Woensdag 24 maart 2010

'Goedemorgen, met Interpolis schade. Wat kan ik voor u doen?'
'Goedemorgen, met Kees van Egmond uit Bleiswijk. Ik wil graag een schade melden en daarover een vraag stellen.'
'Zegt u het maar meneer.'
'Nou, het zit zo, wij koken op een inductieplaat. Er is waarschijnlijk iets op gevallen en nu zit er een barst in. Vandaar dat we een nieuwe glasplaat hebben besteld bij Siemens en nu vragen wij ons af of dit vergoed wordt door de verzekering.'
'Juist. Hoe is de glasplaat precies beschadigd?'
Ai...

Ja, dat was nu juist het punt. Vorige week maandag kwamen we er plotseling achter dat er een barst in de plaat zat. Er waren ook wat glassplinters te vinden uit twee diepe voren. En hoe dat kwam wist niemand. Alle huisgenoten wasten hun handen in onschuld met de daarbij horende gezichtsuitdrukkingen. Van diepe verwondering tot opperste verbazing. De dader moest wel op het kerkhof liggen...

Nu was het niet het eerste ongeluk met deze inductieplaat. Na een overkokende pan soep meende ik de plaat even op te tillen om onder de rand ook schoon te maken. Maar helaas had ik het mes niet onder de aluminium strip aan de zijkant gezet maar onder het glas aan de voorkant... Een typisch zak-door-de-grond-moment. Sinds die tijd, zo'n jaar of zes geleden, deden we het al met een klein stukje glas minder.

Maar dit was nog weer andere koek. De barst liep door. En je wilde er niet aan denken welke schade overkokende soep nu zou uitrichten. In onze nachtmerries vatten de elektrische spoelen onder het glasoppervlak al vrolijk vlam door kortsluiting. Goede raad was duur.

Dat bleek ook toen Ineke afgelopen maandag contact zocht met Siemens. Een nieuwe glazen plaat kostte meer dan € 400,-. Slik. Maar ja, volgens de medewerker van Siemens konden we echt niet blijven koken op een plaat met een barst erin. Veel te gevaarlijk. Niet alle dromen zijn dus bedrog. En zo werd er een nieuwe besteld. Monteren konden we zelf wel volgens de technische dienst. En dat klopt kan ik nu vertellen, want inmiddels werkt alles weer.

Het was Ineke die op het lumineuze idee kwam om de verzekering te bellen. Ik had meteen zoiets van 'dat lukt toch niet'. Typisch mannelijk geloof ik.  Maar goed, niet geschoten is altijd mis. Of het kwam door onze ontwapenende eerlijkheid over de toedracht, we zullen het nooit weten, maar de schade-expert wist al snel te melden dat de nieuwe glasplaat zou worden vergoed. Minus een eigen risico van € 90,-. Dat mocht echter de pret niet drukken.

Wij koken weer als nieuw. Zonder krassen en barsten. Met dank aan Interpolis. Glas(plaat)helder. Maar wie was nu de dader? Of toch een spontane uitbarsting?