraan... 'Hoeveel kost dat?' Ik vertel haar dat de prijs 22 cent per tak is dus dat maakt elf euro. Meteen pakt ze haar portemonnee en haalt een briefje van vijftig tevoorschijn. Daar heb ik even niet van terug...

Met moeite schraapt ze ruim zes euro uit de vakjes met kleingeld. 'Doe dan maar net zoveel bloemen als ik hiervoor kan krijgen' zegt ze. En zo gaat ze uiteindelijk met vijftien witte en vijftien gele Matricaria op huis aan. Ze gaat er iets moois van maken zegt ze nog. Zou ze iemand op het oog hebben in verband met Valentijnsdag?

Ik loop de regen weer in. Het hout dat nog gekloofd moet worden stapel ik tegen de muur. Ik ruim de boel een beetje op en gooi het bijltje erbij neer. Volgende week weer verder. Voor vandaag heb ik ze weer verdiend.